“But you knew there would always be the spring,
as you knew the river would flow again after it was frozen.”
Ernest Hemingway
Er komt altijd lente na de winter, sprak Brenda vaak hoopvol. Ze maakte er zelfs een project van: een 6-delige kaartenset om hen die het mentaal zwaar hebben een beetje lente op te sturen. Want als geen ander wist ze hoe het is om je vergeten te voelen. En hoe groot de nood aan sprankjes hoop is, als de winter veel te lang lijkt te duren. Het besef dat er altijd weer een lente komt, uit de grond steeds weer nieuwe bloemen groeien, heeft altijd veel voor Brenda betekend.
Deze website is een liefdevolle herinnering aan Brenda Froyen. Een plek om haar leven te eren en te herdenken. We nodigen je daarom uit fijne, inspirerende, rakende, ontroerende herinneringen met of aan Brenda te delen. In beeld of taal. Voel daarnaast ook de ruimte om uiting te geven aan alle gevoelens die met haar verlies gepaard kunnen gaan.
Opdat Brenda nooit zal worden vergeten, we haar missie voort blijven zetten, en het nu voor haar maar eeuwig lente mag zijn. Ze heeft niets minder verdiend.
Wat betekende Brenda voor jou? Hoe heeft ze je geraakt, geïnspireerd, ontroerd, aan het lachen gemaakt?
Deel hier jouw foto, verhaal, herinnering, of laat een reactie achter.
Verhalen en herinneringen aan Brenda
Onze tijd als collega’s samen duurde niet erg lang, maar wat een indruk liet jij na! Een van de meest enthousiaste en innemende mensen die ik ontmoette, steeds te vinden voor een zot plannetje en een echte verhalenverteller. Dat je toen al een heftige periode achter de rug had, las ik iets later op je Instagrampagina. Je leerde me ontzettend veel bij, over geestelijke gezondheid, over het onderwijs, over taal, over een wilde tuin, over moeder zijn van puberjongens… dankjewel lieve Brenda 🙏🏻 Ik vind het hartverscheurend dat het leven voor jou zoveel donkere dagen kende terwijl je zo veel zon in je hebt.
Ik denk aan alle mensen die je graag zien. Je wordt gemist. ❤️
Vandaag, op een dag die leerkrachten eert, is er een leegte die niet te vullen is. Mijn vriendin, mijn held, mijn voorbeeld, is er niet meer. Het is bijna niet te bevatten. De persoon die altijd voor me klaarstond, in mij geloofde, mij steunde en me het beste wenste, is niet langer onder ons. Ze was mijn rots in de branding, iemand bij wie ik altijd terecht kon, en nu laat ze een onmeetbare leegte achter.
Deze week nog spraken we elkaar. Als ik haar maar had kunnen helpen, had kunnen ingrijpen in de waanzin die haar nu van ons heeft weggenomen. Maar wat blijft, is alles wat ze mij heeft gegeven: haar wijsheid, haar liefde voor het vak, en de onvermoeibare kracht waarmee ze onrecht bestreed.
Ik zal haar lessen voortzetten, de talenten die ik van haar heb geleerd verder ontwikkelen, en haar liefde voor haar gezin en omgeving blijven herinneren. Ze hield zoveel van haar man Jan en de kinderen, ze genoot van wifi en was altijd gastvrij. Haar huis was een plek van warmte, waar iedereen welkom was, en waar ze altijd het beste in iedereen naar boven wilde halen.
Het is een groot verlies voor ons allemaal. Maar ik weet dat haar liefde, haar kracht, en haar onverzettelijke inzet voor wat juist was, voortleeft in ons. Ze was een strijder voor rechtvaardigheid, een bron van liefde, en haar aanwezigheid zal altijd blijven nazinderen in de mensen die ze heeft geraakt.
Rust zacht, mijn lieve vriendin. Je blijft voor altijd in ons hart.♥️
Een stralende zon.
Liefdevol, licht scheen over het pakkend sneeuwlandschap.
Sneeuw is koud, mooi en zacht,
zoals jij die naar ons lacht.
Een stralende zon.
Liefdevol licht schijnt bovenop een huis.
Vertrouwd en lekker, bij iedereen zijn eigen kommetje soep.
Een stralende zon.
Liefdevol licht schijnt ergens boven een ander soort landschap.
Waar weet ik niet, enkel jij weet dit, en enkel jij mag die bestemming kiezen.
Hoog bijzonder
Samen, ver weg, dicht en overal bij elkaar in haar eigen daglicht
Ik wens aan al de familieleden heel veel moed, sterkte en troost.
Laat haar kracht van liefde verder leven in jullie gezin.
Lieve Brenda je hebt me geleerd dat ik mijn kwetsbaarheid voor psychose ook met klasse en elegantie kan dragen.
Ik zal je nooit vergeten je hebt een speciale plaats in mijn hart gekregen
205 reacties
Je wordt gemist!
Wist je maar hoe GEWELDIG je was!
Brenda,
het doet zo’n deugd je stem te horen, in de podcast ‘Stemmen over psychose’.
Je missie gaat door…!
Lieve familie en vrienden van Brenda,
Het overlijden van Brenda vernam ik door de nieuwsbrief van PsychoseNet Nederland. Het raakte mij enorm dit te lezen. De pijn die jullie hebben met dit verlies is niet uit te drukken in woorden. Intens verdrietig…
Zelf heb ik een verleden met psychoses en ik voel net als Brenda een missie om meer bewustzijn te brengen binnen de GGZ. Ik leerde Brenda dus zo kennen, door dit overlijdensbericht. Ik ging een filmpje van haar kijken en ik voelde direct: wat zij niet meer kan afmaken, ga ik doen. Alsof ik ineens heel sterk deze taak voelde.
In de zomer heb ik besloten om een boek te schrijven over mijn herstel en zojuist stuurt mijn moeder een artikel door van Brenda waarin ze ons de kanaries in de kolenmijn noemt. Deze metafoor heb ik in mijn inleiding eerder gezet en ik wist dus niet dat Brenda deze ook gebruikt. Deze synchroniciteit is prachtig en zie ik als een teken. Zonder elkaar te hebben gekend, toch zo gelijkgestemd. Dit gevoel van deze taak heeft ertoe geleid dat ik de impuls voelde om auteur te worden bij PsychoseNet, en dat ben ik ook geworden. Brenda is een inspiratie voor mij en haar missie draag ik diep in mijn hart.
En mijn hart gaat naar alle naasten uit. Ik wens iedereen veel kracht, zachtheid, liefde en heling toe in dit proces. Dit verlies is zo groot… Ik leef met jullie mee…
Veel liefs,
Marieke van der Wielen
Met een diep respect en dankbaarheid voor jouw werk, een geschenk aan iedereen die te maken heeft met psychoses en zoekt naar menselijkheid, open communicatie en informatie en community. Je voetstappen hebben een pad gebaand voor ons die hier nog rondlopen. We zullen je werk voortzetten, ieder op onze eigen manier.
Je kwam heel graag (het liefst met vriendinnen) in onze zadenwinkel in Dordrecht. De opwinding van al die soorten en teeltdromen gaf je energie. We verkopen dan ook graag je boek Mild Tuinieren en houden je zo nog een poosje bij ons. Voor Jan en de kinderen hopen we op troost, veerkracht en een liefdevol gedenken!
Ik heb je boek gelezen van kortsluiting in mijn hoofd onze dochter heeft dat ook al enkele keren meegemaakt ik u ben u heel dankbaar voor wat u allemaal hebt gedaan voor de zorg daar in te verbeteren en ik vind het heel erg dat het voor u allemaal te zwaar geworden is ik ga u wel missen met de verhalen waar ik moed kon uitputten rust nu maar in vrede .
Kippenvel, verdrietig, ik kende je niet, maar las je verhaal. Zo jammer dat we je op deze wereld moet missen. Veel sterkte voor jouw lieve echtgenoot en kinderen.
MA
Ik blijf je een zeer moedige vrouw vinden. Hoe je de zaken kon benoemen en aankaarten . Zo strijdbaar! Oprecht. Eerlijk. Menselijk !!!
Als een Boudica of een Jeanne d’Arc.
Voor ben je altijd een grote Dame geweest !!!
Respect ✊
Rust in vrede 🙏
Hettie
Lieve Brenda
Ik ken je niet. Ik kende je niet. Een twist van het lot heeft erover beslist dat jouw overlijden mijn pad heeft gekruist. Nog voor ik je maar heb kunnen leren kennen, bleek dat je op een steenworp van mij woonde en dat ik je zoon op schools vlak onder mijn hoede kreeg.
Je overlijden raakt me heel hard. Mentaal welzijn en de gebrekkige ondersteuning of hulp daarrond, zijn zaken die me de laatste jaren de hoogste hoogtes en de laagste laagtes van het leven hebben doen ontdekken. Je beslissing om de eeuwige rust op te zoeken, komt daarom des te harder binnen. Ik kan niet anders dan je bedanken om van dit onderwerp je levenswerk te hebben gemaakt. De vele reacties tonen alleen maar aan hoeveel mensen je hebt geraakt en vooruitgeholpen – ja, zelfs hebt gered.
Je hebt niet alleen een steen verlegd, je hebt een onderwerp dat maatschappelijk als ‘ongemakkelijk’ of ‘problematisch’ werd bestempeld uit de schaduw gehaald. Ik kan niet anders dan je daarvoor dankbaar zijn. Ik beloof om samen met de vele anderen die inspiratie putten uit jouw strijd om het gevecht verder te zetten. Het gevecht tegen mezelf, het gevecht tegen het taboe, het gevecht tegen de vooroordelen en het gevecht tegen de lacunes in het systeem. Ik beloof dit jaar zorg te dragen voor je zoon waar ik kan, moge jouw vrijgevochten en kritische geest voortleven in hem, je andere zonen, je man en iedereen die jij liefhad én iedereen die jou liefhad.
Ik hoop dat je de rust hebt gevonden waar je zo naar snakte. Bedankt voor alles.
Liefs
LS
Wat een mooie viering was het gisteren… De liefde en warmte voor deze prachtige vrouw was heel tastbaar!
Bren, zoals we haar op de GLTT noemden, was een uniek persoon die iedereen om zich heen deed opfleuren met haar stralende lach, haar aanstekelijke glimlach en haar onuitputtelijke energie. Ik zal nooit vergeten hoe we in Dublin arm in arm en uit volle borst een ode brachten aan Molly Malone:
In Dublin’s fair city
Where the girls are so pretty
I first set my eyes on sweet Molly Malone
As she wheeled her wheelbarrow
Through streets broad and narrow
Crying, “Cockles and mussels, alive, alive, oh!”
Alive, alive, oh
Alive, alive, oh
Crying, “Cockles and mussels, alive, alive, oh”
“Very much alive”, dat was jij, Brenda! Ik ben blij dat ik je heb mogen kennen en mis je nu al…
Heel veel sterkte voor je gezin en je hele familie!
Greet Devaddere