Gehuild heb ik te lezen dat je er niet meer bent!
Het kwam Toevallig in beeld toen ik weer voor de zoveelste keer weer even het woord psychose opzocht.
Ik las weer dezelfde verhalen, over psychose over de tegenslagen, om de moed niet op te geven.
En dit terwijl men zoon 2 jaar geleden het leven niet meer aankon.
Na een manische periode met aansluitend een zware psychose en
opname heb ik haar boek gelezen “ kortsluiting in men hoofd.”
Aangeraden door men zus. Terwijl hij na zijn opname weer thuis was sprak ik erover met hem. Ik zie hem nog in de zetel zitten. Ik wist helemaal niets over zijn ziektebeeld. Het was allemaal zo plotseling en snel gegaan.
Tijdens zijn opname in de psychiatrie
Hebben we zelfs geen gesprek gehad met de behandelende psychiater.
En dan kregen we te horen, dat hij het ziekenhuis moest verlaten want de vastgestelde periode van opname was voorbij. Alhoewel hij nog maar 2 weken
Medicatie had gekregen, wat normaal 3 weken zouden moeten zijn.
En daar stonden we dan … en wat nu . Andere psychiater zoeken .. dan maar .
En ja na 1 maand had hij een afspraak en daar tussen niets .. wachten.
Na 1 mndn is hij overleden
En nu ben jij er ook niet meer Brenda. Jij
Was diegene die de strijd aanging om dit ziektebeeld meer in de actualiteit te brengen, we zijn je heel erg dankbaar !! Dat je der was en wat je tot stand hebt gebracht.
Veel veel sterkte voor jou mooi gezin familie !!