Ik ben heel erg geschrokken van dit nieuws. Ik bewonder Brenda om haar eerlijkheid en haar openheid! Ze bleef streden en vechten en ik had zo graag een ander verhaal gezien voor haar. Lieve Brenda, dankjewel ♡
Voor Jan en de kinderen: heel veel sterkte gewenst.

Dag Brenda.
Mijn laatste bericht aan jou op insta was iets in de zin van dat ik je enorm bewonder voor je inzet maar zorg ook een beetje voor jezelf.

Het leek soms alsof je alles in je eentje moest dragen.

Hopelijk vind je innerlijke rust en een grote bloemenweide daar waar je nu bent.
En ik hoop samen met jou dat de psychische zorg en psychiatrische zorg beter wordt.

Je zult het jammergenoeg zelf niet meer meemaken.
Maar ik hoop het voor mijn dochter en de mensen waar ik mee werk en voor ieder die daar vroeg of laat nood aan heeft.
🌸🌸🌸

Brenda dit komt binnen… ik zelf maakte een psychose mee en ben ook Bipolair..je Boeken waren een inspiratiebron voor me …ik putte er kracht en moed uit ..je zal nooit vergeten worden …sterkte aan de nabestaanden & Familie..vrienden..kennisen
❤️💫

Jouw woorden, jouw energie, jouw warmte, jouw verhalen.
Jouw lach,
En enthousiasme.

Bedankt Brenda.

Hoe erg dat we jou niet in leven hebben gehouden.
Hoe erg.

Lieve Brenda,
Ik barstte in tranen uit toen ik dit bericht over je overlijden las. Het voelt zo onrechtvaardig dat we afscheid moeten nemen van jou en niet van een rot systeem dat mensen niet als mensen behandelt. Hoewel ik je niet persoonlijk kende, voelde ik me erg verbonden met jou. Ik hield van je authenticiteit, onuitputtelijk gevoel voor rechtvaardigheid en humor die je berichten zo sterk kenmerkten. Je was een geweldige schrijfster. Ik keek zo hard op naar jou. Ik wou dat ik je ooit eens in het echt had ontmoet, maar mijn eigen struggle en angsten hielden me toen nog tegen. Ik zal je voor altijd bij de warmte van mijn hart dragen. Wat was je mooi.
Alle warmte en sterkte in de wereld gewenst voor Jan, Jip, Lom, Zen, Wifi en andere dierbaren.

Ik heb je voor de eerste keer gezien bij een voorstelling die je deed in Sint-Niklaas. Je was authentiek, eerlijk, pakkend, gevoelig, grappig en ongelofelijk slim. De tweede keer ontmoette ik je op een workshop over je boek PSSSt. Opnieuw dat enthousiasme, dat vuur, jouw kracht. Toen ik een hele tijd terug vernam via instagram dat het niet goed met je ging, stuurde ik je af en toe berichtjes om te vragen hoe het met je ging en om je moed te geven want ik wist uit ervaring hoe het voelt om in een diepe, zwarte put te zitten. Wat was ik blij toen ik je terug vol levenslust zag op je foto’s van jullie reis door Canada. Ik dacht en hoopte dat het diepe dal definitief achter je lag maar toen ik plots niets meer van je zag verschijnen op instagram, informeerde ik hoe het met je ging en vertelde je dat het niet goed ging. Ik heb ontzettend hard moeten huilen toen ik vandaag vernam dat je er niet meer bent. Ik zal nog veel aan je denken en ook je laatste boek gaan kopen want dat heb ik nog niet. Ik mis je nu al lieve, mooie, creatieve, dappere, krachtige, gevoelige, authentieke, menslievende Brenda. Voor altijd mijn held!

Ik leerde Brenda kennen toen ze haar verhaal als ervaringsdeskundige bracht in Sint-Hiëronymus. Ze bleek dan ook onze toemalige buurvrouw te zijn, kwamen we na het gesprek achter.
En wat een buurvrouw, de beste! Zo vond ik ooit eens patroonpapier aan onze deur. Brenda bleek de lieve weldoener. Onze honden konden het ook erg goed met elkaar vinden en ze speelden regelmatig eens samen. Of Rex kwam eens logeren.
Maar wat het meeste zal bijblijven is die ene zondagochtend dat ze aan de deur stond. Ze vroeg met een glimlachje of we haar konden helpen. Ze had geiten gekocht. Jan was er niet voor te vinden maar die was toch op weekend zei ze maar ze had een hok nodig voordat ze de geiten kon halen in de middag. Met wat we dat hok moesten maken? ‘Er liggen wel wat spullen in de tuin die je kan gebruiken’ En wat een plezier had ze in het uitvoeren van dit idee.

Ik zal nooit haar gedrevenheid, onuitputtelijke (zo leek het toch) energie, mooie lach vergeten. ZEker nooit wat ze heeft betekend voor de GGZ want daar heeft ze zeker meer dan 1 steen in de rivier verlegd. Zoveel bewondering voor wat je hebt gedaan! Je hebt je rust verdiend.

Jouw gouden feest, gouden herinneringen, gouden momenten, gouden woorden, gouden hart.

Lieve allemaal
Ik leerde Brenda kennen door haar strijd tegen de onrechtvaardigheid in de psychiatrie. Ik woonde de lezing ‘Kortsluiting in mijn hoofd’ bij in het Guislainmuseum in Gent en ik werd een volger. Ik volgde haar verhalen via facebook en instagram, ze gaf met de kracht om door te gaan.
We nodigden haar uit voor onze vzw Anaktisi, waar ze enkele keren een cursus ‘Creatief schrijven’ kwam geven voor lotgenoten van seksueel grensoverschrijdend gedrag. Wat hebben we daar toen veel aan gehad! Ze gaf ons alweer de kracht om door te gaan…
Regelmatig hadden we wat contact in het kader van Anaktisi maar ook persoonlijk kon ik op mooie woorden rekenen van haar als het wat minder ging. Ze gaf me kracht om door te gaan …
In maart vorig jaar volgde ik de lezing rond Mindfullness tuinieren in Haacht. Ook daar was ze zeer inspirererend! Ze hebt me wel niet kunnen overhalen om wat meer in de tuin te gaan werken maar ze gaf me alweer kracht … om door te gaan.
Haar overlijden doet heel veel pijn maar geeft me de kracht om door te gaan en haar strijd verder te zetten. De kracht van lotgenoten!
Ik wens jullie allemaal veel sterkte maar ook KRACHT!

Lieve, leuke Brenda, wat ontzettend verdrietig dat jij niet meer bij ons bent… Jaren geleden in de tijden van het opzetten van Psychosenet leerden we elkaar kennen, las ik je boeken en 2 X was ik fietsmaatje bij de Socialrun teams waar jij in zat. Zo’n krachtige en bijzondere grappige vrouw. Ook leefde ik mee, in je gekke leuke filmpjes op de socials, maar ook in je minder goede tijden onlangs. Voor mij blijf jij Belle, en neem je een toverstokje mee op reis naar boven. Je zult vast een prachtige ster aan de hemel gaan worden, maar wát zul jij hier gemist gaan worden, lieverd. Ik wens je man, kinderen, familie en andere dierbaren enorm veel sterkte en steun aan elkaar.

Ach, Brenda.

Ik herinner me onze autorit richting Antwerpen na een algemene vergadering van Stichting Lezen. Je wou me gerust even thuisbrengen na een lange avond. We hadden het over boeken en leesbevordering, onze gedeelde liefde.
Ik herinner me een ogenblik aan het KdG-gebouw, waar jij een poos niet meer zou werken (en later helemaal niet meer) en ik je invaller werd. Wat had je grote schoenen om te vullen!
Ik herinner me onze boekenavond in ’t Werkhuys in Borgerhout, ik mocht je interviewen n.a.v. je Kortsluiting-boek. Je was zo vol vuur, zo inspirerend.
Ik herinner me je deelname aan de opleiding Samen Lezen in het ABC-huis in Brussel, samen met een goeie vriendin van je. Drie volle dagen genieten van literatuur.
Ik herinner me onze appjes tussendoor. Elkaar aanmoedigen, voor elkaar supporteren.

Zoals jij was er maar één.
Je was zo mooi en zo bijzonder.
Ik heb je dat gelukkig af en toe gezegd.

Liefs voor je man en kinderen,
Silvie

Enkele zomers geleden kwamen we op bezoek in je tuin tijdens de ecotuindagen van Velt. We genoten enorm van die prachtige tuin, je eigenzinnige rondleiding en je visie op tuinieren en mentale gezondheid.

Wat was ik blij toen ik hoorde dat je bij Velt mee de lijnen zou komen uitzetten om zo nog meer de aandacht te vestigen op het belang van groen en geestelijke gezondheid. Tot dat donkere spook weer om de hoek kwam piepen…

Dankjewel voor je luide stem binnen de GGZ, dankjewel voor je hart op die tong, dankjewel voor je humor, je mooie woorden en verhalen.

Rust zacht.

Lieve Brenda,

Je was een ware natuurkracht en een toonbeeld van zorgzaamheid voor het kwetsbare in de mens en in ons allen. Het bedroeft me zeer te moeten vaststellen dat we deze passie en gedrevenheid van jou nu zullen moeten missen. Je zal niettemin een blijvende inspiratie vormen voor wat het betekent zorg te dragen voor zij die psychisch kwetsbaar zijn, wars van ingesleten gewoonten en maatschappelijke verwachtingen. Bedankt om het belang en de dringendheid daarvan zo levendig aan de kaak te stellen. We zetten je werk voort.

Brenda, je was sterk, een doorzetter, een vechter. Je deelde je pijnlijke ervaringen in de psychiatrie in de hoop dat psychiaters, verpleegkundigen en netwerken van psychiatrische patiënten er zouden uit leren…
Je hebt een steen verlegd. Verbaal en literair.
Rust nu, terwijl je boeken en gedachten blijven.
Ann
Auteur van ‘Oorlog in mijn hoofd’ en ‘Gevangen geboren’, geschreven met en voor psychiatrische patiënten.

Lieve Brenda,
Ik schrijf dit aan jou en Jan, Jip, Lom en Zen.
Ergens moet er gerechtigheid zijn. Ergens zit jij in de lentezon!
Jan heeft een foto gemaakt in Utrecht van jou en de jongens. Huwelijksdag van Anne en Frank.
Jullie staan in een groot hart.
Wat een prachtige vrouw. Ik wist toen met welke zware opdracht jij in deze wereld stond. Toen Anne mij belde en alleen maar zei: Brenda….. wist ik dat dit het ultieme offer van jou aan de wereld was. Zelfs aan je vier mannen.
De Socialrun was de band. Anne en Frank ook. Je mannen kwamen je altijd halen. Ze hebben zelfs stukjes meegelopen. .
Hoe zwaar en ook niet te bevatten dit verlies: elke vezel in jullie lijven is bezet door die allermooiste, allerliefste vrouw en mama.
Het was mij een voorrecht!
Met alle liefs die ik jullie geven wil!
Mamma van Anne

Lieve Brenda…
Wat heb je ons doen schrikken… De dag dat ik je leerde kennen herinner ik me als nooit tevoren.
Een wervelwind die vol overgave en expressie ons toneelgroepje mee uit de grond zou stampen.
De energie en passie die jij had… !! Wauw!!
Een Bologna reisje samen met jou heeft me meegesleurd in de wereld van kinderboeken. Ik had zowaar zin om terug massa’s kinderboeken voor mezelf te gaan kopen.
Jouw strijd tegen onrecht in de psychiatrie zal nooit vergeten worden. Je hebt iets wakker gemaakt bij velen en zeker verandering teweeg gebracht.
We zullen je missen Bren! XXX

Brenda gaf bij ons in de opleiding ‘ervaringswerker in de GGZ’ de workshop ‘Herstelverhaal schrijven’. Haar energie en woorden waren er van kracht en hoop. Haar verhalen waren steeds zo inspirerend. Een vrouw waar je enkel bewondering voor kon hebben. Haar strijdlust voor gerechtigheid en gelijkheid waar ze zich vaak eenzaam in voelde kwam binnen. Ze durfde… durfde op de barricade staan… durfde anders te zijn dan de kudde… durfde dingen te zeggen die anderen niet durven.. zij was een groot boegbeeld binnen de GGZ, een fantastische schrijfster en lesgeefster en zoveel meer maar bovenal een prachtig mens. Brenda ik ga jouw inspirerende woorden zo hard missen maar je krijgt voor altijd een plaatsje in mijn hart. Ik vergeet jou nooit!

Lieve Brenda,
Je was lector op de hogeschool, waar ik via het flextraject, mijn diploma kleuteronderwijs behaalde. Je inspireerde me en was een voorbeeld. Kortsluiting in mijn hoofd was een voorstelling die serieus bij me was binnengekomen.
Daarna bleef ik je verder volgen op sociale media.
Dit droevig nieuws komt stevig binnen…
Hopelijk heb je rust gevonden…
Heel veel sterkte voor je nabestaanden.

Lieve Brenda,

Ik kan het nieuws amper vatten, je was een geweldige docent en persoon. Ook na mijn studies waarbij je ons heel boeiende taallessen gaf, bleef ik je volgen en herkende ik veel van het onrecht dat je voelde in onze maatschappij en in de gezondheidszorg. Als we elkaar jaren later nog eens tegenkwamen, herkende je mij nog, dit gaf echt een fijn gevoel en toonde hoe begaan je ook was met je studenten en omgeving! Ik hoop dat je rust hebt gevonden, maar wat een leegte laat je na. Rust zacht

Als ik aan jou denk moet ik ook gelijk ons koffie momentje op 20 september 2019 de eerste dag van de Socialrun denken. Ik had namelijk koffie over jouw mooie witte hart voor herstel hoodie gegooid waarop jij mij op jouw manier ging dopen met koffie.

Ik hoop dat jij da waar jij nu bent je rust hebt gevonden. Wens jouw kinderen, man, hondje en alle andere nabestaanden en vrienden heel veel sterkte. Ga jouw missen Brenda