Mijn diep.medeleven. ik zag 1 voorstelling van haar om nooit te vergeten. Laat haar inspiratie voortleven! Veel sterkte aan familie en omringenden.
Beste Jan en Jip, Lom en Zen
Jij en jullie hebben Brenda, mama omringd met het beste van jezelf, met onuitputtellijke liefde….jullie kennen wellicht ook die “moed der wanhoop”…onmacht voelen, lijden aanzien en niets kunnen doen om het om te keren, hoe wreed is dat…
De ontroerende getuigenis van Jan en Jip begin september was zo pakkend eerlijk…
Haar dood …geen ‘zelfgekozen einde’…zo voorbij alles…uiterste zielennood en wanhoop namen over…het raakt zovelen en ook mij heel diep…Haar gedreven zijn, haar missie om te “redden”, haar tomeloze kracht die ook haar neergang werd…het vuur te heftig, de droom te groot, VEELTEVEEL doorstaan… het zinnetje in haar blog over de prachtige familiereis naar Canada ‘ hier maken we herinneringen’ trof mij diep…en in mijn binnenste was ik bang voor de tomeloze energie, de onrust in de zomer…nogmaals opnieuw beginnen in september…en dan de uitspraak rond Jozef Chovanec, de dood van de psychotische man in Brussel, de rechtszaak zonder hoop… zoveel onrecht op korte tijd dat bijdroeg aan hopeloos zijn en waar de altijd aanwezige liefde van Jan en jullie warm gezin wellicht niet meer doordrongen in haar wanhoop…hoop die een zandkorrel werd…hoe moet Brenda die 5de oktober uiterst geleden hebben …
en nu en vele jaren jullie om haar…
Op afstand nabij omringen we jullie, ook al kennen we elkaar niet en Brenda/mama alleen als moedige lotgenote… die stem gaf aan zoveel onrecht …dank je wel Brenda.
Dat LICHT en VERTROUWEN jullie gaande mag houden…er is zoveel kracht en liefde in jullie gezin…erfgoed van Brenda/mama
met al mijn genegenheid
Herlinde
Brenda … als een schokgolf ging het nieuws dat je hier niet meer fysiek aanwezig bent, door me heen.
De wereld zonder jou lijkt me op dit moment onvoorstelbaar.
Heel lang geleden nodigden we je voor een bibliotheeksamenwerkingsverband uit een lezing te geven, sindsdien volgde ik jouw berichten op de voet, uit bewondering voor jou, geniale straffe madam en voor het pad dat jullie met het hele gezin aandurfden hier te bewandelen. In zovele facetten ben je onvervangbaar. Op het moment dat ik het schrijf, besef ik dat we wellicht “het werk” teveel aan jou overlieten. Fingers Crossed dat we samen met velen jouw voorbeeld vastberaden volgen en zo kunnen meehelpen om een stukje van de moeilijke weg die je samen met jouw gezin aflegde, mee te banen. Love jullie – I’ll miss you! Oneindig dankbaar om alles waar je over schreef, om alles wat je deelde. Ik draag jou en jouw gezin mee in mijn hoofd en in mijn hart. Veel moed, sterkte, licht toegewenst! En ja, er is altijd lente na de herfst, de winter…
Ik heb een lezing bijgewoond van Brenda. Brenda heeft een zeer diepe indruk nagelaten. Ik bewonderde haar enthousiasme, vertelkunst, moed, strijdvaardigheid… Haar overlijden heeft mij heel erg aangegrepen. Ik wens Jan, Jip, Lom, Zen, haar familie en vrienden heel veel sterkte met dit grote verlies.
Brenda heeft heel veel stenen verlegd in een rivier op aarde… ze droeg bij aan een betere wereld… haar werk zal verder gezet worden… ze is voor altijd in onze harten aanwezig. Rust zacht lieve Brenda ❤️
Lieve Jan, Jip, Lom en Zen, gecondoleerd met het grote verlies van jullie mama en vrouw.
Ik ben er helemaal stil van geworden. Heb er geen woorden voor.
Jullie mama was een prachtvrouw die zo gemist gaat worden! Ik leef zo hard met jullie mee en wens jullie heel veel steun en sterkte toe!
Liefs Marie Ann en familie
Collega van het Tweedekansonderwijs Hoboken
Bedankt voor je strijd en voor al je wijze boodschappen Mevrouw Brenda Froyen.
Ik mag met jou hopen dat ze gehoord worden door diegenen die ze moeten horen. Rust zacht nu in vrede, je strijd moet door anderen verder gestreden worden.
Veel liefde voor Jan en je zonen die je nu missen 💔 en voor iedereen die verdriet heeft bij je afscheid.
Bedankt voor wie je was, voor je moed om dingen in beweging te brengen en daarin zo inspirerend te zijn. Zachtheid nu, zachtheid voor de onmacht die je zo vaak hebt gevoeld. En zachtheid voor het verdriet dat zovelen voelen nu jij er niet meer bent.
Brenda, ik heb je niet persoonlijk gekend, maar jouw dood raakt me tot in de diepste vezels. Als psychisch kwetsbare volgde ik je doen en laten, voelde ik me gesteund en begrepen doorheen je boeken, doorheen je inzet en verzet. Aan jouw strijd is een abrupt einde gekomen en wij gaan verder… Je gaf zoveel om te herinneren, waardoor het onmogelijk wordt om jou te vergeten. Ik hoop dat die warme herinneringen veel troost brengen bij al wie jou heel nabij was…
Lieve Brenda
Schone vrouw
Het bericht van uw man deze namiddag op uw FBpagina raakte mij diep.
Ik volgde u al een aantal jaren. Wat bewonderde ik uw ‘nimmer aflatend ijveren voor betere systemen en warmere hulpverlening’ (medische diensten, geestelijke gezondheidszorg, politiediensten, onderwijs, enz…). U nam het op voor mensen die op een bepaald moment in hun leven heel kwetsbaar zijn. U vroeg zich af in hoeverre (ervaren) onrecht binnen die systemen überhaupt te nuanceren valt.
U was bovenal lieve mama van tienerzonen en echtgenote, bezield docent o.a. in de lerarenopleiding en schrijfster van meerdere boeken. U had een bijzondere passie voor schoonheid, vooral die van bloemen en de natuur tout court. U heeft mij zo vaak geïnspireerd op al onze parallel lopende levensgebieden.
Ook al kende ik u niet persoonlijk, vanavond voel ik hoe warm u mijn hart heeft geraakt en hoe verbonden ik mij met u voelde. Ik zal u nog in zoveel kleins en groots ontmoeten. Bedankt voor zoveel betekenis…
We blijven verder ijveren voor hartelijkheid en tegen onrecht in de wereld. We staan gesterkt door uw stem verder op de barricades waar nodig want natuurlijk valt onrecht nooit te nuanceren.
Bedankt voor alles, Brenda. Wat een gemis. Veel troost en warmte en mijn diepste medeleven aan uw prachtig gezin en al wie u dierbaar was.
Virginie
PS Vanmorgen hield ik supervisie met een groepje studenten Ba Toegepaste psychologie die in ‘de systemen’ stage lopen en er later waarschijnlijk tewerkgesteld zullen worden. Ik plukte voor aanvang van de les een boeketje (van u geleerd ;-)), er waren koekjes en vitamientjes. We voelden doorheen de verhalen menselijke warmte en verbinding met elkaar en onze eigen ‘binnenkant’.
Ik zal onze studenten ook uw verhaal blijven vertellen, over jouw moed en kwetsbare kracht… opdat het nooit voor niets is geweest… en
ik zal heerlijke boeketjes plukken, zonen knuffelen, bloembollen planten, uitkijken naar lente, studenten enthousiasmeren, tekstjes van mij afschrijven en
Het leven vieren: uitbundig, kleurrijk & intens! Want zo leefde ook jij het liefst!
Ik ben heel geschrokken van dit verdrietige nieuws. Ik kende haar niet persoonlijk. Ik las haar boeken en volgde haar op Facebook. Haar laatste strijd tegen isolatie,fixatie en medicatie vind ik bewonderingswaardig en ik heb haar gesteund. Ze was een echte pionier, een voorvechtster in de strijd rond meer menselijkheid in de psychiatrie. Een mensenrechtenactiviste zoal ze zelf zei.Rust nu zacht lieve Brenda. Je strijd wordt voortgezet. Veel sterkte aan haar man, kinderen en familie. Ze zal gemist worden.steun elkaar.
Hartverscheurend!
Ik heb je boeken gelezen en we hebben enkel even contact gehad via mail maar jouw antwoord op mijn verhaal over de aanpak van de psychologe ivm de psychose v mijn zoon was een echte steun in een zeer moeilijke tijd.
Rust zacht.💜💜💜
Dankjewel Brenda voor “jou”.🌷🦋
Veel liefde voor je echtgenoot Jan en je drie prachtige zonen.💙💙💙
Beste familie van Brenda
Ik heb haar niet persoonlijk gekend, maar als kind van een moeder met een psychische kwetsbaarheid en als schoondochter van een schoonmoeder die een jaar na de bevalling van ons zoontje stierf door ‘s’ treft dit nieuws mij zeer diep.
Ik volgde sinds de korte start van de opstart van mijn LinkedIn pagina Brenda toen ik haar tegenkwam. Ik vond haar erg inspirerend.
Ik ben geraakt door dit zware verlies en wens haar familie alle kracht toe om dit diepe verdriet te doorvoelen & toe te laten. Heel veel sterkte gewenst.
Ik kende Brenda niet persoonlijk, maar haar strijd, haar woorden en haar zachtheid waren/zijn zo enorm waardevol. Veel liefs.
Ik ben geschokt dit triestige nieuws te vernemen.Ik heb Brenda’s boeken gelezen .Deze hebben mij tot vele inzichten gebracht.Ik ben haar zeer dankbaar voor al het werk dat ze heeft verricht omtrent de problemen en ervaringen in de psychiatrie.Ikzelf ben meerdere malen opgenomen geweest en we hebben een paar keer gemaild.Ik voel mij zo triestig en machteloos.Woorden schieten mij tekort.Jammer dat we elkaar nooit live hebben ontmoet.Ik zal haar nooit vergeten .Ze zit nu in mijn hart.Ontzettend veel courage aan haar man Jan,de kinderen,familie,vrienden,collega’s en kennissen.Erwin⚘️⚘️⚘️🌹🌹🌹
Beste Jan en kinderen,
Ons medeleven met het overlijden van Brenda. Alle sterkte samen met je kids, want dat vertrouwen is nu in jouw handen gelegd. Velen zullen wel weten : dat komt goed, Jan doet dat.
Dirk en Christine Polfliet-Dieleman
205 reacties
Mijn diep.medeleven. ik zag 1 voorstelling van haar om nooit te vergeten. Laat haar inspiratie voortleven! Veel sterkte aan familie en omringenden.
Beste Jan en Jip, Lom en Zen
Jij en jullie hebben Brenda, mama omringd met het beste van jezelf, met onuitputtellijke liefde….jullie kennen wellicht ook die “moed der wanhoop”…onmacht voelen, lijden aanzien en niets kunnen doen om het om te keren, hoe wreed is dat…
De ontroerende getuigenis van Jan en Jip begin september was zo pakkend eerlijk…
Haar dood …geen ‘zelfgekozen einde’…zo voorbij alles…uiterste zielennood en wanhoop namen over…het raakt zovelen en ook mij heel diep…Haar gedreven zijn, haar missie om te “redden”, haar tomeloze kracht die ook haar neergang werd…het vuur te heftig, de droom te groot, VEELTEVEEL doorstaan… het zinnetje in haar blog over de prachtige familiereis naar Canada ‘ hier maken we herinneringen’ trof mij diep…en in mijn binnenste was ik bang voor de tomeloze energie, de onrust in de zomer…nogmaals opnieuw beginnen in september…en dan de uitspraak rond Jozef Chovanec, de dood van de psychotische man in Brussel, de rechtszaak zonder hoop… zoveel onrecht op korte tijd dat bijdroeg aan hopeloos zijn en waar de altijd aanwezige liefde van Jan en jullie warm gezin wellicht niet meer doordrongen in haar wanhoop…hoop die een zandkorrel werd…hoe moet Brenda die 5de oktober uiterst geleden hebben …
en nu en vele jaren jullie om haar…
Op afstand nabij omringen we jullie, ook al kennen we elkaar niet en Brenda/mama alleen als moedige lotgenote… die stem gaf aan zoveel onrecht …dank je wel Brenda.
Dat LICHT en VERTROUWEN jullie gaande mag houden…er is zoveel kracht en liefde in jullie gezin…erfgoed van Brenda/mama
met al mijn genegenheid
Herlinde
Brenda … als een schokgolf ging het nieuws dat je hier niet meer fysiek aanwezig bent, door me heen.
De wereld zonder jou lijkt me op dit moment onvoorstelbaar.
Heel lang geleden nodigden we je voor een bibliotheeksamenwerkingsverband uit een lezing te geven, sindsdien volgde ik jouw berichten op de voet, uit bewondering voor jou, geniale straffe madam en voor het pad dat jullie met het hele gezin aandurfden hier te bewandelen. In zovele facetten ben je onvervangbaar. Op het moment dat ik het schrijf, besef ik dat we wellicht “het werk” teveel aan jou overlieten. Fingers Crossed dat we samen met velen jouw voorbeeld vastberaden volgen en zo kunnen meehelpen om een stukje van de moeilijke weg die je samen met jouw gezin aflegde, mee te banen. Love jullie – I’ll miss you! Oneindig dankbaar om alles waar je over schreef, om alles wat je deelde. Ik draag jou en jouw gezin mee in mijn hoofd en in mijn hart. Veel moed, sterkte, licht toegewenst! En ja, er is altijd lente na de herfst, de winter…
Ik heb een lezing bijgewoond van Brenda. Brenda heeft een zeer diepe indruk nagelaten. Ik bewonderde haar enthousiasme, vertelkunst, moed, strijdvaardigheid… Haar overlijden heeft mij heel erg aangegrepen. Ik wens Jan, Jip, Lom, Zen, haar familie en vrienden heel veel sterkte met dit grote verlies.
Brenda heeft heel veel stenen verlegd in een rivier op aarde… ze droeg bij aan een betere wereld… haar werk zal verder gezet worden… ze is voor altijd in onze harten aanwezig. Rust zacht lieve Brenda ❤️
Lieve Jan, Jip, Lom en Zen, gecondoleerd met het grote verlies van jullie mama en vrouw.
Ik ben er helemaal stil van geworden. Heb er geen woorden voor.
Jullie mama was een prachtvrouw die zo gemist gaat worden! Ik leef zo hard met jullie mee en wens jullie heel veel steun en sterkte toe!
Liefs Marie Ann en familie
Collega van het Tweedekansonderwijs Hoboken
Bedankt voor je strijd en voor al je wijze boodschappen Mevrouw Brenda Froyen.
Ik mag met jou hopen dat ze gehoord worden door diegenen die ze moeten horen. Rust zacht nu in vrede, je strijd moet door anderen verder gestreden worden.
Veel liefde voor Jan en je zonen die je nu missen 💔 en voor iedereen die verdriet heeft bij je afscheid.
Bedankt voor wie je was, voor je moed om dingen in beweging te brengen en daarin zo inspirerend te zijn. Zachtheid nu, zachtheid voor de onmacht die je zo vaak hebt gevoeld. En zachtheid voor het verdriet dat zovelen voelen nu jij er niet meer bent.
Brenda, ik heb je niet persoonlijk gekend, maar jouw dood raakt me tot in de diepste vezels. Als psychisch kwetsbare volgde ik je doen en laten, voelde ik me gesteund en begrepen doorheen je boeken, doorheen je inzet en verzet. Aan jouw strijd is een abrupt einde gekomen en wij gaan verder… Je gaf zoveel om te herinneren, waardoor het onmogelijk wordt om jou te vergeten. Ik hoop dat die warme herinneringen veel troost brengen bij al wie jou heel nabij was…
Lieve Brenda
Schone vrouw
Het bericht van uw man deze namiddag op uw FBpagina raakte mij diep.
Ik volgde u al een aantal jaren. Wat bewonderde ik uw ‘nimmer aflatend ijveren voor betere systemen en warmere hulpverlening’ (medische diensten, geestelijke gezondheidszorg, politiediensten, onderwijs, enz…). U nam het op voor mensen die op een bepaald moment in hun leven heel kwetsbaar zijn. U vroeg zich af in hoeverre (ervaren) onrecht binnen die systemen überhaupt te nuanceren valt.
U was bovenal lieve mama van tienerzonen en echtgenote, bezield docent o.a. in de lerarenopleiding en schrijfster van meerdere boeken. U had een bijzondere passie voor schoonheid, vooral die van bloemen en de natuur tout court. U heeft mij zo vaak geïnspireerd op al onze parallel lopende levensgebieden.
Ook al kende ik u niet persoonlijk, vanavond voel ik hoe warm u mijn hart heeft geraakt en hoe verbonden ik mij met u voelde. Ik zal u nog in zoveel kleins en groots ontmoeten. Bedankt voor zoveel betekenis…
We blijven verder ijveren voor hartelijkheid en tegen onrecht in de wereld. We staan gesterkt door uw stem verder op de barricades waar nodig want natuurlijk valt onrecht nooit te nuanceren.
Bedankt voor alles, Brenda. Wat een gemis. Veel troost en warmte en mijn diepste medeleven aan uw prachtig gezin en al wie u dierbaar was.
Virginie
PS Vanmorgen hield ik supervisie met een groepje studenten Ba Toegepaste psychologie die in ‘de systemen’ stage lopen en er later waarschijnlijk tewerkgesteld zullen worden. Ik plukte voor aanvang van de les een boeketje (van u geleerd ;-)), er waren koekjes en vitamientjes. We voelden doorheen de verhalen menselijke warmte en verbinding met elkaar en onze eigen ‘binnenkant’.
Ik zal onze studenten ook uw verhaal blijven vertellen, over jouw moed en kwetsbare kracht… opdat het nooit voor niets is geweest… en
ik zal heerlijke boeketjes plukken, zonen knuffelen, bloembollen planten, uitkijken naar lente, studenten enthousiasmeren, tekstjes van mij afschrijven en
Het leven vieren: uitbundig, kleurrijk & intens! Want zo leefde ook jij het liefst!
Ik ben heel geschrokken van dit verdrietige nieuws. Ik kende haar niet persoonlijk. Ik las haar boeken en volgde haar op Facebook. Haar laatste strijd tegen isolatie,fixatie en medicatie vind ik bewonderingswaardig en ik heb haar gesteund. Ze was een echte pionier, een voorvechtster in de strijd rond meer menselijkheid in de psychiatrie. Een mensenrechtenactiviste zoal ze zelf zei.Rust nu zacht lieve Brenda. Je strijd wordt voortgezet. Veel sterkte aan haar man, kinderen en familie. Ze zal gemist worden.steun elkaar.
Hartverscheurend!
Ik heb je boeken gelezen en we hebben enkel even contact gehad via mail maar jouw antwoord op mijn verhaal over de aanpak van de psychologe ivm de psychose v mijn zoon was een echte steun in een zeer moeilijke tijd.
Rust zacht.💜💜💜
Dankjewel Brenda voor “jou”.🌷🦋
Veel liefde voor je echtgenoot Jan en je drie prachtige zonen.💙💙💙
Beste familie van Brenda
Ik heb haar niet persoonlijk gekend, maar als kind van een moeder met een psychische kwetsbaarheid en als schoondochter van een schoonmoeder die een jaar na de bevalling van ons zoontje stierf door ‘s’ treft dit nieuws mij zeer diep.
Ik volgde sinds de korte start van de opstart van mijn LinkedIn pagina Brenda toen ik haar tegenkwam. Ik vond haar erg inspirerend.
Ik ben geraakt door dit zware verlies en wens haar familie alle kracht toe om dit diepe verdriet te doorvoelen & toe te laten. Heel veel sterkte gewenst.
Ik kende Brenda niet persoonlijk, maar haar strijd, haar woorden en haar zachtheid waren/zijn zo enorm waardevol. Veel liefs.
Ik ben geschokt dit triestige nieuws te vernemen.Ik heb Brenda’s boeken gelezen .Deze hebben mij tot vele inzichten gebracht.Ik ben haar zeer dankbaar voor al het werk dat ze heeft verricht omtrent de problemen en ervaringen in de psychiatrie.Ikzelf ben meerdere malen opgenomen geweest en we hebben een paar keer gemaild.Ik voel mij zo triestig en machteloos.Woorden schieten mij tekort.Jammer dat we elkaar nooit live hebben ontmoet.Ik zal haar nooit vergeten .Ze zit nu in mijn hart.Ontzettend veel courage aan haar man Jan,de kinderen,familie,vrienden,collega’s en kennissen.Erwin⚘️⚘️⚘️🌹🌹🌹
Beste Jan en kinderen,
Ons medeleven met het overlijden van Brenda. Alle sterkte samen met je kids, want dat vertrouwen is nu in jouw handen gelegd. Velen zullen wel weten : dat komt goed, Jan doet dat.
Dirk en Christine Polfliet-Dieleman