Ik heb Brenda helaas nooit in het ‘echt’ mogen ontmoeten.
Ik weet nog toen haar eerste boek uitkwam dat ik haar een mail had gestuurd met mijn verhaal.
Ze was zo begripvol en zei dat ze het zou meenemen.
Haar verhalen en posts op sociale media wekte vaak veel (h)erkenning op.
Haar liefde voor bloemen en haar mooie tuin en zwemvijver zullen le bijblijven.
Elk seizoen heeft mooie dingen.
Ik werd oprecht vaak gelukkig van haar foto’s over haar tuin.
Brenda, wij vechten verder voor patiënten rechten.
Rust nu maar zacht, je hebt zo hard gevochten…
Veel liefde voor Jip, Lom en Zen en je man Jan en je viervoeter Wifi.
Bij elke bloeiende bloem zal ik aan je denken.
Groeten Astrid