Ik heb Brenda tweemaal gesproken. Vier jaar geleden om advies te vragen of en hoe ik Mad in the Netherlands kon oprichten en een paar maanden geleden toen ze me vroeg om een blog van haar te plaatsen. Brenda had een meldpunt opgericht om misstanden in de GGZ te melden. Ik had haar posts over haar recente ervaringen met fixatie en afzondering met afschuw gelezen en ook het verdriet gevoeld dat erachter schuil ging. De mensonwaardige behandeling die zij, maar ook mensen die minder in de openbaarheid verschenen, ondergingen, dat kan echt niet. Natuurlijk hebben we de blog geplaatst.

Het nieuws van haar overlijden doet ontzettend pijn. Ik ben dankbaar voor wat Brenda gedaan heeft om aandacht te vragen voor een menswaardigere GGZ. Laten we dit blijven nastreven met ons allen. Een mens in nood verdient nabijheid in plaats van eenzame afzondering. Ik hoop dat je daarboven in de hemel de liefde vindt die je verdient en dat je vanuit die veilige plek jouw licht mag stralen over je geliefden zodat zij zich altijd verzekerd weten van jouw warmte. Rust zacht mooi mens!

Lieve Brenda,

je had zoveel passie in je! Je kon vertellen en iedereen hing aan je lippen.
Ik ben bij de gelukkigen die je mocht leren kennen op AP Hogeschool Antwerpen. Eerst als lector, dan als medestudent.
Maar mijn dochter is ook verzot op de verhalen van Wifi. Wat een verrassing toen we naar de boekvoorstelling gingen in Gent. Daar maakte ik ook kennis met je knappe jongens, Jan en je zus….

Je laat een gat achter! We zijn er niet goed van… Hopelijk heb jij de rust gevonden waar je nood aan had!
We herinneren je als Brenda met de grote glimlach en een groot hart.

Lieve Brenda,
Dit nieuws slaat in als een bom. Ik herinner mij je als een pittige wervelwind, een vat vol ideeën die je met je jeugdig enthousiasme in de realiteit bracht. Een dame die niemand onberoerd laat. Een dame waarbij woorden onvoldoende zijn om jou te beschrijven.
Je zal door immens veel mensen gemist worden. Ik blijf jou mailtje koesteren en het lied verder zingen …
Dat je de rust mag vinden doorheen jou heldenstrijd.

Beste Jan, Jip, Lom, Zen en Wifi…. jullie mama en partner was een kanjer! Een vat vol strijdkracht en energie en ze had ook een andere kant. Een ook die kant is wie ze was. Ik wens jullie heel veel licht toe in de duistere tijden van afscheid nemen.

Moeilijk om te verwoorden wat Brenda allemaal teweeg gebracht heeft en hoeveel zij betekent voor velen en zal blijven verder leven …

Als stille getuige volgde ik je verhalen via sociale media. Ik las je boeken. Ik bewonderde je energie en veerkracht. Ik maakte me zorgen toen de psychose weer de kop op stak. Ik was blij toen ik de foto’s uit Canada zag. Ik keek uit naar je nieuwe boek en de rechtszaken die je wou aanspannen. Het is met veel verdriet dat ik het nieuws binnen laat komen dat je er niet meer bent. Dat je rust mag hebben nu, dat hoop ik. Dat je gezin goed omringd mag worden in liefde en warmte. Dat wens ik hen toe.

Lieve Brenda,
Je deed zo hard je best, niet alleen voor jezelf, maar ook voor anderen!
We probeerden af en toe lichtpuntjes te brengen in de vorm van een kaartje of een chocolaatje. Daar was je enorm dankbaar voor en dat deed deugd. Zowel voor jou als voor ons!
Getalenteerd, lief, zorgzaam en altijd vriendelijk als we mekaar passeerden!
We zullen jou missen in ons kleine dorpje!
Kusje voor jou, Brenda!
En warme knuffel aan Jan en de jongens. X

Wat een verdrietig nieuws. Ik ken Brenda als een warme, enthousiaste en sprankelende docente. Ik koester de bijzondere herinneringen die we samen hebben tijdens mijn opleiding kleuteronderwijs. Haar passie, advies en toewijding zullen voor altijd bij me blijven. Wat een enorm gemis. Heel veel sterkte en kracht toegewenst aan jullie allemaal in deze moeilijke tijd. Brenda, rust zacht

Lieve Brenda de wereld staat nu weer even stil na jou heengaan…wij leerden jou kennen omdat je schreef hoe de dood van onze Jonathan jou zo diep raakte .door jou begrepen we pas hoe erg onze zoon geleden heeft..wat jou ook was aangedaan in de psychiatrie .jij hebt met ons gestreden voor gerechtigheid .een onmemselijke lange strijd .een strijd die je nooit winner kan .want je hebt al verloren . Jij als een rots in de branding..als steen maar zo fragiel .de gigantische steun die jij ons gaf .onbegrijpelijk dat jij er niet meer bent .jij woonde al in ons hart .wij gaan jou enorm missen .daar zijn geen woorden voor … bedankt om zoveel . Wij zullen jou gedenken zoals je was .een heel bijzonder mooi persoon met een heel groot hart…

Jan en Tineke

Ik herinner me, van haar mooie en krachtige verhalen, hoe prachtig ze in het leven stond, en ook de misstanden in de ggz in kaart bracht, zo liefdevol voor de medemens zo open en eerlijk! Ze was zichzelf met de eenzame strijd in de ggz. Ze was een voorbeeld voor vele. Ik ken haar niet persoonlijk. Het gemis doet enorm veel pijn. Zij mag nooit vergeten worden als ervaringsdeskundige en wist precies de goede woorden te vinden en te raken in mensen. Ze was een grote spiegel voor mij en voor vele anderen! Rust zacht lieve Brenda, liefs Jonella

Lieve Brenda, wij hebben elkaar de eerste keer ontmoet op de voorstelling van je eerste boek ‘Korstsluiting in mijn hoofd’. Ik zat toen in een moeilijke periode. Jij en je boek hebben me enorm geholpen, duizend maal dank daarvoor ! We moeten nu verder zonder jou, het treft mij heel diep…Ik koester bijzonder mooie herinneringen. ´Ik ben jouw fan van het 1e uur´, zei ik je soms, bijvoorbeeld op de boekenbeurs, bij een lezing,…. Je moest er steeds hartelijk om lachen. Het boek, waarin je een bijzonder lief berichtje schreef, zal altijd heel dicht bij mij blijven. Rust zacht lieve Brenda…

Dag Brenda,

Ik weet nog dat we in 2009 zo ongeveer hetzelfde doormaakten.
Ik stuurde je een bericht via Messenger.
Na enige tijd schreef ik een prentenboek en ik wou jou, een recensie laten schrijven. Je voelde het aan als een eer maar ik vond het een eer dat jij dat wou doen. De blauwe luchtdoos waar het boek in verpakt was, heb je nog gebruikt voor een feestje. Je liet me dit weten.
Zo is er een band ontstaan en ben ik je blijven volgen.
Ik zal je gedenken als een strijdlustige voorvechtster van mensenrecht in combinatie met psychische kwetsbaarheid. Dit werk zet ik graag voor jou verder. Weliswaar kleinschaliger. Ik geef je een hand in het donker.
Veel sterkte aan de nabestaanden.
Ik huil mee.

Nele Reynders, Annabelle en Josse Geernaert

Dag Lieve Brenda, Jan, Jip Lom en Zen,

Eerst en vooral willen we jullie enorm veel sterkte wensen bij het verlies van jullie vrouw en mama!! We waren er helemaal van overdonderd toen we het nieuws vernamen dat Brenda er niet meer is :(. Blijf vooral praten met elkaar en koester alle mooie herinneringen die jullie hebben aan jullie lieftallige mama en echtgenote!!

Lieve Brenda,
Wat hadden wij een voorrecht om jouw buren te mogen zijn, het waren korte babbeltjes die we deden maar hadden altijd veel plezier. Wat was het ook een voorrecht om jouw gezin te mogen leren kennen en vooral om jou te leren kennen!!

De boeken die je schreef zullen hier ook altijd gekoesterd worden.

Het ga je goed daarboven. Hopelijk heb je nu de rust gevonden die je verdiend..

Liefs
Jochen, Mieke Elise en Feline

Lieve Brenda, een foto heb ik niet, maar ik ben oprecht heel erg aangedaan door het nieuws over jouw heengaan. Ik leerde je kennen via docAtlas waar je inspirerende vormingen gaf over Nederlands geven aan anderstaligen onder meer. Ik vond jou een zeer sterke lesgeefster met een ongelofelijk innemende persoonlijkheid. Ik liep je ook eens tegen het lijf in de bib in Antwerpen, waar je me toen trots jouw zoons liet zien.
Ik heb vaak de laatste maanden aan anderen verteld hoe jouw levensloop me zo raakt. Hoe erg ik het vond, alles waar je mee te maken kreeg en ongewild mee om moest.
Ik zal je nooit vergeten en ik kende je niet eens goed.
Veel sterkte aan je man en je zonen.

Ik vind het echt schokkend om te lezen, dat je er niet meer bent.
Door jouw filmpjes en podcasts kon ik eindelijk begrijpen wat me was overkomen na de geboorte van mijn zoon.
Want artsen lijken alleen het woord postnatale depressie te kennen en ik wist, ik voelde dat dat het niet was.
Jij hielp mij om begrip voor mezelf te krijgen, dat dit ieder mens kon overkomen.
En dan alle bergen die jij hebt verzet, alle taboes die je hebt doorbroken, soms voelde het vast als een oneerlijke strijd die nooit te winnen zou zijn, maar je bleef zwemmen tegen de stroom in, tot het bittere eind en uiteindelijk de golf te hoog bleek. De ziekte heeft niet gewonnen, jouw woorden zijn vereeuwigd, je bent een voorvechtster, je kon niet om jou heen. Grote diepe buiging maak ik voor je, hoewel ik je niet persoonlijk kende, enkel van een scherm of een boek, zal ik je toch missen.

Lieve Brenda,

Je overlijden kwam als een donderslag. Onverwacht en keihard.
Je betekende enorm veel voor mensen.
Je pleidooi tegen onrecht en voor warme zorg was je levensdoel.
Trots ben ik dat ik enkele keren je fotograaf mocht zijn.
Deze foto beschrijft je helemaal: Je tong uitstekend naar het onrecht, je man Jan die je omarmt en je 3 prachtige zotte zonen. Wat een familieportret, ik koester deze voor even en ook voor langer.

n 2016 solliciteerden we voor dezelfde job op AP. Uiteraard had jij ze, de meest creatieve taaldidacticus die ik ooit ontmoet heb. Gelukkig hadden ze nog een taallector nodig op AP en konden we jaren samenwerken. Wat heb ik veel geleerd van je. Merci daarvoor liefste Brenda. Je was een gever, op professioneel vlak deelde je al je materiaal zonder zorgen. Het laatste anderhalf jaar nam ik afstand, je intensiteit was te veel voor me in een turbulente levensfase. Maar Brenda, je hebt een hoofdstuk in mijn leven waar ik met veel warmte naar terugkijk. Onze samenwerking, online lesgeven tijdens de coronacrisis en zo veel lachen met mekaar en onze studenten, creatieve lessen ontwerpen en zotte proclamaties voorbereiden. Maar ook de paar uitstapjes met onze kinderen, ook daar heb ik zeer warme herinneringen aan.

Gisteren las ik het land van de grote woordfabriek voor aan de studenten en droeg ik het op aan jou…Nog… ik zal dat blijven doen.Ddikke knuffel Brenda.

Lieve Brenda,

Ik weet het nog alsof het de dag van gisteren was. De opstart van Psychosenet en wij mochten met Out of My Box wat muziek voorzien. Het was onze eerste ontmoeting en wat voor één. Ik stond daar een beetje verdwaasd, wat jij meteen had opgemerkt. Je kwam naar me toe en vroeg of je me kon helpen. Ik was daar wat in paniek omdat ik geen correcte dresscode had en jij nam me mee naar toilet en gaf daar je zwarte jurk en knipoogde nadien toen we moesten optreden.

De keren nadien wist je onmiddellijk nog wie ik was en jij bleef me altijd bij. Jij las mensen, je was er steengoed in, je zorgde dat iedereen gehoord en gezien werd. Je was een boegbeeld.

Wat zullen we je missen.
Liefs,
Kelly

Brenda … ik heb je maar kort gekend. 20 jaar geleden. Met Germania – de dames voetbalploeg van Germaanse Talen aan de KU Leuven – werden we tot 2x toe kampioen van de KUL. Ja hoor zelfs het sportkot versloegen we! Jij was een van de “oudere” binnen de ploeg, waar ik naar opkeek. Goedlachs, jolig, spring-in’t-veld … ook menige cantus samen meegemaakt. Doet me eraan denken dat ik eens naar jouw tekstje in mijn codex ga zoeken.
Jaren later kwam ik je weer op het spoor, door je strijd voor een humane aanpak voor mensen met een mentale kwetsbaarheid.
Ik leerde bij door jou, en had daarom meer oog voor jouw berichten op social media dan voor andere.

Met verstomming ben ik geslagen door dit nieuws.
Je wordt niet vergeten
x

Lieve, prachtige, waanzinnige Brenda,

Het leven en de lente zal zonder jou nooit meer hetzelfde zijn, maar ik beloof er meer dan ooit reikhalzend naar uit te blijven kijken. Naar het licht na al het donker, naar alle bloemen die ieder voorjaar opnieuw tevoorschijn zullen komen, naar jou en alles waarin je achterblijft.

Mijn hart doet onbeschrijfelijk veel pijn, en is tegelijkertijd zo vol liefde en dankbaarheid voor jou. Je ging veel te vroeg lieve Brenda. Je ging echt veels te vroeg, maar we zullen je nooit laten gaan.

Deze online plek is voor jou, voor alle mensen die je dierbaar zijn, voor alle mensen voor wie jij dierbaar bent. Dat we elkaar hier maar in gedachten een beetje vast kunnen houden, en ons getroost en gesteund kunnen voelen door de wetenschap dat er eindeloos veel van je is en wordt gehouden.

Je blijft voor altijd one of an extraordinary kind.

Met oneindig veel liefde van je sister from another mother,

Anne

Dierbare Brenda,

Met verstomming hoor ik van je afscheid, ik moet er nog wat van bekomen en velen met mij: patiënten, familieleden én ook zorgverleners die geraakt waren door je verhaal. We gaan je ontzettend missen, je was een boegbeeld, een uiterst gedreven voorvechter voor een meer humane psychiatrie.

We beloven je stellig : we zetten je strijd voort, samen met alle mensen die je enthousiast hebt geïnspireerd, je blijft ons motiveren, we laten die hoopvolheid nooit meer los.
Met alle genegenheid,

Lieve Brenda,

Hoeveel duizenden woorden heb je
ons wel niet gegeven,
in je strijd om mensen te bewegen

Nu is het plotseling heel stil en laat je ons
sprakeloos staan

1 voor 1 zullen we jouw woorden gaan verzamelen en zullen we ze beitelen in de lucht, als hoge kronkels

Tussen hier en daar blijven we verbonden met wat ons voor altijd verbindt

Sven unik-id