Liefdevolle herinneringen
Het is een kunst om in het grijs van deze dag het blauw van morgen te zien.
Om te voelen dat verdriet geen volslagen leegte is maar dat grijs en blauw en leeg en vol samenspelen
Je raakt er nooit op uitgestudeerd
Hoeft ook niet!
Maar je moet er wel mee bezig blijven. Anders blijft het grijs langer grijs dan nodig is.
Niet aan sleutelen maar zorg wel dat je altijd zo’n tubetje blauw bij je hebt
Hemelsblauw! ( Toon Hermans)
Ik het geluk gehad Brenda te leren kennen via de opleiding perinatale counseling. Wat een vrouw en de indruk dat zij toen achter liet.
Veel sterkte
Brenda,
Het moet iets van een 13 jaar geleden zijn. We hadden elkaar al meermaals gekruist, geknikt…gewoon beleefd.
Maar daar stonden we dan, samen te wachten voor het oudercontact van onze zonen, Jip en Noyan.
Ik denk 1ste kleuterklas.
Die gigantisch mooie glimlach was uitnodigend, we begonnen te praten en we waren vertrokken.
Vele verjaardagsfeestjes van onze jongens passeerden en bij jullie was het altijd 1 groot feest. Ouders bleven gezellig in de tuin
hangen, iedereen was altijd welkom.
Het is niet zo dat we elkaar bijzonder vaak zagen maar de momenten samen zijn om te koesteren!
De vele avonden rond het vuur in jullie tuin, marshmallows, iedereen bracht wat lekkers mee,
de ongedwongenheid…gezelligheid troef!
Je zat vol wilde, toffe ideetjes en zo trokken we plots ook met een hoop vrienden naar een kasteeltje in de Ardennen.
Je creëerde verbinding, heerlijk!
Bij elke wandeling of ontmoeting wist je de juiste dingen te zeggen, gaf je me nieuwe dromen en energie.
Je dacht mee na, ook al had je het zelf met momenten heel moeilijk, toch vroeg je heel bewust ‘hoe is het met u”?
Jouw huis en tuin stonden voor velen open en zo mocht ik met de jongens ook een weekje op jullie huis passen terwijl jullie op vakantie waren.
Ik weet zeker dat er genoeg kandidaten waren maar je vroeg het toen aan mij…omdat je aanvoelde dat ik het nodig had om even
ruimte te hebben. Jouw super gezellig huisje en rustgevende tuin deden toen meer dan deugd.
Nog steeds dankbaar voor!
Al voelde jij je verveelt dat het fornuis net toen in stukken brak en schrok ik mij een bult dat de poetsvrouw plots onaangekondigd aan mijn/jouw bed stond ..maar ook dat was jij, go with the flow, beetje chaotisch, impulsief maar boordevol energie en altijd in functie van anderen. Mooie herinneringen zijn dat.
Ik had nog zoooo graag met jou gewandeld, gelachen en creatieve ideeën besproken..
Bij elke bloem die ik koop of plant of pluk ga je in mijn buurt zijn en ik beloof te blijven en durven praten over mentaal welzijn.
Dankbaar dat ik jou mocht kennen.
Rust zacht lieve Brenda
Ik leerde Brenda online kennen dmv de Socialrun. En face to face bij haar boekpresentatie bij Astare. Ook deed ze inleiding bij de voorstelling PAAZ, maar werd ik ook enorm geraakt tijdens haar eigen voorstelling met het nummer “broodplankje”. Ze inspireerde mij gaf mij hoop en ik genoot van energie enthousiasme, maar vooral een heel lief en warm mens.
Ik herkende mij in de pijn van de ggz, daarom het voor anderen willen verbeteren.
Lieve Brenda ik ga je niet vergeten, maar ik ga je wel kei hard missen.
Zomaar een FACTteam in Amsterdam nieuwwest.
Waar Brenda’s boeken de eerste aankopen waren voor de ‘herstelbibliotheek’. Waar ik nu een kaars bij brand. Waar ik stil achter mijn scherm de uitvaart volg, waar ik huil én mezelf mee hoor zingen.
Omdat Brenda me in Antwerpen voor het eerst diep raakte, me inspireerde en deed geloven dat het beter kon.
Omdat Brenda me later eens zei dat één hulpverlener verschil kan maken.
Omdat het onverteerbaar is dat ze afscheid nam van wie haar lief waren.
En omdat het niet zo kan en mag zijn dat haar licht nu dooft.
We gaan het brandend houden, soms tegen beter weten in.
Dank Brenda, dat je was wie je was en me er deelgenoot van maakte.
Ik hoop dat je gezin en vrienden zich gedragen en verwarmd voelen door het vuur en de liefde die jij uitdroeg
Lieve Brenda, bijzondere vrouw. Ook ik klap voor jou – online. Een kaars brandt hier. Vrouwenpower. Mensenkracht. Hoewel ik je amper ken – alleen bij Kaatje en online – raak je diep. In je levenslust en strijd voor rechtvaardigheid. Wens je vrede. ❤️Evelien
Lieve bijzondere Brenda, wat een intens verdrietig gevoel laat je na.
‘Zus’ noemde je me …. zo vanzelfsprekend… zo dankbaar hiervoor! Het zijn deze mooie herinneringen die in mijn hart gebeiteld zijn. Het ga je goed 💝.
Warme, intense wensen van sterkte gaan naar Jan, je kinderen en familie.
Mogen verdriet, …. alle gevoelens een plaats krijgen.
Warme groet
Boekvoorstelling met Milou
Morgen,
Morgen als de zon terug opkomt , denk ik aan jou
Hoop een sprankel van jou kracht te mogen voelen om het leven te omarmen.
dank je voor al je energie en inzet
Och Brenda,
Ik ben zo van het bericht geschrokken dat er niet meer bent. Kippenvel. Ik ken je niet en volgde je op LinkedIn. Mooie berichten helder en vurig geschreven. Altijd raak voor mij, precies waar het over gaat …gelijkwaardigheid en het ontbreken van mededogen, een hart..
Ik heb staan huilen toen ik een paar dagen later las dat je uit het leven bent gestapt. Ik ken je niet…je berichten waren vol levendigheid en met een groot hart. Hadden we iets meer voor jou kunnen doen, dat vraag ik mij af. Ik had het graag gedaan, vrouw!
Ik wens je gezin en alle dierbaren (die je wel kenden) heel veel sterkte met het verlies van deze mooie en krachtige vrouw. Rust zacht, Brenda.
Je was mijn reisleidster bij Joker <25 toen ik na mijn studies voor het eerst richting Guatemala/Honduras ging de grote oceaan over. Je was voor mij precies veel matuurder dan ik toen, ook al blijkt dat we maar 4 jaar verschillen.
Een anekdote dat me is bijgebleven is hoe je voor onze groep opkwam toen de douane onze reispassen in beslag nam omdat we "belastingen" moesten betalen om het land binnen te mogen… met een smoesje heb jij er toen voor gezorgd dat we terug verder konden.
Op die reis vertelde je ook over Jan, toen al je grote liefde <3
Later ben ik je beginnen volgen op Facebook. Ik las hoe moeilijk je het had en hoe weinig aansluiting er was met passende hulp. Je plotse vertrek deed me schrikken… je voelde je echt niet goed… ik hoop dat je nu rust mag vinden in de lentelucht met veel bloemen om je heen… Rust zacht, veel moed en liefde voor Jan en je 3 binken van zonen.
Nadat ik Jaakko Seikkula, projektleider van de “Open Dialogue” ontwikkeling in West Lapland, Noord-Finland, op de hoogte had gebracht van het trieste nieuws, antwoordde hij me het volgende:
“Bedankt voor de informatie over dit trieste nieuws. Wat jammer dat Brenda haar ervaringen in de psychiatrie niet heeft kunnen verwerken. We hebben veel genoten van haar mooie aanwezigheid tijdens haar gesprekken. Ik condoleer haar familie en de rest van de Belgische gemeenschap met dit grote verlies.”
Op deze foto van mij, genomen gedurende het 2de “Open Dialogue” congress in Oostkamp, in oktober 2017, van links naar rechts: Luc De Bry, Brenda Froyen en Jaakko Seikkula.
Dag Brenda
Vorige week zondag kleurde de ochtendlucht helder. Ik stond bij jouw buurman Lotfi in de tuin. Lotfi wees naar de bomen achteraan en zwaaide vol lof … Hoe mooi jouw tuin is, maar vooral hoe fijn het is om goede buren te hebben. Ik kende jou toen nog niet.
Later op de dag werd het plots veel te vroeg donker: de sombere tijding van jouw afscheid. Ik kende jou toen nog niet.
En ook maandagochtend ontving ik – kersverse CVO-Gent-leerkracht – nogmaals het droevige bericht van jouw afscheid …
Dag collega, je was zo dichtbij maar meteen ook zo ver af. Ik kende jou nog niet, maar wil jou toch omarmen.
Brenda, zotte doos, zo mooi en “echt”, puur, …
Ik ben volgster sinds “kortsluiting in mijn hoofd”. Jou verhalen en quotes zijn nog steeds een steun, dank je!
Verwarring is licht uitgedrukt.
Volgens mij hebben ze jou nog harder nodig waar jij nu bent, anders was die poort nooit open gegaan.
Al moet ik toegeven dat ik vrees dat jij gewoon moe bent, heel erg moe!
Ik geloof niet dat sterven “definitief” is, wel voor je mooie lichaam helaas. Jij leeft verder in de bloemen, de vlinders en vogels, jou prachtige zonen,..
Lieve Brenda rust nu maar, zie je in de lente weer.
Heel erg veel sterkte voor de familie
2002, Het jaar dat ik geselecteerd werd als reisbegeleider bij Karavaan. Wat volgde waren zotte weekends waar we ons volledig konden laten gaan. Jan jij playbackte Kiss, Wij deden Luv. Voor mij voelden deze jaren als terug naar de studendentijd: veel volk kennen en je amuseren en ook fijne dingen bijleren. Ik had er heel veel deugd van.
Dit is de periode dat ik jullie ken, lang geleden. Maar ik volgde Brenda van de zijlijn, hoe moedig ze was dingen neer te zetten, aan te klagen maar ook mooie dingen neer te zetten zoals haar boeken. Ik volgde het afscheid mee. Heel mooi en ontzettend krachtig wat jouw madam, jullie mama allemaal op de kaart heeft gezet. Om eeeuwig trots op te zijn. Liefs Katleen
Ik wens jullie elke dag opnieuw lieve knorretjes om jullie heen:
“Vandaag was een Moeilijke Dag,” zei Pooh.
Er was een pauze.
“Wil je erover praten?” vroeg Knorretje.
“Nee,” zei Pooh na een tijdje.
“Nee, ik denk niet dat ik dat wil.”
“Dat is oké,” zei Knorretje, en hij ging naast zijn vriend zitten.
“Wat doe je nu?” vroeg Pooh.
“Niets eigenlijk,” zei Knorretje. “Maar ik weet wat Moeilijke Dagen zijn. En ik wil daar meestal ook niet over praten, op zo’n Moeilijke Dag.
“Maar weet je,” vervolgde Knorretje, “Moeilijke Dagen zijn zoveel makkelijker wanneer je weet dat er iemand voor je is.
En ik zal er altijd zijn voor jou, Pooh.”
En Pooh zat daar zomaar wat te zitten, zijn heel Moeilijke Dag door zijn hoofd te malen, terwijl stevige, betrouwbare Knorretje zwijgend naast hem zat, te bengelen met zijn korte beentjes….
En Pooh bedacht dat zijn beste vriend overschot van gelijk had.
Met heel veel liefdevolle gedachten voor iedereen die een Moeilijke Dag heeft.
Hopelijk heb je een Knorretje in de buurt.
❤️❤️❤️
Het ga je goed Brenda en we sturen met zijn allen veel knorretjes naar jouw zonen en man.
Dapper in al jouw keuzes en daden. Zoveel harten heb je geraakt en doen kloppen.
Helaas is jouw overlijdensbericht het eerste wat ik van jou meekrijg. Maar je hebt me geraakt, diep in m’n ziel. Want jij bezit een kracht die zelfs na jouw dood aanwezig is.
wat een gemis voor al jouw liefdes, naasten en vrienden.
Heel veel liefde toegewenst!
Dank je wel aan al de dierbaren van Brenda voor de mooie afscheidsviering en de mogelijkheid die jullie mij geboden hebben om deze online te kunnen volgen.
Dank je wel Brenda dat je op de barricade stond voor ons, je nek hebt uitgestoken voor ons ondanks het stigma dat dit nog al te vaak met zich meebrengt . Dank je voor de boeken die je geschreven hebt die voor veel mensen en kinderen meer inzicht hebben verschaft over psychische kwetsbaarheid. En het zou niet mogen zijn dat hoge bomen veel wind vangen wanneer ze niet in hun “normale” doen zijn, dan moeten ze gerust gelaten worden…maar de “ziekte” beslist daar soms anders over. Jij hebt veel zaadjes geplant zowel letterlijk als figuurlijk…die nog vruchten kunnen dragen.
Ik hoop dat jullie omringd worden door vele lieve mensen die jullie troosten, warmte bieden en tijd om dit verlies te kunnen verwerken. Innige deelneming.
Lieve Brenda
Zo’n gedreven vrouw als jou ben ik zelden tegengekomen. Ik kende je kort op AP als warme en en enthousiaste collega en inspirerende lerarenopleiding, tot ik met pensioen ging in 2017. Daarna volgde ik je op instagram met af en toe een klein chatberichtje. Als bioloog en plantenliefhebber was ik vooral fan van je berichten over jullie tuin.
Ik ontdekte geleidelijk je psychische problematiek. Ik vond het heel heftig en het maakte me nederig. Het zette me aan om veel milder te worden.
Het bericht van je heengaan vond ik erg schokkend. Wat een pijn moet je gehad hebben. Wat een ontzettend gemis is dit voor je geliefden, daar vind ik verder geen woorden voor. Ik denk dat je veel stenen verlegd hebt in veel beekjes en rivieren. Vaarwel, mooie Brenda. Blij om zo’n heerlijk veelzijdig en enthousiasmerend persoon gekend te hebben. Veel sterkte en warme gevoelens voor je familie!
X. Tine
Beste Hugo en familie,
Hugo ik ken je als collega al sinds de jaren 80. Hebben samen bezoeken gedaan bij bedrijven, heb je meegemaakt als collega op kantoor of bijeenkomsten en sinds pensionering een paar keer per jaar samen gezellig eten met de andere collega’s.
Veel van jullie privé leven ken en weet ik niet, ook Brenda ken ik persoonlijk niet, maar zo’n gebeurtenis grijpt je toch wel heel erg aan.
Heel veel sterkte toegewenst in het omgaan met dit verdriet.
Lieve Brenda,
ik heb je maar een aantal keren ontmoet…meestal tijdens leuke momenten onder bikers en in de bergen. Ik kende je als een sterke, intelligente en lieve vrouw van Jan en super mama. Velen zullen je missen en wij zullen ons best doen om Jan en de kids op te vangen.
Guido
Het nieuws sloeg in als een bom.
Je was er niet meer. En met jou een krachtig vuur dat impact maakte in de wereld.
Ongeloof en verwarring spelen me al een week parten.
Het is bizar hoe sterk ik me met jou verbonden voel, nu nog meer dan toen ik je af en toe sprak.
Onze gesprekken bleven altijd nazinderen.
‘Gaan we samen een retreatplek opzetten?’ Of ‘Hoe zit het met je boek, Valérie?’
Zij was gedreven als geen ander, intelligent en vol ideeën. Ideeën waar de wereld nog niet klaar voor was.
En in die energieke wervelwind zocht ze soms ontspanning op, die ik haar met plezier gaf.
Had ik maar meer kunnen geven.
Ik wachtte op je bericht, dacht dat het beter met je ging.
Had ik maar.
Respect en menselijkheid, begrip. Daar streed ze voor.
Brenda, het doet zoveel mensen pijn dat je bent vertrokken. Het legt onze tekortkomingen als samenleving en als hulpverleners schaamteloos bloot.
‘Had ik maar’ komt altijd te laat.
Tegelijk voel ik dankbaar voor de strijdlust, die je bij mij en zoveel anderen hebt aangewakkerd. Zodat we verder kunnen gaan met licht te schijnen, ook al is het donker zo eng en groots.
Het onrecht dat je werd aangedaan, het was groot. Zo oneerlijk.
De vrijheid en autonomie waar een mens recht op heeft, daarin ben je tot het uiterste gegaan.
Ik probeer het zo te begrijpen, ook al is het moeilijk.
Bedankt voor alles wat je verwezenlijkte!
Bedankt Jan om haar man te zijn, haar steun en toeverlaat.
Jip, Lom, Zen dat haar kracht en liefde jullie mag steunen.