Lieve Brenda,
Jarenlang heb ik je gevolgd op social media, ik heb talloze berichten gelezen, filmpjes gekeken en heb ik boeken gelezen. Bij Astare heb ik je ontmoet tijdens je boekpresentatie en was dit een fantastische avond.
Ik heb ontzettend veel van je geleerd en heb je me ook vaak enorm geïnspireerd en ervaarde ik een enorme positieve kracht.
Vandaag kwam het intens droevige bericht dat je ons hebt verlaten.
Speciaal voor jou heb ik bloemen gebracht bij Astare en hebben we even een moment stilgestaan.
Ook heb ik een kaarsje aangestoken in de Domkerk en heb ik hier een half uurtje stilgestaan en ging er echt heel veel door me heen.
Ik hoop dat je nu rust hebt gevonden.
Tot slot wens ik je man en je kinderen en alle nabestaanden heel veel sterkte toe met het verlies.
Voor mij herinner ik je als een heldin en was ik een groot fan van jou.
Je boeken waren meesterlijk en heb ik met bijzonder veel belangstelling en aandacht gelezen. Ook je boekpresentatie heeft bijzonder veel indruk op me gemaakt. Ik heb genoten van vele filmpjes met de meest bijzondere momenten en theaterstukken en ik heb je jarenlang gevolgd op social media waarbij ik iedere keer weer onder de indruk was en las ik eigenlijk al jouw berichten met bijzonder veel belangstelling en aandacht.
Bedankt voor alles, het was een voorrecht om jou te mogen kennen en om jouw boeken te mogen lezen, en jouw filmpjes te mogen zien en om jouw talloze berichten langs te zien komen die ik iedere keer met bijzonder veel belangstelling en aandacht heb gelezen.
Met bepaalde dingen heb je mijn ogen geopend en heb je iets laten zien, wat ik ook herkende in mijn eigen ervaringen in de GGZ maar wist jij het in fantastische pakkende woorden te beschrijven.
En was jouw boekpresentatie legendarisch en heb ik een onvergetelijke avond met jou beleefd bij Astare.
Speciaal voor jou heb ik de mooiste bos bloemen meegebracht bij Astare en stonden we even stil.
Maar eenmaal buiten liep ik alleen door het centrum van Utrecht en werd ik overvallen door een heel sterk gevoel dat zich het beste omschrijft als een leegte en eenzaamheid en immens verdriet.
Maar ook een enorme schok en een soort ongeloof. Ik kon het eigenlijk niet goed vatten, zoveel ging er door me heen.
Diep bedroefd ging ik naar huis met een intens diep gevoel.
En ben ik er helemaal vol van.
Je hebt een onvergetelijke indruk op me gemaakt en heb ik zoveel van jou gelezen en gezien en is het haast niet te vatten.
En ook nu is het haast niet te vatten en moet het nog even doordringen.
Rust zacht, lieve Brenda.
Bedankt voor alles!