3 jaar geleden had ik een acute psychose en werd ik gedwongen opgenomen. Ik kwam terug thuis zonder te weten wat er eigenlijk met mij aan de hand was. Gelukkig stuitte ik in de bib onmiddellijk op het boek “kortsluiting in mijn hoofd”. Zoveel herkenning. Dat boek was mijn therapie. En haar verdere boeken de richtlijn naar herstel.
Ik had net vandaag het neerschrijven van mijn verhaal beëindigd, met een getuigenis over haar hulp, toen ik nog even op psychosenet keek en het berichtje zag.
Ik heb het gevoel een heel goede vriendin verloren te zijn. Nochtans heb ik haar nooit persoonlijk ontmoet. Gelukkig wel ooit bedankt en gesteund.