Liefste Brenda,
Nee, ik kende je niet maar nu wel.
En je hebt een onuitwisbare indruk gemaakt, zo mijn hart in en dat van vele anderen. Het zal de mensen die jou kennen en die dichtbij je staan niet vreemd in de oren klinken dat je dat effect op me hebt. Zo’n mooi mens, van binnen en van buiten, maar dat van buiten leek er niet zo toe te doen, het gaat je om de inhoud, je medemens. Het werd al gezegd, wij zullen het stokje moeten overnemen en die voel ik; ik voelde al een grote drive om mensen te bereiken die eenzaam zijn of zich zonder hoop voelen, maar jij hebt het tot een next level gebracht. Zo hoog, dat is voor niemand te doen denk ik. Gelukkig geloof ik in niet-weg. Je bent er nog steeds, voelbaar en voor altijd steunend, zeker in de levens van hen die jou zo lief waren.
Lief mens, lieve Brenda, ik dank je uit de grond van mijn hart voor alles wat jij in jouw leven hebt gedaan, bereikt. Het zal blijven galmen, en terecht. Jij verdient niet minder. Ik ben blij dat ik van je bestaan heb gehoord, al is de reden niet te hebben. Ook daarin WIL ik geloven, in een diepere reden die wij niet KUNNEN begrijpen, niet kunnen zien, maar ooit zullen snappen.
Dank dank dank!