Zoals deze foto heb ik er nog vele. De laatste maanden gingen we vaak wandelen met de honden. Urenlang babbelden we over jouw plannen. Ik smeer er vaak een kwinkslag tussen, waardoor we vaak in de lach schoten en begonnen fantaseren.
Je bent nog geen seconde uit mijn gedachten geweest sinds zaterdag. Het verdriet overvalt mij te pas en te onpas. Ik kijk naar de berichten die we naar elkaar stuurden, naar het tekstje dat je me schreef in jouw laatste Piepboek. Ik denk aan onze ’toevallige’ kruisingen tijdens verschillende van onze reizen, de ‘boysmom’ connectie die we hadden … Je zal oneindig gemist worden!
