Ik ontmoette Brenda bij de Socialrun, maar haar verhalen en energie waren haar al vooruit gesneld, en hetzelfde gold voor haar glimlach, die je tegemoet sprong. Een zonnetje, vol energie, die haar warmte wil verspreiden, dat was de eerste indruk. Maar al snel was te zien en te merken hoeveel kracht er in haar school, doorzettingsvermogen, en verbetenheid. Lichtjes gedragen, dat wel, toen wel. Elke deelnemer aan de Socialrun heeft een eigen verhaal, en iedereen kent pijn en verlies. Eindeloos respect heb ik voor iedereen die zijn of haar ervaring meeneemt om het leven voor anderen te beteren. Brenda heeft op dezelfde, maar geheel eigen manier, voor ongelofelijk veel mensen, jong en oud, heel veel betekend. Ze behoudt een plek in ons hart. Tijdens de tocht was het de bedoeling dat wij als fietsers de weg wezen. Dat is prima, voor die 555km. Maar voor de rest wees zij de weg. Dankjewel Brenda, rust zacht.