Liefdevolle herinneringen
Brenda maakte indruk op me bij Kaatje van Hemelrijk. Met haar verhaal, haar boek. Maar vooral met haar ontwapenende manier van praten, de liefde die ze uitstraalde. Voor haar kinderen waar ze over sprak, het leven – als het mooi was. Ik volgde haar op LinkedIn, hoorde soms haar kreet en schreeuw tegen onrecht, tegen eenzaamheid. Ik hoop zo dat ze momenten heeft mogen ervaren van niet alleen zijn. Van verbinding. Ik vind het vreselijk voor haar, haar man en kinderen, dat ze het ergens niet meer kon of heeft moeten opgeven. En hoewel ik je echt niet goed ken,Brenda, denk ik wel te weten wat je iig was: een goed en echt mens. Waar je ook bent, ik hoop dat het licht daar flink schijnt voor jou!! ❤️
Ik heb haar boek gekocht en gelezen; wat een bijzonder mens, ik volgde haar via Instagram.
Ik kan eigenlijk alleen maar stil zijn. Heel stil…maar dat zou het gevoel van verbinding wat Brenda ons gaf en geeft tekort doen. 8 jaar geleden liep ik mijn eerste Social Run samen met Brenda in een team en met nog vele andere mooie mensen. Samen met jou sliepen we onze hazenslaapjes in de nok van de camper. Hoe krap het ook was, ik voelde mij vrij. Jij gaf mij het gevoel van veiligheid en dat er iemand over mij waakte in het holst van de nacht. En je zachte lieve Belgische stem droeg daar ook aan bij. Samen met jouw humor werd deze Social Run er eentje met een gouden randje. Ik voel de sfeer nu nog..
Lieverd…een mooie reis wens ik je, en al je dierbaren ongelooflijk veel kracht om dit verlies te kunnen dragen. Wetend dat jij de lente gevonden hebt en nu voor altijd daar mag zijn. In rust en in de lente zon. Dank voor wat je allemaal betekent hebt en altijd zult blijven betekenen all over….rust zacht lieve dappere jij 💖
Knuffel Miriam
Lieve Brenda,
Ik leerde jou kennen op het bloemenveld. Ik vertelde mijn verhaal en jij het jouwe. We knipten bloemen en trachtten het leven te schikken in een boeket. Later kwam ik bij jou thuis langs. Ik leerde Wifi kennen, jouw zonen en man. Zo warm. Je gaf me een rondleiding in jouw prachtige tuin! Ik zag de sprankels in jouw ogen. We wisselenden bloementips en verhalen. Daarna volgde ik jouw verhalen van aan de zijlijn. Wat een krachtige, moedige vrouw las ik in elke bericht. Lieve Brenda, rust uit, zaai verder en wij plukken verder. Julie (flowersbyollie).
Lieve dierbaren van Brenda,
Ik ken jullie niet persoonlijk, maar dit bericht raakt mij zeer diep (wellicht omdat delen raken aan mijn ervaringen). Daarom laat ik hier een bericht achter. Overal lees ik wat een bijzondere, mooie en krachtige vrouw Brenda was en ik wil iedereen die dicht bij haar staat dan ook enorm veel sterkte toewensen met dit immense verlies.
Deze aquarel maakte ik na mijn opname in 2023 en gevoelsmatig wil ik het hier graag delen.
Heel veel kracht, liefde en verbinding in deze moeilijke tijd.
Warme groet,
Kiki
Zelden een vrouw ontmoet met zo’n energie, zo’n rechtvaardigheidgevoel en zo’n groot hart.
Ik leerde je kennen via Te Gek!? en mocht in coronatijd genieten van je gastvrijheid tijdens het kamperen in jullie tuin. Blij dat ik je zo toch een beetje mocht kennen. Je was, je bent een voorbeeld voor velen.
Dat het nu hopelijk altijd lente mag zijn voor jou, omgeven door de prachtigste bloemen.
De wereld is een stukje kaler zonder jou.
Jaren geleden, in Maastricht jouw theatervoorstelling bezocht. Diep onder de indruk van je verhalen, je teksten, je zang. Je lied “Broodplankje” hoor ik nu al de hele middag in mijn hoofd.
Je boeken verslonden, zowel die voor de grote als de kleine mens, over Wifi, over jouzelf.
Voorvechtster van herstel, recovery, voorlichting geven over, geen stigma’s meer, pleitbezorger, advocacy, empowerment.
Je er niet meer zijn, is onbegrijpelijk en ook weer niet. Het gemis voor je zonen, je man, je onmetelijke en onstuimige energie, jouw liefde voor hen en de emancipatie van de ggz.
Onwerkelijk en helaas meer dan waar, het ga je goed, waar je nu ook bent 💫🌟✨
Heb leren kennen in ont moeting huis van turnhout samen nog gepraat elke dat ze kwam met haar man zoon wifie haar hond ze was zo goed in schijven mij. Hoop geven maar voel wel aan kwam hart binnen ga je missen sterkte voor nabestaanden mij. Kaars brand voor brenda nu
Dit fantastische boek heb ik door jouw leren kennen. Ik gebruik het zo vaak in de kleuterklas en ook mijn eigen kinderen houden van kikker en pad. Jouw enthousiasme, jouw kracht, jouw vuur zijn me altijd bij gebleven.
Ik kreeg les van je op kdg in de kleuteropleiding. Ik herinner me nog steeds het verhaal over het huwelijksaanzoek van jan… Je kon zo goed vertellen. Je bent bij me op stagebezoek geweest, je was zwanger van jip… veel herinneringen die terug komen.
Ik heb een aantal boeken van je gelezen en ik volgde je op sociale media.
Je was zo’n straffe vrouw. We gaan je missen! Dikke knuffel .
Brenda heb ik gekend als collega op de toenmalige GLTT. We waren toen niet de meest close collega’s, maar ik ben haar blijven volgen op social media en putte veel kracht uit haar inspirerende berichten en bewonderde haar strijd tegen het onrecht in de psychische gezondheidszorg en het stigma waarmee mensen met een psychische aandoening moeten leven. Ook ik val onder de noemer ‘psychisch kwetsbaar’, erfelijk belast met depressie. Ook ik stond een paar keer aan de afgrond, met alle gevolgen vandien. Ook ik werd niet genoeg opgevolgd… Brenda gaf me met momenten de kracht en moed om toch door te gaan, mijn innerlijke demonen te trotseren en niet toe te geven aan de duisternis die verleidelijk naar me lonkte.
Een ‘grande dame’ heeft helaas haar strijd verloren. Ik hoop uit de grond van mijn hart dat haar erfenis nooit vergeten zal worden en dat ze in de harten van velen mag blijven voortbestaan. Rust zacht, Brenda, je hebt jouw strijd ontzettend moedig gestreden!
Liefste Brenda,
Wat ben ik je ontzettend dankbaar dat jij in mij geloofde en me een plek in jouw gezin gegeven hebt toen ik door een extreem zware periode heen ging.
Dit zal ik nooit vergeten, jij bent zo’n topvrouw. Vol passie zette je je toen nog in voor een humanere psychiatrie. Ik was erbij toen je een telefoontje kreeg dat jij psychosenet.be mocht oprichten. En zoveel meer momenten waarin ik je zag stralen. Hoe vol passie je bezig was met je tuintje, die toen nog minder aandacht kreeg dan in de afgelopen jaren. Je wilde zo graag bloemetjes in de voor- en achtertuin en ik heb je geholpen met deze optijd water te geven. Ik weet het nog zo goed dat je me een paar keer op het hart drukte hoe vaak en hoeveel water ze mochten hebben.
Ik blijf je altijd herinneren als een levendig, energiek en buitgewoon liefdevol persoon. Je bent een topper. Ik ga je missen!
Brenda, wat kon je prachtig schrijven, ook al was de inhoud soms confronterend en ontnuchterend. Bedankt voor de strijd die je hebt geleverd voor een goede ggz! Inspirerend voor de volgende generaties. ❤️
Ze was één van de weinige die me zo snel uit mijn comfortzone kon krijgen! Zoveel plezier gemaakt!
Zoveel gelachen, de zotste dingen eerst!
Zo naar je opgekeken!
Brenda,
We kenden elkaar niet persoonlijk maar toch leerde ik van je dat ik mij niet hoef te schamen voor mijn psychotische kwetsbaarheid.
Het leven gaat mij beter af nu ik eerlijk kan zijn over mijn gezondheid.
Lieve Brenda , jaren geleden vond ik een stuk van jou op You Tube over jou kraam bed psychose en liet dat aan collega’s zien in de GGZ. We waren onder de indruk en ik weet zeker dat je bij mij en anderen een zaadje plante over bejegening in de zorg.
Dat was mijn eerste kennis making met jou, daarna volgde ik jou en las je boeken.
Wat heb jij mij geïnspireerd in mijn werk en privé .
Later kregen we contact via de chat en ik lees die berichten nu terug met tranen in mijn ogen.
Dan lees ik dat jij je niet altijd gezien voelde….lieve Brenda ik zou hopen dat je nu al die berichtjes zou kunnen lezen. Wat heb jij veel mensen geïnspireerd , gesteund , gemotiveerd , wat was jij een strijder !
Rust zacht lieve Brenda en voor Jan en de jongens heel veel sterkte😘
Hoewel ik Brenda niet persoonlijk kende, voelde ik me wel verbonden met haar verhaal. Wat een moedige, intelligente en prachtige vrouw. Of ze het nu had over geestelijke gezondheid, onderwijs of mild tuinieren; haar woorden getuigden altijd van een enorme gedrevenheid. Haar impact zal nog lang voelbaar zijn, net als de leegte die ze zal achterlaten.
Brenda, ik ontmoette je voor het eerst in november 2015 op een congres in Genk. Ik luisterde naar jouw voordracht en jij naar die van mij. Het klikte direct. Je vertelde me over de plannen voor je tweede boek “Uitgedokterd”. Je nam mijn werk over kwartiermaken mee op in dat boek en ik was vereerd. Na je kritiek op de psychiatrie vanuit je slechte ervaringen wou je met “Uitgedokterd” de alternatieven aangeven. Je was een ijsbreker van een bevroren systeem maar je liet dat ijs tegelijk smelten door je nadruk op verbinding en menselijkheid. Je inspireerde me en je grote inzet en gedrevenheid zal me ook in de toekomst blijven inspireren. De strijd en het verbinden gaat verder…
Lieve, lieve Brenda…
Het vreselijke nieuws sloeg in als een bom, afgelopen zaterdag. Ik was aan de grond genageld, letterlijk. Tot op vandaag ging ik door, op automatische piloot. Een soort lockdown. Het leek alsof mijn lichaam en geest me wilde beschermen voor de harde realiteit. Ik kon het niet geloven, Brenda. Maar de berichten van vandaag bevestigen, ik kan er niet meer omheen. Je bent even overal. En toch ben je weg…
Eén jaar geleden heb ik je leren kennen. Ik had de eer om getuige te mogen zijn van je eerste ontmoeting met Roland. Dankjewel, lieve Brenda. Je gaf hem het mooiste cadeau ooit: warme, oprechte familieliefde. En wij, wij werden regelmatig getrakteerd op je innemende bezoekjes aan ons Huis van Ont-Moeting.
Ik volgde je online al veel langer, maar leerde je nu ook in real life kennen. Een allergie tegen onrecht en de onweerstaanbare drang om daar tegenin te gaan, daarin vonden we elkaar. Het duurde niet lang of we zaten in de studio voor een podcast rond internering en maakten nog heel wat plannen voor een nauwe samenwerking. Maar toen werd het winter en verdween jij eventjes van de radar. Wat was ik blij dat je in de lente van dit jaar weer opdook! De professionele samenwerking verdween naar de achtergrond en maakte plaats voor hele persoonlijke gesprekken. Precies dat we elkaar al jaren kenden. Dankjewel lieve Brenda voor het klankbord, luisterend oor, de goede raad.
Ons laatste gesprek, een paar weken geleden, blijft in mijn hoofd spoken. Had ik toen geweten wat ik vandaag weet, was het zeker anders verlopen. Sinds vorige week woensdag zit je in mijn hoofd. Ik wilde je al 3 dagen bellen, maar er kwam steeds iets tussen…
Lieve, lieve Brenda, voor mij en vele anderen zal je nooit weg zijn. Ik neem je mee. Elke dag. Overal. Op de barricades. In de frontlinie. Maar ook hier thuis. In mijn hart. Een voorbeeld. Een inspiratie. Voor altijd.
Lieve Jan, Jip, Lom en Zen, woorden schieten tekort. Haar liefde voor jullie was groot. Ik hoop dat jullie troost en verbinding vinden bij elkaar in dit intense verdriet.
Brenda is niet meer… Waarvoor ik Brenda blijf herinneren? Voor haar ongelooflijk lieve woorden toen ik rouwde omwille van mijn onvervulde kinderwens. Voor haar tomeloze aanmoedigingen in mijn schrijven, voor het feit dat ze me een echte woordkunstenaar en een klokkenluider noemde of al lachend een nestbevuiler (je weet wel, zo’n hulpverlener die kritisch durft kijken naar de eigen branche) en voor haar mooie woorden naar mij toe, simpelweg om wie ik was…
Het respect voor mijn zijn voelde ik door al haar woorden en dat was geheel wederzijds. Uiteraard deed ze ook veel voor de GGZ in het algemeen… Ik heb gejankt vandaag, op het werk nota bene, binnen de muren van die bewuste GGZ dus. Het moest zo zijn…
Ik denk vooral ook aan haar drie kinderen. Damn…
Liefste Brenda
Wat was ik blij toen ik hoorde dat jij mijn stagebegeleider zou worden. Feedback ontvangen van een docent die met zoveel liefde en enthousiasme voor de klas staat, is het grootste cadeau dat je kunt krijgen tijdens de lerarenopleiding. Jouw waardevolle tips om de juf te worden die je zelf zou willen zijn, hebben me doen groeien.
Na ons afstuderen ontvingen wij, jouw studenten die je begeleide tijdens de stage, de uitnodiging om in jouw tuin bloemen te komen plukken en samen te proosten op alles wat we dat jaar hadden bereikt. Dat was zo tekenend voor jou: ruimte maken voor plezier, voor verbinding en voor tuinieren.
Bedankt voor alles wat je me hebt meegegeven. Je warmte, passie en betrokkenheid zullen mij altijd bijblijven.
~ Laure
