Brenda gaf bij ons in de opleiding ‘ervaringswerker in de GGZ’ de workshop ‘Herstelverhaal schrijven’. Haar energie en woorden waren er van kracht en hoop. Haar verhalen waren steeds zo inspirerend. Een vrouw waar je enkel bewondering voor kon hebben. Haar strijdlust voor gerechtigheid en gelijkheid waar ze zich vaak eenzaam in voelde kwam binnen. Ze durfde… durfde op de barricade staan… durfde anders te zijn dan de kudde… durfde dingen te zeggen die anderen niet durven.. zij was een groot boegbeeld binnen de GGZ, een fantastische schrijfster en lesgeefster en zoveel meer maar bovenal een prachtig mens. Brenda ik ga jouw inspirerende woorden zo hard missen maar je krijgt voor altijd een plaatsje in mijn hart. Ik vergeet jou nooit!

Lieve Brenda,
Je was lector op de hogeschool, waar ik via het flextraject, mijn diploma kleuteronderwijs behaalde. Je inspireerde me en was een voorbeeld. Kortsluiting in mijn hoofd was een voorstelling die serieus bij me was binnengekomen.
Daarna bleef ik je verder volgen op sociale media.
Dit droevig nieuws komt stevig binnen…
Hopelijk heb je rust gevonden…
Heel veel sterkte voor je nabestaanden.

Lieve Brenda,

Ik kan het nieuws amper vatten, je was een geweldige docent en persoon. Ook na mijn studies waarbij je ons heel boeiende taallessen gaf, bleef ik je volgen en herkende ik veel van het onrecht dat je voelde in onze maatschappij en in de gezondheidszorg. Als we elkaar jaren later nog eens tegenkwamen, herkende je mij nog, dit gaf echt een fijn gevoel en toonde hoe begaan je ook was met je studenten en omgeving! Ik hoop dat je rust hebt gevonden, maar wat een leegte laat je na. Rust zacht

Als ik aan jou denk moet ik ook gelijk ons koffie momentje op 20 september 2019 de eerste dag van de Socialrun denken. Ik had namelijk koffie over jouw mooie witte hart voor herstel hoodie gegooid waarop jij mij op jouw manier ging dopen met koffie.

Ik hoop dat jij da waar jij nu bent je rust hebt gevonden. Wens jouw kinderen, man, hondje en alle andere nabestaanden en vrienden heel veel sterkte. Ga jouw missen Brenda

Ik heb Brenda tweemaal gesproken. Vier jaar geleden om advies te vragen of en hoe ik Mad in the Netherlands kon oprichten en een paar maanden geleden toen ze me vroeg om een blog van haar te plaatsen. Brenda had een meldpunt opgericht om misstanden in de GGZ te melden. Ik had haar posts over haar recente ervaringen met fixatie en afzondering met afschuw gelezen en ook het verdriet gevoeld dat erachter schuil ging. De mensonwaardige behandeling die zij, maar ook mensen die minder in de openbaarheid verschenen, ondergingen, dat kan echt niet. Natuurlijk hebben we de blog geplaatst.

Het nieuws van haar overlijden doet ontzettend pijn. Ik ben dankbaar voor wat Brenda gedaan heeft om aandacht te vragen voor een menswaardigere GGZ. Laten we dit blijven nastreven met ons allen. Een mens in nood verdient nabijheid in plaats van eenzame afzondering. Ik hoop dat je daarboven in de hemel de liefde vindt die je verdient en dat je vanuit die veilige plek jouw licht mag stralen over je geliefden zodat zij zich altijd verzekerd weten van jouw warmte. Rust zacht mooi mens!