Ik herinner me nog goed haar enthousiasme , haar stem in de Spaanse les. Ik werkte ook in de sector en volgde haar in haar strijd voor een menselijke psychiatrie en het gevecht voor zichzelf. Ze heeft meer dan een steen verlegd. Ik wens haar gezin en al wie haar graag zag veel sterkte en moed.
Lieve Brenda,
Ook ik ben één van de vele mensen die jou niet persoonlijk kende.
Met veel bewondering heb ik jaren geleden als prille mama en prille hulpverlener jouw lezing bijgewoond.
Heel vaak heb ik er aan teruggedacht en heeft het mij geholpen om vooral integer te blijven en contact te maken met mensen, mama’s, papa’s, zonen, dochters, buren, vrienden eerder dan enkel ‘de patiënt’.
Jouw stem heeft zoveel mensen geraakt, zoveel mensen een stem gegeven die zelf de woorden niet vonden, niet konden uitspreken.
Naast verdriet voel ik ook dankbaarheid voor wie je was, je kracht, je talent om met woorden anderen te raken, je boeken, je humor, je verlangen om de wereld op alle vlakken mooier te maken (of zo interpreteerde ik het toch).
Je zult ongetwijfeld blijven inspireren…
Ik wens iedereen die je dierbaar is, dichtbij en veraf, veel warme en zachte kracht!
Rust zacht.
We hebben elkaar nooit ontmoet,
maar jouw boek ‘Kortsluiting in mijn hoofd’
heeft veel betekend.
Het vergt veel moed om dingen te veranderen die moeten veranderd worden,
zeker als het gaat om psychiatrie waar patienten op hun kwestbaarst zijn
en waar ook naaste familieleden vaak onvoldoende betrokken worden in het zorgtraject.
Dankjewel voor alle steentjes die je hebt verlegd …
Ik had haar graag ontmoet. Bijna was het gelukt, maar de tijd liet het niet toe. Het laatste wat ik nog kan doen, is een gedicht om haar te gedenken.
‘Boordevol
Een vol leven willen we
Leeg is maar niks, toch?
En zo vol als het was,
heeft je leven geraakt,
gebotst, gekraakt,
gelachen, geschreeuwd
geschenen als de zon
en gesneeuwd…
Boordevol
van alles.
Meer dan een ster.
Een supernova.
Was je bang dat je
op zou branden?
Ons zou branden?
Boordevol leven.
Boordevol liefde.
Kon het nog maar even
leeg lopen
en verder gaan.’
Bij deze.
Veel sterkte, lieve kinderen en familie.
Beste Jan, kinderen en familie,
Ik wens jullie veel moed en steun toe met het aardse afscheid van Brenda.
Ze leeft verder in onze herinneringen, in ons hart en dat tovert spontaan een grote glimlach op m’n gezicht en veel warmte in m’n hart.
Brenda is iemand die samen met anderen het leven mee deed/doet stralen en mooier maakt(e).
Dankjewel lieve mooie Brenda !
Christel (collega GLTT)
Aan alle nabestaanden en vooral haar gezin
Ik kende Brenda niet persoonlijk,maar volgde haar en las haar boeken , Ze inspireerde vele mensen en wou haar missie waar maken ,
En aan de geestelijke gezondheidszorg is nog heel veel werk., vooral ook in de opleidingen,
Ik heb zelf meer dan 40 jaar in de psychiatrie gewerkt en Brenda haar werk zal verder gezet worden.
Kwetsbaar krachtige Brenda,
Bedankt voor je woorden, ik draag ze mee en koester ze.
Beste Jan en kinderen
Ik ben heel stil bij het nieuws te vernemen.
Ik heb ze eens gehoord als spreker.
Moedig hoe ze onrecht woorden gaf.
Ik vind het zo in triestig, cfr Nietzsche
Wij lijden aan de dood van die persoon
Zij leed aan het leven
Ze zag jullie graag heb ik gehoord en gelezen
Liefde reikt over de dood.
Ik wens jullie veel warms en hartelijks, en tijd om te rouwen
Veel sterkte
Marleen
Ik heb Brenda leren kennen als een zeer moedige en liefhebbende vrouw. Haar strijd tegen onrecht in de psychiatrie is lovenswaardig en van groot belang geweest. Ik wens haar man en de kinderen alle sterkte die nodig is om dit groot verlies te kunnen plaatsen.
Brenda was mijn eerste leerkracht Nederlands (NT2) bij het ILT in Leuven. Ik herinner me haar als een vurige en inspirerende leerkracht, die me met liefde en geduld de schoonheid van deze taal liet ontdekken. Haar geest leeft voort in mijn herinneringen, als een zachte fluistering van wijsheid en vreugde.
Woorden schieten tekort om jullie te troosten in dit immense verlies. Moge jullie kracht en moed vinden in de herinneringen aan haar licht en liefde. Ik wens jullie veel sterkte en warmte in de komende tijd.
Liefste Brenda
25 jaar geleden zaten we samen in de aula. Ik kende jou niet echt persoonlijk, maar je kon ook niet zomaar voorbij je prachtige verschijning en je mooie lach (of je “gegibber” met medestudentes ;-)). Later volgde ik je enthousiaste pleidooien in de media voor het mooiste beroep dat er bestaat en bewonderde ik je strijd voor een betere geestelijke gezondheidszorg.
Ik word hier heel stil, boos en verdrietig van…
Ik wens haar man en kinderen alle liefs en veel zachtheid de komende tijd. Moge haar lach, haar enthousiasme en strijdvaardigheid in hen verder leven…
Ik ken haar niet, maar als ik lees wie ze was en wat ze heeft betekend voor slachtoffers van de psychiatrie, kan ik alleen maar ontzag hebben voor deze heldin. Zo intens verdrietig dat ze het zelf niet heeft gered.
Ik hoop dat je rust hebt gevonden. Bedankt voor je strijd al die jaren. Ik blijf mee op dezelfde nagels kloppen, al werk ik intussen in een aanpalende sector. Je zal voor altijd de manier waarop ik met kwetabaarheid omga beïnvloeden.
Ze verlegde een steen in de rivier , in de stroom van het leven . Het water zal nu voor altijd een andere weg kiezen. Net zoals een kleine steen toch een impact kan hebben heeft zij door haar kracht én kwetsbaarheid een impact , gisteren, vandaag maar ook morgen en alle dagen daarna.
Voor altijd gemist ,voor altijd geliefd.
Veel sterkte.
Woorden schieten tekort om jullie te troosten in dit grote verlies.
Ik wens jullie heel veel sterkte en kracht toe voor de komende tijd
155 reacties
Ik herinner me nog goed haar enthousiasme , haar stem in de Spaanse les. Ik werkte ook in de sector en volgde haar in haar strijd voor een menselijke psychiatrie en het gevecht voor zichzelf. Ze heeft meer dan een steen verlegd. Ik wens haar gezin en al wie haar graag zag veel sterkte en moed.
Lieve Brenda,
Ook ik ben één van de vele mensen die jou niet persoonlijk kende.
Met veel bewondering heb ik jaren geleden als prille mama en prille hulpverlener jouw lezing bijgewoond.
Heel vaak heb ik er aan teruggedacht en heeft het mij geholpen om vooral integer te blijven en contact te maken met mensen, mama’s, papa’s, zonen, dochters, buren, vrienden eerder dan enkel ‘de patiënt’.
Jouw stem heeft zoveel mensen geraakt, zoveel mensen een stem gegeven die zelf de woorden niet vonden, niet konden uitspreken.
Naast verdriet voel ik ook dankbaarheid voor wie je was, je kracht, je talent om met woorden anderen te raken, je boeken, je humor, je verlangen om de wereld op alle vlakken mooier te maken (of zo interpreteerde ik het toch).
Je zult ongetwijfeld blijven inspireren…
Ik wens iedereen die je dierbaar is, dichtbij en veraf, veel warme en zachte kracht!
Rust zacht.
We hebben elkaar nooit ontmoet,
maar jouw boek ‘Kortsluiting in mijn hoofd’
heeft veel betekend.
Het vergt veel moed om dingen te veranderen die moeten veranderd worden,
zeker als het gaat om psychiatrie waar patienten op hun kwestbaarst zijn
en waar ook naaste familieleden vaak onvoldoende betrokken worden in het zorgtraject.
Dankjewel voor alle steentjes die je hebt verlegd …
Ik had haar graag ontmoet. Bijna was het gelukt, maar de tijd liet het niet toe. Het laatste wat ik nog kan doen, is een gedicht om haar te gedenken.
‘Boordevol
Een vol leven willen we
Leeg is maar niks, toch?
En zo vol als het was,
heeft je leven geraakt,
gebotst, gekraakt,
gelachen, geschreeuwd
geschenen als de zon
en gesneeuwd…
Boordevol
van alles.
Meer dan een ster.
Een supernova.
Was je bang dat je
op zou branden?
Ons zou branden?
Boordevol leven.
Boordevol liefde.
Kon het nog maar even
leeg lopen
en verder gaan.’
Bij deze.
Veel sterkte, lieve kinderen en familie.
Beste Jan, kinderen en familie,
Ik wens jullie veel moed en steun toe met het aardse afscheid van Brenda.
Ze leeft verder in onze herinneringen, in ons hart en dat tovert spontaan een grote glimlach op m’n gezicht en veel warmte in m’n hart.
Brenda is iemand die samen met anderen het leven mee deed/doet stralen en mooier maakt(e).
Dankjewel lieve mooie Brenda !
Christel (collega GLTT)
Aan alle nabestaanden en vooral haar gezin
Ik kende Brenda niet persoonlijk,maar volgde haar en las haar boeken , Ze inspireerde vele mensen en wou haar missie waar maken ,
En aan de geestelijke gezondheidszorg is nog heel veel werk., vooral ook in de opleidingen,
Ik heb zelf meer dan 40 jaar in de psychiatrie gewerkt en Brenda haar werk zal verder gezet worden.
Kwetsbaar krachtige Brenda,
Bedankt voor je woorden, ik draag ze mee en koester ze.
Beste Jan en kinderen
Ik ben heel stil bij het nieuws te vernemen.
Ik heb ze eens gehoord als spreker.
Moedig hoe ze onrecht woorden gaf.
Ik vind het zo in triestig, cfr Nietzsche
Wij lijden aan de dood van die persoon
Zij leed aan het leven
Ze zag jullie graag heb ik gehoord en gelezen
Liefde reikt over de dood.
Ik wens jullie veel warms en hartelijks, en tijd om te rouwen
Veel sterkte
Marleen
Ik heb Brenda leren kennen als een zeer moedige en liefhebbende vrouw. Haar strijd tegen onrecht in de psychiatrie is lovenswaardig en van groot belang geweest. Ik wens haar man en de kinderen alle sterkte die nodig is om dit groot verlies te kunnen plaatsen.
Brenda was mijn eerste leerkracht Nederlands (NT2) bij het ILT in Leuven. Ik herinner me haar als een vurige en inspirerende leerkracht, die me met liefde en geduld de schoonheid van deze taal liet ontdekken. Haar geest leeft voort in mijn herinneringen, als een zachte fluistering van wijsheid en vreugde.
Woorden schieten tekort om jullie te troosten in dit immense verlies. Moge jullie kracht en moed vinden in de herinneringen aan haar licht en liefde. Ik wens jullie veel sterkte en warmte in de komende tijd.
Liefste Brenda
25 jaar geleden zaten we samen in de aula. Ik kende jou niet echt persoonlijk, maar je kon ook niet zomaar voorbij je prachtige verschijning en je mooie lach (of je “gegibber” met medestudentes ;-)). Later volgde ik je enthousiaste pleidooien in de media voor het mooiste beroep dat er bestaat en bewonderde ik je strijd voor een betere geestelijke gezondheidszorg.
Ik word hier heel stil, boos en verdrietig van…
Ik wens haar man en kinderen alle liefs en veel zachtheid de komende tijd. Moge haar lach, haar enthousiasme en strijdvaardigheid in hen verder leven…
Ik ken haar niet, maar als ik lees wie ze was en wat ze heeft betekend voor slachtoffers van de psychiatrie, kan ik alleen maar ontzag hebben voor deze heldin. Zo intens verdrietig dat ze het zelf niet heeft gered.
Ik hoop dat je rust hebt gevonden. Bedankt voor je strijd al die jaren. Ik blijf mee op dezelfde nagels kloppen, al werk ik intussen in een aanpalende sector. Je zal voor altijd de manier waarop ik met kwetabaarheid omga beïnvloeden.
Ze verlegde een steen in de rivier , in de stroom van het leven . Het water zal nu voor altijd een andere weg kiezen. Net zoals een kleine steen toch een impact kan hebben heeft zij door haar kracht én kwetsbaarheid een impact , gisteren, vandaag maar ook morgen en alle dagen daarna.
Voor altijd gemist ,voor altijd geliefd.
Veel sterkte.
Woorden schieten tekort om jullie te troosten in dit grote verlies.
Ik wens jullie heel veel sterkte en kracht toe voor de komende tijd