1978
2024
“But you knew there would always be the spring,
as you knew the river would flow again after it was frozen.”
Ernest Hemingway
Er komt altijd lente na de winter, sprak Brenda vaak hoopvol. Ze maakte er zelfs een project van: een 6-delige kaartenset om hen die het mentaal zwaar hebben een beetje lente op te sturen. Want als geen ander wist ze hoe het is om je vergeten te voelen. En hoe groot de nood aan sprankjes hoop is, als de winter veel te lang lijkt te duren. Het besef dat er altijd weer een lente komt, uit de grond steeds weer nieuwe bloemen groeien, heeft altijd veel voor Brenda betekend.
Deze website is een liefdevolle herinnering aan Brenda Froyen. Een plek om haar leven te eren en te herdenken. We nodigen je daarom uit fijne, inspirerende, rakende, ontroerende herinneringen met of aan Brenda te delen. In beeld of taal. Voel daarnaast ook de ruimte om uiting te geven aan alle gevoelens die met haar verlies gepaard kunnen gaan.
Opdat Brenda nooit zal worden vergeten, we haar missie voort blijven zetten, en het nu voor haar maar eeuwig lente mag zijn. Ze heeft niets minder verdiend.
Wat betekende Brenda voor jou? Hoe heeft ze je geraakt, geïnspireerd, ontroerd, aan het lachen gemaakt?
Deel hier jouw foto, verhaal, herinnering, of laat een reactie achter.
Verhalen en herinneringen aan Brenda
Ik heb Brenda tweemaal gesproken. Vier jaar geleden om advies te vragen of en hoe ik Mad in the Netherlands kon oprichten en een paar maanden geleden toen ze me vroeg om een blog van haar te plaatsen. Brenda had een meldpunt opgericht om misstanden in de GGZ te melden. Ik had haar posts over haar recente ervaringen met fixatie en afzondering met afschuw gelezen en ook het verdriet gevoeld dat erachter schuil ging. De mensonwaardige behandeling die zij, maar ook mensen die minder in de openbaarheid verschenen, ondergingen, dat kan echt niet. Natuurlijk hebben we de blog geplaatst.
Het nieuws van haar overlijden doet ontzettend pijn. Ik ben dankbaar voor wat Brenda gedaan heeft om aandacht te vragen voor een menswaardigere GGZ. Laten we dit blijven nastreven met ons allen. Een mens in nood verdient nabijheid in plaats van eenzame afzondering. Ik hoop dat je daarboven in de hemel de liefde vindt die je verdient en dat je vanuit die veilige plek jouw licht mag stralen over je geliefden zodat zij zich altijd verzekerd weten van jouw warmte. Rust zacht mooi mens!
Lieve Brenda,
je had zoveel passie in je! Je kon vertellen en iedereen hing aan je lippen.
Ik ben bij de gelukkigen die je mocht leren kennen op AP Hogeschool Antwerpen. Eerst als lector, dan als medestudent.
Maar mijn dochter is ook verzot op de verhalen van Wifi. Wat een verrassing toen we naar de boekvoorstelling gingen in Gent. Daar maakte ik ook kennis met je knappe jongens, Jan en je zus….
Je laat een gat achter! We zijn er niet goed van… Hopelijk heb jij de rust gevonden waar je nood aan had!
We herinneren je als Brenda met de grote glimlach en een groot hart.
Lieve Brenda,
Dit nieuws slaat in als een bom. Ik herinner mij je als een pittige wervelwind, een vat vol ideeën die je met je jeugdig enthousiasme in de realiteit bracht. Een dame die niemand onberoerd laat. Een dame waarbij woorden onvoldoende zijn om jou te beschrijven.
Je zal door immens veel mensen gemist worden. Ik blijf jou mailtje koesteren en het lied verder zingen …
Dat je de rust mag vinden doorheen jou heldenstrijd.
Beste Jan, Jip, Lom, Zen en Wifi…. jullie mama en partner was een kanjer! Een vat vol strijdkracht en energie en ze had ook een andere kant. Een ook die kant is wie ze was. Ik wens jullie heel veel licht toe in de duistere tijden van afscheid nemen.
Moeilijk om te verwoorden wat Brenda allemaal teweeg gebracht heeft en hoeveel zij betekent voor velen en zal blijven verder leven …
Als stille getuige volgde ik je verhalen via sociale media. Ik las je boeken. Ik bewonderde je energie en veerkracht. Ik maakte me zorgen toen de psychose weer de kop op stak. Ik was blij toen ik de foto’s uit Canada zag. Ik keek uit naar je nieuwe boek en de rechtszaken die je wou aanspannen. Het is met veel verdriet dat ik het nieuws binnen laat komen dat je er niet meer bent. Dat je rust mag hebben nu, dat hoop ik. Dat je gezin goed omringd mag worden in liefde en warmte. Dat wens ik hen toe.
Lieve Brenda,
Je deed zo hard je best, niet alleen voor jezelf, maar ook voor anderen!
We probeerden af en toe lichtpuntjes te brengen in de vorm van een kaartje of een chocolaatje. Daar was je enorm dankbaar voor en dat deed deugd. Zowel voor jou als voor ons!
Getalenteerd, lief, zorgzaam en altijd vriendelijk als we mekaar passeerden!
We zullen jou missen in ons kleine dorpje!
Kusje voor jou, Brenda!
En warme knuffel aan Jan en de jongens. X
205 reacties
Je wordt gemist!
Wist je maar hoe GEWELDIG je was!
Brenda,
het doet zo’n deugd je stem te horen, in de podcast ‘Stemmen over psychose’.
Je missie gaat door…!
Lieve familie en vrienden van Brenda,
Het overlijden van Brenda vernam ik door de nieuwsbrief van PsychoseNet Nederland. Het raakte mij enorm dit te lezen. De pijn die jullie hebben met dit verlies is niet uit te drukken in woorden. Intens verdrietig…
Zelf heb ik een verleden met psychoses en ik voel net als Brenda een missie om meer bewustzijn te brengen binnen de GGZ. Ik leerde Brenda dus zo kennen, door dit overlijdensbericht. Ik ging een filmpje van haar kijken en ik voelde direct: wat zij niet meer kan afmaken, ga ik doen. Alsof ik ineens heel sterk deze taak voelde.
In de zomer heb ik besloten om een boek te schrijven over mijn herstel en zojuist stuurt mijn moeder een artikel door van Brenda waarin ze ons de kanaries in de kolenmijn noemt. Deze metafoor heb ik in mijn inleiding eerder gezet en ik wist dus niet dat Brenda deze ook gebruikt. Deze synchroniciteit is prachtig en zie ik als een teken. Zonder elkaar te hebben gekend, toch zo gelijkgestemd. Dit gevoel van deze taak heeft ertoe geleid dat ik de impuls voelde om auteur te worden bij PsychoseNet, en dat ben ik ook geworden. Brenda is een inspiratie voor mij en haar missie draag ik diep in mijn hart.
En mijn hart gaat naar alle naasten uit. Ik wens iedereen veel kracht, zachtheid, liefde en heling toe in dit proces. Dit verlies is zo groot… Ik leef met jullie mee…
Veel liefs,
Marieke van der Wielen
Met een diep respect en dankbaarheid voor jouw werk, een geschenk aan iedereen die te maken heeft met psychoses en zoekt naar menselijkheid, open communicatie en informatie en community. Je voetstappen hebben een pad gebaand voor ons die hier nog rondlopen. We zullen je werk voortzetten, ieder op onze eigen manier.
Je kwam heel graag (het liefst met vriendinnen) in onze zadenwinkel in Dordrecht. De opwinding van al die soorten en teeltdromen gaf je energie. We verkopen dan ook graag je boek Mild Tuinieren en houden je zo nog een poosje bij ons. Voor Jan en de kinderen hopen we op troost, veerkracht en een liefdevol gedenken!
Ik heb je boek gelezen van kortsluiting in mijn hoofd onze dochter heeft dat ook al enkele keren meegemaakt ik u ben u heel dankbaar voor wat u allemaal hebt gedaan voor de zorg daar in te verbeteren en ik vind het heel erg dat het voor u allemaal te zwaar geworden is ik ga u wel missen met de verhalen waar ik moed kon uitputten rust nu maar in vrede .
Kippenvel, verdrietig, ik kende je niet, maar las je verhaal. Zo jammer dat we je op deze wereld moet missen. Veel sterkte voor jouw lieve echtgenoot en kinderen.
MA
Ik blijf je een zeer moedige vrouw vinden. Hoe je de zaken kon benoemen en aankaarten . Zo strijdbaar! Oprecht. Eerlijk. Menselijk !!!
Als een Boudica of een Jeanne d’Arc.
Voor ben je altijd een grote Dame geweest !!!
Respect ✊
Rust in vrede 🙏
Hettie
Lieve Brenda
Ik ken je niet. Ik kende je niet. Een twist van het lot heeft erover beslist dat jouw overlijden mijn pad heeft gekruist. Nog voor ik je maar heb kunnen leren kennen, bleek dat je op een steenworp van mij woonde en dat ik je zoon op schools vlak onder mijn hoede kreeg.
Je overlijden raakt me heel hard. Mentaal welzijn en de gebrekkige ondersteuning of hulp daarrond, zijn zaken die me de laatste jaren de hoogste hoogtes en de laagste laagtes van het leven hebben doen ontdekken. Je beslissing om de eeuwige rust op te zoeken, komt daarom des te harder binnen. Ik kan niet anders dan je bedanken om van dit onderwerp je levenswerk te hebben gemaakt. De vele reacties tonen alleen maar aan hoeveel mensen je hebt geraakt en vooruitgeholpen – ja, zelfs hebt gered.
Je hebt niet alleen een steen verlegd, je hebt een onderwerp dat maatschappelijk als ‘ongemakkelijk’ of ‘problematisch’ werd bestempeld uit de schaduw gehaald. Ik kan niet anders dan je daarvoor dankbaar zijn. Ik beloof om samen met de vele anderen die inspiratie putten uit jouw strijd om het gevecht verder te zetten. Het gevecht tegen mezelf, het gevecht tegen het taboe, het gevecht tegen de vooroordelen en het gevecht tegen de lacunes in het systeem. Ik beloof dit jaar zorg te dragen voor je zoon waar ik kan, moge jouw vrijgevochten en kritische geest voortleven in hem, je andere zonen, je man en iedereen die jij liefhad én iedereen die jou liefhad.
Ik hoop dat je de rust hebt gevonden waar je zo naar snakte. Bedankt voor alles.
Liefs
LS
Wat een mooie viering was het gisteren… De liefde en warmte voor deze prachtige vrouw was heel tastbaar!
Bren, zoals we haar op de GLTT noemden, was een uniek persoon die iedereen om zich heen deed opfleuren met haar stralende lach, haar aanstekelijke glimlach en haar onuitputtelijke energie. Ik zal nooit vergeten hoe we in Dublin arm in arm en uit volle borst een ode brachten aan Molly Malone:
In Dublin’s fair city
Where the girls are so pretty
I first set my eyes on sweet Molly Malone
As she wheeled her wheelbarrow
Through streets broad and narrow
Crying, “Cockles and mussels, alive, alive, oh!”
Alive, alive, oh
Alive, alive, oh
Crying, “Cockles and mussels, alive, alive, oh”
“Very much alive”, dat was jij, Brenda! Ik ben blij dat ik je heb mogen kennen en mis je nu al…
Heel veel sterkte voor je gezin en je hele familie!
Greet Devaddere