Als twee bakvissen bij Stef Bos
Brenda, zo veel herinneringen aan de tijd in het middelbaar.
Dat je je naam maar niks vond met die B en R achter elkaar.
Dat je sterrenbeeld een kreeft was en dat dat stond voor huiselijkheid. Wat een onzin vond je dat.
Met jou, gierend van het lachen, op een slaapfeestje thuis op de zolder. Ik weet nog hoe blij ik was dat je zin had om te komen.
We deelden toen al de liefde voor boeken en theater en er is die ene herinnering een een optreden van Stef Bos. Het zal 1994 of 1995 geweest zijn. Hoe we er op kwamen en hoe we het geregeld gekregen hebben? Ik weet het niet meer. Maar daar zaten we, die avond in CC De Muze in Heusden – Zolder, op een optreden van Stef Bos. We zongen alle liedjes mee. We kochten een trui en droegen die nadien met trots. Na het concert in het café, wachtend op ons vervoer naar huis, als twee bakvissen: giechelend, hopend… dat Stef Bos nog iets zou komen drinken en bij ons zou komen zitten. We vertelden elkaar wat we hem zouden zeggen en vragen.
De afgelopen jaren denk ik, elke keer als ik een aankondiging van een optreden van Stef Bos zie staan, zou ik haar bellen? Vragen of we nog eens samen gaan? For old times sake?
De volgende keer dat ik een aankondiging zie, koop ik gewoon dat ticket en dan ga ik met jou in mijn gedachte lieve Brenda naar een optreden van Stef Bos. Een hele avond ter ere van jou. Om herinneringen op te halen uit het middelbaar maar ook om onze gemeenschappelijke liefde voor taal en boeken, theater en muziek te vieren. Om jou te vieren en te rouwen om wat jij achter liet.
Wat was je een pracht van een vrouw, en hoe oneerlijk is het leven. Rust zacht.