Brenda,
Het bericht dat je er niet meer bent brak deze ochtend mijn dag in duizend droeve scherven.
Ik heb je nooit ontmoet, dat spijt me nu zo hard.
Toch ben je erin geslaagd voor mij, en zovele anderen die worstelen met hun mentale welzijn, een immer aanwezige bron van moed en vechtlust te zijn.
Je deelde niet alleen heel open je eigen kwetsbaarheid en je gevecht met het zwarte monster. Je voelde ook mee met anderen, stuurde kleine bemoedigende berichtjes, je verbond mensen, riep hen op om samen te vechten tegen stigma’s en onrechtvaardige bejegening. Je stond echt niet te roepen op de barricaden, je handelde ook, steeds in lijn met je levensmissie.
Brenda, ik heb zoveel respect voor je, voor alles wat je neerzette in dit leven, je 3 prachtige zonen, ontelbare studenten die in jou hun inspiratie vonden, je (h) eerlijke boeken, je maatschappelijke strijd,…
Maar lieve Brenda, wat ga ik je missen,…
Je updates op je pagina, zoals het leven was die dag, geen maskers.
Je te gekke filmpjes, ik weet heel goed wat mijn favoriete is,…
De fightsongs, een gewoonte die we delen, ik zal de jouwe ook nooit vergeten want ik voegde ze toe in mijn eigen lijst,…
Lieve Brenda, dankjewel, dat je voor mij, een totaal onbekende voor jou, en nog zovele anderen, zoveel betekend hebt.
We gaan je nooit vergeten!