Zomaar een FACTteam in Amsterdam nieuwwest.
Waar Brenda’s boeken de eerste aankopen waren voor de ‘herstelbibliotheek’. Waar ik nu een kaars bij brand. Waar ik stil achter mijn scherm de uitvaart volg, waar ik huil én mezelf mee hoor zingen.
Omdat Brenda me in Antwerpen voor het eerst diep raakte, me inspireerde en deed geloven dat het beter kon.
Omdat Brenda me later eens zei dat één hulpverlener verschil kan maken.
Omdat het onverteerbaar is dat ze afscheid nam van wie haar lief waren.
En omdat het niet zo kan en mag zijn dat haar licht nu dooft.
We gaan het brandend houden, soms tegen beter weten in.
Dank Brenda, dat je was wie je was en me er deelgenoot van maakte.
Ik hoop dat je gezin en vrienden zich gedragen en verwarmd voelen door het vuur en de liefde die jij uitdroeg