Vandaag, op een dag die leerkrachten eert, is er een leegte die niet te vullen is. Mijn vriendin, mijn held, mijn voorbeeld, is er niet meer. Het is bijna niet te bevatten. De persoon die altijd voor me klaarstond, in mij geloofde, mij steunde en me het beste wenste, is niet langer onder ons. Ze was mijn rots in de branding, iemand bij wie ik altijd terecht kon, en nu laat ze een onmeetbare leegte achter.
Deze week nog spraken we elkaar. Als ik haar maar had kunnen helpen, had kunnen ingrijpen in de waanzin die haar nu van ons heeft weggenomen. Maar wat blijft, is alles wat ze mij heeft gegeven: haar wijsheid, haar liefde voor het vak, en de onvermoeibare kracht waarmee ze onrecht bestreed.
Ik zal haar lessen voortzetten, de talenten die ik van haar heb geleerd verder ontwikkelen, en haar liefde voor haar gezin en omgeving blijven herinneren. Ze hield zoveel van haar man Jan en de kinderen, ze genoot van wifi en was altijd gastvrij. Haar huis was een plek van warmte, waar iedereen welkom was, en waar ze altijd het beste in iedereen naar boven wilde halen.
Het is een groot verlies voor ons allemaal. Maar ik weet dat haar liefde, haar kracht, en haar onverzettelijke inzet voor wat juist was, voortleeft in ons. Ze was een strijder voor rechtvaardigheid, een bron van liefde, en haar aanwezigheid zal altijd blijven nazinderen in de mensen die ze heeft geraakt.
Rust zacht, mijn lieve vriendin. Je blijft voor altijd in ons hart.♥️