Verbijstering, onmacht, boosheid en verdriet voel ik bij het overlijden van Brenda.
Ik volg Brenda al sinds haar boek Kortsluiting in mijn hoofd en ben haar altijd blijven volgen. Ik vond een lotgenoot. En ik denk velen met mij. Af en toe hadden we via DM contact. Ik ben blij dat ik haar heb kunnen vertellen hoe belangrijk haar boeken voor mij waren. Hoe ze mij kracht en erkenning heeft gegeven en de moed om mijn eigen weg te volgen na psychotische ontregelingen en opnamen.
Ik heb haar strijd het afgelopen jaar bezorgd gevolgd. En vind het heel erg dat zo’n unieke, energieke, intelligente, vrolijke vrouw de moed om te leven heeft opgegeven door de trauma’s die zij heeft opgelopen in de psychiatrie.
Helaas heeft de psychiatrie veel slachtoffers gemaakt.
Ik hoop dat haar strijd niet voor niets is geweest.
Maar voor Jan, kinderen en familie is dat geen troost. Zij moeten leven met dit verlies.
Ik wens jullie veel licht, kracht en liefde om het verlies te kunnen dragen.
Brenda bedankt! Rest in power 👊🙏❤️