Lieve Brenda,
Wat hadden we een onbezorgde jeugd…
Samen verstoppertje spelen in Blanden, bij café Wiske poedersoepkes met beschuiten eten, bang aanschuiven in de rij bij Sinterklaas en leuke uitstappen maken met de wielerpapa’s. Wat keek ik naar je op want wat was je een mooie en slimme meid.
We zijn elkaar jaren uit het oog verloren maar de laatste jaren volgde ik je van op afstand via social media. En weer keek ik naar je op, naar de sterke vrouw die je was, de zorgzame mama en wat je al verwezenlijkt had.
Ik wens je mannen alle troost toe en alle kracht om verder te gaan met de herinnering van een vrouw en mama die hen alles wilde bieden en geven. Ik ga Brenda ook herinneren als mijn zorgeloze vriendinnetje tijdens onze jeugd.