Liefdevolle herinneringen
Je was mijn lector taal in het flextraject op AP. Ik stond er als zwangere mama met nog twee kinderen plots alleen voor. Jij zorgde er mee voor dat ik de opleiding lager onderwijs toch netjes kon afronden en slaagde. Je geloofde in mij. Je was een spring int veld, je stond met zo veel passie les te geven over boeken, over taal. Ik heb een stukje van dat meegenomen in mijn dagelijkse werk als juf. Van psychoses wist ik toen niks, dat las ik allemaal achteraf op Facebook. Ik denk mee aan je gezin en omgeving. Het ga je goed…
Lieve Brenda
Ik hoorde je voor t eerst spreken op de opleiding postpartum-consulente, 7j geleden. Zo een krachtige vrouw met een psychische kwetsbaarheid, maar heel vastberaden om gepaste, menselijke zorg voor iedereen die wankelt te garanderen.
Daarna kocht ik je boeken, WiFi voor mijn 3 zonen, Mild tuinieren voor mezelf. Ze deden me lachen en relativeren. . Je tuin en de bijhorende verhalen deden me wegdromen. Je was een inspiratie en zal dit ook blijven voor mij. Ik hield van de manier waarop je in het leven stond.
Zo jammer dat de uitdagingen dat dat leven je bood je teveel werden, dat de kracht die ik zag werd gedoofd. Ik hoop dat je rust vindt.
Ik wens je kinderen en man veel warme knuffels, schouders en steun. Ongetwijfeld zullen er immens veel mooie herinneringen komen bovendrijven in dit grote verdriet.
Ik ga je schrijfsels en je creatieve hersenkronkels missen.
Lieve Brenda
Ik ben niet goed van het vreselijke nieuws meid. Je hebt gevochten als een leeuwin. Ik wens je rust. Ik wens Jan en de kinderen veel lieve en zorgzame mensen om hen heen bij dit ondraaglijk gebeuren.
Het leven is niet eerlijk.
In gedachten bij jullie ❤️
Lieve Brenda,
We kenden elkaar van enkele mails die we naar elkaar stuurden. Ik keek erg naar je op. Naar je strijdlust en zal je altijd in mijn hart dragen. Je was ook zo’n lieve echtgenote en mama en je zal erg gemist worden.
Liefs,
Goedele
Ik volgde je al even omwille van je prachtige tuin toen ik hoorde dat je deelnam aan de opentuinen van Velt. Met mijn dochters kwamen we dus graag kijken, deze waren ondertussen fan van Wifi geworden. Je was overrompeld door de vele bezoekers aan de tuin maar ik schrok er niet van. Wat een passie, wat een prachtige visie op tuinieren en wat een boeiende verteller. We genoten er met volle teugen van. Ik beloof je visie over mild tuinieren verder uit te dragen aan mijn leerlingen in het land- en tuinbouwonderwijs. Veel sterkte voor je prachtige gezin.
Als hulpverlener zelf met eigen rugzak, geraakt door haar werk. Haar boeken, verhalen. Ze schreef het me ooit eens , hoe ik vanuit mijn ervaring mijn steentje binnen de gezondheidszorg kan bijdragen.
Dankjewel Brenda dat je trouw bleef aan jezelf! Dank voor jouw engagement in alles wat je hebt gerealiseerd! We gaan jou missen! 💕
Ik herinner me nog levendig dat ze me op de PAAZ in Mechelen bezocht met een bloemetje om me te ondersteunen. Ik zal haar nooit vergeten
Beste Brenda, Jan en de kinderen,
We zaggen je, Brenda, steeds in het volle leven. Je enthousiasme en de strijdvaardigheid was aanstekelijk. En hierdoor kon je ons beroeren en straalde je energie uit, waar iedereen om je heen door versterkt werd.
Niemand mag energie en gedrevenheid als vanzelfsprekend beschouwen. We willen het graag zo zien, omdat we graag vooruit kijken, hoop zoeken, het nodig hebben om verder te strijden, te pionieren, te veranderen en impact te maken. Zonder energie lukt ons dat niet.
Je bent er nu niet meer. Het is nu aan ons, om een deel van je dromen waar te maken. Onderweg naar een nieuwe ggz waar de persoon, zijn gezin en andere naasten, centraal staan. En waar we samen oplossingen zoeken, voor onze machteloosheid.
Dag Brenda en liefste familieleden
Ik kende je niet persoonlijk maar vanuit mijn eigen psychische kwetsbaarheid volgde ik jou en jouw strijd voor een betere geestelijke gezondheidszorg. Het raakt me echt heel diep dat die gezondheidszorg er niet in slaagde jou voldoende te helpen en je voor het einde koos.
Ik kan nu alleen je liefste familieleden immens veel liefde en steun toewensen in dit afscheid van het aardse leven.
Het ga je goed!!!
Het is de week van veerkracht. Laat net die kracht vr de familie sterk zijn.
Ik schreef dit voor Brenda en een vriend die in zijn zwijgen ook enkel liefs nalaat.
Poezie op een schapenvel.
Alle steun aan de familie.
Lieve lieve Brenda. Jouw boek: Kortsluiting in mijn hoofd, verklaarde mijn kortsluiting in mijn hoofd. Toen ik verslagen, verweesd uit de psychiatrie kwam, was jouw boek het begin van mijn genezing. Herkenning ! Al jouw woorden waren de mijne, ik kon ze niet uitspreken. Vandaag huil ik, tranen stromen ( eindelijk) ! Dank voor alles, voor altijd in mijn 💓, tuin, doen en laten. Zeer veel zachtheid, kracht en licht voor iedereen 🕯️💓
Wat een gemis.
Je hebt voor altijd een plekje in mijn hart, Brenda. Je kracht, je schoonheid, je humor, je zelfspot, je energie. Het was altijd fijn als je in de buurt was, altijd. Dank voor wat je de wereld gegeven hebt. ❤️
Brenda was mijn docente Nederlands tijdens de opleiding tot kleuterleidster een 15-tal jaren geleden. Na 3 jaar les van haar te krijgen werd ze mijn mentor voor zelfstandige stage en mijn eindwerk rond verteltassen in Zuid Afrika. Brenda’s menselijke, eerlijke en oprechte manier van begeleiden maakte van mij een betere juf, en een betere persoon. Ik volgde haar lessen altijd met veel enthousiasme en vol bewondering. Ik keek als het ware op naar haar manier van lesgeven, haar passie, haar vuur. De vonken en pretlichtjes in haar ogen blonken elke keer ze voor een groep studenten stond. Enkele jaren later, afgestudeerd, getrouwd en enkele kids verder bleef ik haar weg op afstand volgen. Brenda’s avonturen met haar drie jongens, de reizen die ze maakte, de moeilijker periode’s waar ze doorging… inmiddels had ik ook 3 kleine jongens rondlopen, en de gelijkenissen in ons leven vond ik troostend op vele vlakken. ik vond altijd kracht in het feit dat Brenda zo eerlijk over haar struggles kon praten. Dus durfde ik dat ook meer te doen. Ik stuurde Brenda soms, voor raad of gewoon omdat ik wist dat ze me begreep. Brenda, je blijft voor mij altijd degene die het vuurtje in mij hebt wakker gemaakt op leerkracht-vlak.
Wat ga ik je missen, ook al was het contact de afgelopen jaren op afstand. Je betekende enorm veel!
Rust zacht, lieve Brenda
Ik vernam deze middag, via de media, het overlijden van Brenda Froyen.
Brenda heb ik een paar keer geïnterviewd.
De eerste keer voor OKRA-magazine (2019), een jaar in volle coronatijd voor Femma 100 (2020). Ik woonde ook lezingen bij, over wat doen als het potje overkookt (bv), en over de psychiatrie en omgaan met een psychose.
En tussenin – zo gaat dat soms met sommige interviewees en sprekers – had ik regelmatig contact. Soms nam Brenda contact op, soms ik. Ook tijdens haar laatste moeilijke periode, de periode van haar tweede psychose en depressie… Tot enkele weken terug nog.
En ze postte veel op Facebook en Instagram en andere sociale media, zodat iedereen die dat wou, haar kon volgen. Niet tegen te houden, nee. Maar dat hoefde ook niet. Want o zo sterk altijd, en o zo bemoedigend, en o zo wijs, wat Brenda schreef, voor ieder van ons, en in het bijzonder voor al wie het psychisch moeilijk heeft, en die hen met een groot hart proberen ondersteunen.
Haar dood, doet me wat. Haar dood, raakt me diep. Ik vloek. Verdomme. En denk en veeg tegelijk de gedachte weg – als wou ik dat het niet waar was – dat Brenda rust heeft gevonden. Maar wat een worsteling. Wat een moeilijke strijd.
Mijn gedachten gaan naar Jan, de man van Brenda, die ze steevast de beste man van de wereld noemde. Mijn gedachten gaan naar haar drie zonen, haar die geweldige gasten, bv. Jip – die namens alle drie – deze zomer nog een fantastisch warm interview weggaf, over zijn moeder.
En ondertussen bekijk en lees ik
– als reactie op de brief van Brenda’s man Jan op Fb, honderden warme reacties
– de beelden en verhalen op de pas geopende website: www.altijdlentenadewinter.be-
– het ‘in memoriam Brenda Froyen’ dat Sara Vandekerckhove in De Morgen, met de gepaste titel: ‘Brenda Froyen (1978-2024): ‘Ze toonde hoe burgerzin en verontwaardiging tot zoveel moois
kunnen leiden’
– hoe psychosenet.be- haar stichtster en bezielster eert en herdenkt
– het interview dat ik met Brenda had, voor OKRA-magazine en voor Femma 100 (verhaal 91 van de 100) in 2019-2020 https://www.femma.be/nl/artikels/persoonlijk-verhaal/ben-ik-dan-nu-weer-normaal
Bedankt lieve Brenda, voor al wat je voor mij en voor zovelen hebt betekend.
PS. Eén van de grote boodschappen van Brenda was: ‘Zit je vast, of heb je het moeilijk met iets, praat er dan over.’ Bv. met iemand uit je omgeving.’ Of bv. met Tele-Onthaal, tel. 106 (gratis) of via www.tele-onthaal.be(chat)
De lessen taal zullen mij voor altijd bijblijven. Jij en Eva, wat een duo. Hopelijk heb je nu de rust gevonden die je zocht.
Het gaat je goed. 💫
Ik wens je geen rust in vrede Brenda want dat zou je vreselijk gevonden hebben. We hebben meer gebotst dan iets anders maar toch zal ik de herinneringen koesteren. Je was op en top een fantastisch mens
Lieve Brenda
Ik wou me inschrijven in een cursus als postpartum consulent bij Liv in februari 2019, jij zou hierin ook een stukje opnemen. De situatie voor mij op dat moment was niet ideaal, uiteindelijk schreef ik me toch niet in. Ik bleef je wel volgen! Als lotgenoot na een psychotische postpartumdepressie schreef ik je ook soms prive. Het onrecht dat je ervaarde was soms ook dat van mij en raakte me enorm. Graag stond ik in gesprekken met anderen mee op de barricade. Ik verspreidde jouw woord, dat ook het mijne was. Ik kon het niet verdragen als ik ergens wat kritiek over je opving en ging dan graag in de verdediging. Brenda, je gaf ook mij een stem. Ik zit hier nu, vol ongeloof, vol verdriet en toch erg dankbaar.
Ik houd ook in herinnering dat je 3 kinderen en je man er onvoorwaardelijk voor jou waren en ook omgekeerd, ik leef erg met hen mee.
Geen vaarwel Brenda, maar tot ziens. Rust zacht.
Lieve Brenda,
‘VIBRANT’, zo herinner ik me jou.
Engelse synoniemen zijn ‘active, dynamic, energetic, bright, enthusiastic, vital, spirited, full of life and excitement’.
Dit wordt vertaald als ‘meeslepend, pittig, vurig, geïnspireerd, gedreven, bezield’.
Na het lezen van je boek ‘Kortsluiting in mijn hoofd’ volgde ik, alweer lang geleden,
je workshop ‘Levensverhaal schrijven’ bij Poco Loco, Gent.
Op facebook volgde ik je reis in goede maar ook in moeilijke tijden. Af en toe hadden we contact via berichtjes op messenger.
Als je enkele weken niets postte, maakte ik me wat zorgen of het wel goed met je ging. Dit probeerde ik dan te checken.
Zo ook vorige zaterdag toen je de tickets voor een voorstelling van Els De Schepper online aanbood.
Hoe kon ik vermoeden dat dit je laatste dag was?
Bedankt, Brenda, voor de sporen die je achterlaat en voor de zaadjes die jij geplant hebt.
Ongetwijfeld blijf jij ons allen nabij, vanuit het LICHT in ONVOORWAARDELIJKE LIEFDE !
Als directeur van Ypsilon heb ik Brenda meermalen meegemaakt als spreekster op congressen en heb ik haar boeken werkelijk verslonden. Wat een energie. Wat een openheid. Wat een directheid. Wat een gedrevenheid. Wat een aanklachten.
Vooral de scherpe maar logische vragen die ze kon stellen aan de hulpverlening zullen me bijblijven. Vragen die iederéén zou kunnen stellen en die maakte dat de scheidslijn tussen psychose en werkelijkheid ter plekke vervaagde. Een voorbeeld was de verwondering van Brenda waarom zich nooit een hulpverlener had afgevraagd waarom ze nou juist rond haar dérde zwangerschap een psychose kreeg.
Ook de struggeling tussen een Brenda op stoom en een partner die haar wil afremmen raakte me. Zó goed voorstelbaar van beide kanten. En zo mooi hoe tegelijk uit alles bleek hoeveel liefde en dankbaarheid ze had naar Jan.
Brenda heeft meer, veel meer gegeven dan anderen in een veel langer leven doen. Als naastbetrokkene heb je daar niks aan en laat ze een inktzwart gat. Maar de inspiratie die ze velen bracht zal nog eindeloos lang voelbaar zijn.