Jaren geleden, in Maastricht jouw theatervoorstelling bezocht. Diep onder de indruk van je verhalen, je teksten, je zang. Je lied “Broodplankje” hoor ik nu al de hele middag in mijn hoofd.
Je boeken verslonden, zowel die voor de grote als de kleine mens, over Wifi, over jouzelf.
Voorvechtster van herstel, recovery, voorlichting geven over, geen stigma’s meer, pleitbezorger, advocacy, empowerment.
Je er niet meer zijn, is onbegrijpelijk en ook weer niet. Het gemis voor je zonen, je man, je onmetelijke en onstuimige energie, jouw liefde voor hen en de emancipatie van de ggz.
Onwerkelijk en helaas meer dan waar, het ga je goed, waar je. Nu ook bent 💫🌟✨