1978
2024
“But you knew there would always be the spring,
as you knew the river would flow again after it was frozen.”
Ernest Hemingway
Er komt altijd lente na de winter, sprak Brenda vaak hoopvol. Ze maakte er zelfs een project van: een 6-delige kaartenset om hen die het mentaal zwaar hebben een beetje lente op te sturen. Want als geen ander wist ze hoe het is om je vergeten te voelen. En hoe groot de nood aan sprankjes hoop is, als de winter veel te lang lijkt te duren. Het besef dat er altijd weer een lente komt, uit de grond steeds weer nieuwe bloemen groeien, heeft altijd veel voor Brenda betekend.
Deze website is een liefdevolle herinnering aan Brenda Froyen. Een plek om haar leven te eren en te herdenken. We nodigen je daarom uit fijne, inspirerende, rakende, ontroerende herinneringen met of aan Brenda te delen. In beeld of taal. Voel daarnaast ook de ruimte om uiting te geven aan alle gevoelens die met haar verlies gepaard kunnen gaan.
Opdat Brenda nooit zal worden vergeten, we haar missie voort blijven zetten, en het nu voor haar maar eeuwig lente mag zijn. Ze heeft niets minder verdiend.
Wat betekende Brenda voor jou? Hoe heeft ze je geraakt, geïnspireerd, ontroerd, aan het lachen gemaakt?
Deel hier jouw foto, verhaal, herinnering, of laat een reactie achter.
Verhalen en herinneringen aan Brenda
Brenda leerde ik kennen via haar boeken. We hebben elkaar een keer gesproken tijdens de social run. En we hadden af en toe contact via messenger, In periode dat ik het moeilijk had. Of zij. Of allebei. Of juist wanneer het goed ging. Ik zou op bezoek gaan, samen met een collega. Vorig jaar was ik in Brabant en hadden we bijna afgesproken. Niet van gekomen…Nu kan het niet meer…. Wat spijt me dit. Wat spijt het me vooral voor Jan en de jongens ..
Brenda. Ze inspireerde me enorm. Ook het boek: mild tuinieren! Echt mooi en bruikbaar! De boeken over de psychiatrie. Ik ga ze zeker herlezen en de tops eruit halen!
Lieve Brenda, ik ga je missen. Ik zal je altijd herinneren als een bevlogen mooi mens. Hoop dat je rust en vrede hebt gevonden. Veel liefs van Pauline
Lieve Brenda,
Zo lang vecht ik al voor een betere GGZ, maar niemand was daar zo goed in als jij!
Je wordt gemist door zoveel mensen.
Dank je wel voor jouw tomeloze inzet. Ik kan alleen maar hopen dat je ergens nog iets van alle liefde en reacties meekrijgt in je reis naar een betere wereld en dat je weet: ik heb in het leven dat ik leefde echt een steen verlegd!😚
Kon je al deze reacties en rouw om jou nog maar meelezen.
Mijn dochter herkende zich in het boek ‘kortsluiting in mijn hoofd’ en had daar steun aan, zo kon iedereen lezen hoe zij zich voelde! Brenda gaf woorden aan haar gevoel. Zo waardevol.
Daardoor ben ik Brenda gaan volgen, gezien hoe zij zich inzette voor een meer menselijke ggz… zo waardevol!
Ondanks dat mijn dochter 9 jaar geleden
overleden is, ben ik Brenda blijven volgen en heeft zij mijn hart!
Ik was vaak ontroerd door haar kwetsbare, optimistische, verdrietige, krachtige, persoonlijke en universele teksten. Zo waardevol.
Veel goeds voor die haar nabij zijn.
Lieve lieve lieve Brenda,
Toen ik het bericht ontving over je plots overlijden kreeg ik de krop in de keel en tranen in de ogen van verdriet ! Ik heb geen woorden voor het verschrikkelijk verlies.Als ik je voor mij zie op foto en éénmaal in het echt ,zie ik altijd een mooie schattige lach.Ik zag in u een hoog begaafd iemand.Je kan het zo fijn en verstaanbaar uitleggen met veel plezier.Dank je wel mooi mens voor een dierbare tijd.En voor al je goedheid.Dank u wel voor het delen voor de lol en je lach en dat weer elke dag!.Dank u wel wat je bracht en je bracht kracht!
Dank u wel voor wie je bent voor je lieve kinderen en echtgenoot en voor elke manier van zijn.Je hoeft niet sterk te zijn om iets vast te houden, maar je moet heel sterk zijn om iets los te laten.Woorden schieten te kort voor dit verlies ! Ik voel mee met heel de familie!
Marleen en Hugo.
Dag Brenda
Ik leerde je kennen in september 2014, toen ik begon met mijn nieuwe job op TKO. Jij had toen net je boek ‘Kortsluiting in mijn hoofd’ afgewerkt. We zijn met het voltallige directieteam naar je boekvoorstelling gekomen. Dat kon jij heel erg waarderen, want bij TKO had ook jij een nieuwe kans gekregen! Ik heb daarna enkele lessen bij jou gevolgd en echt … ik heb nooit een betere leerkracht gezien ❤️
Later heb je TKO verlaten om weer nieuwe horizonten te verkennen. Het was je van harte gegund, jij had immers zoveel in je mars! We zagen je nog wel eens terug op speciale momenten van ons TKO en dat weerzien was telkens weer erg fijn.
Ik bleef je vele jaren volgen op sociale en andere media, ik leefde mee met je strijd.
Tot ik er genoeg van had, ik kon een en ander niet meer aan. Wellicht gezien mijn eigen ervaringen eerder met erg nabije mensen die zelf hun leven beëindigden en de depressies die ik eraan overhield en houd, al jarenlang. Medicatie houdt mij tot overeind en ik heb er ondertussen vrede mee dat ik die pilletjes de rest van mijn leven zal moeten slikken.
Ik was en ben nog steeds stomverbaasd dat zo’n sterke vrouw als jij dan toch beslist om eruit te stappen…
Ergens begrijp ik je wel… maar toch…
Ik wens je man en je kinderen heel veel sterkte bij dit afscheid en het ondraaglijk verdriet dat zij hebben.
Ik deel in het verdriet dat jouw plotse afscheid met zich meebrengt en leef mee met iedereen die daardoor van erg nabij getroffen wordt.
206 reacties
Hoe onwezenlijk blijft het toch…iemand verliezen die zo gevochten heeft en zo sterk leek. Ik mocht Brenda verschillende keren ontmoeten tijdens fora van Uilenspiegel en Ups&Downs. Fijne gesprekjes tijdens de signeersessies van haar boeken. Tijdens haar lezingen, het verhaal van haar ziekteproces maar vooral haar aanklachten over de zorgverlening in de psychiatrie, kon ik alleen maar bevestigend knikken. Terwijl ik dit schrijf komen mijn ervaringen in alle hevigheid terug. Ook ik heb klachten ingediend tegen de instellingen waar ik verbleef. 1 psychiater uit de instelling heeft mij au serieux genomen en de fouten erkend. Eén van de weinigen zeker? We moeten het werk van Brenda verderzetten, absoluut. Met haar verhalen, haar boeken, die ik nu opnieuw ter haar herinnering zal herlezen, zal ik mij blijvend inzetten tegen de kwaliteit van de zorg voor ons, kwetsbare mensen. Veel moed voor Jan, Jip, Lom en Zen. Dikke knuffel.
Je wordt gemist!
Wist je maar hoe GEWELDIG je was!
Brenda,
het doet zo’n deugd je stem te horen, in de podcast ‘Stemmen over psychose’.
Je missie gaat door…!
Lieve familie en vrienden van Brenda,
Het overlijden van Brenda vernam ik door de nieuwsbrief van PsychoseNet Nederland. Het raakte mij enorm dit te lezen. De pijn die jullie hebben met dit verlies is niet uit te drukken in woorden. Intens verdrietig…
Zelf heb ik een verleden met psychoses en ik voel net als Brenda een missie om meer bewustzijn te brengen binnen de GGZ. Ik leerde Brenda dus zo kennen, door dit overlijdensbericht. Ik ging een filmpje van haar kijken en ik voelde direct: wat zij niet meer kan afmaken, ga ik doen. Alsof ik ineens heel sterk deze taak voelde.
In de zomer heb ik besloten om een boek te schrijven over mijn herstel en zojuist stuurt mijn moeder een artikel door van Brenda waarin ze ons de kanaries in de kolenmijn noemt. Deze metafoor heb ik in mijn inleiding eerder gezet en ik wist dus niet dat Brenda deze ook gebruikt. Deze synchroniciteit is prachtig en zie ik als een teken. Zonder elkaar te hebben gekend, toch zo gelijkgestemd. Dit gevoel van deze taak heeft ertoe geleid dat ik de impuls voelde om auteur te worden bij PsychoseNet, en dat ben ik ook geworden. Brenda is een inspiratie voor mij en haar missie draag ik diep in mijn hart.
En mijn hart gaat naar alle naasten uit. Ik wens iedereen veel kracht, zachtheid, liefde en heling toe in dit proces. Dit verlies is zo groot… Ik leef met jullie mee…
Veel liefs,
Marieke van der Wielen
Met een diep respect en dankbaarheid voor jouw werk, een geschenk aan iedereen die te maken heeft met psychoses en zoekt naar menselijkheid, open communicatie en informatie en community. Je voetstappen hebben een pad gebaand voor ons die hier nog rondlopen. We zullen je werk voortzetten, ieder op onze eigen manier.
Je kwam heel graag (het liefst met vriendinnen) in onze zadenwinkel in Dordrecht. De opwinding van al die soorten en teeltdromen gaf je energie. We verkopen dan ook graag je boek Mild Tuinieren en houden je zo nog een poosje bij ons. Voor Jan en de kinderen hopen we op troost, veerkracht en een liefdevol gedenken!
Ik heb je boek gelezen van kortsluiting in mijn hoofd onze dochter heeft dat ook al enkele keren meegemaakt ik u ben u heel dankbaar voor wat u allemaal hebt gedaan voor de zorg daar in te verbeteren en ik vind het heel erg dat het voor u allemaal te zwaar geworden is ik ga u wel missen met de verhalen waar ik moed kon uitputten rust nu maar in vrede .
Kippenvel, verdrietig, ik kende je niet, maar las je verhaal. Zo jammer dat we je op deze wereld moet missen. Veel sterkte voor jouw lieve echtgenoot en kinderen.
MA
Ik blijf je een zeer moedige vrouw vinden. Hoe je de zaken kon benoemen en aankaarten . Zo strijdbaar! Oprecht. Eerlijk. Menselijk !!!
Als een Boudica of een Jeanne d’Arc.
Voor ben je altijd een grote Dame geweest !!!
Respect ✊
Rust in vrede 🙏
Hettie
Lieve Brenda
Ik ken je niet. Ik kende je niet. Een twist van het lot heeft erover beslist dat jouw overlijden mijn pad heeft gekruist. Nog voor ik je maar heb kunnen leren kennen, bleek dat je op een steenworp van mij woonde en dat ik je zoon op schools vlak onder mijn hoede kreeg.
Je overlijden raakt me heel hard. Mentaal welzijn en de gebrekkige ondersteuning of hulp daarrond, zijn zaken die me de laatste jaren de hoogste hoogtes en de laagste laagtes van het leven hebben doen ontdekken. Je beslissing om de eeuwige rust op te zoeken, komt daarom des te harder binnen. Ik kan niet anders dan je bedanken om van dit onderwerp je levenswerk te hebben gemaakt. De vele reacties tonen alleen maar aan hoeveel mensen je hebt geraakt en vooruitgeholpen – ja, zelfs hebt gered.
Je hebt niet alleen een steen verlegd, je hebt een onderwerp dat maatschappelijk als ‘ongemakkelijk’ of ‘problematisch’ werd bestempeld uit de schaduw gehaald. Ik kan niet anders dan je daarvoor dankbaar zijn. Ik beloof om samen met de vele anderen die inspiratie putten uit jouw strijd om het gevecht verder te zetten. Het gevecht tegen mezelf, het gevecht tegen het taboe, het gevecht tegen de vooroordelen en het gevecht tegen de lacunes in het systeem. Ik beloof dit jaar zorg te dragen voor je zoon waar ik kan, moge jouw vrijgevochten en kritische geest voortleven in hem, je andere zonen, je man en iedereen die jij liefhad én iedereen die jou liefhad.
Ik hoop dat je de rust hebt gevonden waar je zo naar snakte. Bedankt voor alles.
Liefs
LS
Wat een mooie viering was het gisteren… De liefde en warmte voor deze prachtige vrouw was heel tastbaar!
Bren, zoals we haar op de GLTT noemden, was een uniek persoon die iedereen om zich heen deed opfleuren met haar stralende lach, haar aanstekelijke glimlach en haar onuitputtelijke energie. Ik zal nooit vergeten hoe we in Dublin arm in arm en uit volle borst een ode brachten aan Molly Malone:
In Dublin’s fair city
Where the girls are so pretty
I first set my eyes on sweet Molly Malone
As she wheeled her wheelbarrow
Through streets broad and narrow
Crying, “Cockles and mussels, alive, alive, oh!”
Alive, alive, oh
Alive, alive, oh
Crying, “Cockles and mussels, alive, alive, oh”
“Very much alive”, dat was jij, Brenda! Ik ben blij dat ik je heb mogen kennen en mis je nu al…
Heel veel sterkte voor je gezin en je hele familie!
Greet Devaddere