Brenda Froyen , mijn Ecuadormaatje. Met jou leek een dag uit meer dan 24 uur te bestaan. We beklommen vulkanen, overnachten in het regenwoud, speelden Tahitidouche taferelen na onder een waterval, beluisterden verhalen van locals en deelden blauwe bessen uit als bedanking, pinkten een gelukstraan weg bij het zien van een moeder walvis met haar kleintje, enthousiasmeerden Ecuadoriaanse schoolleiders en inspireerden menig leerkracht. Mooie
herinneringen die ik als bloemen op jouw graf wil planten. Ik beloof ze eeuwige trouw door de inspirerende verhalen te blijven delen. Het wordt stil in mijn hart ❤️. Liefs Isabelle 🪷🌹