1978
Je kunt de plechtigheid via een livestream volgen om 11.00 uur.
Gebruik de streamcode: BrendaF78
2024
“But you knew there would always be the spring,
as you knew the river would flow again after it was frozen.”
Ernest Hemingway
Er komt altijd lente na de winter, sprak Brenda vaak hoopvol. Ze maakte er zelfs een project van: een 6-delige kaartenset om hen die het mentaal zwaar hebben een beetje lente op te sturen. Want als geen ander wist ze hoe het is om je vergeten te voelen. En hoe groot de nood aan sprankjes hoop is, als de winter veel te lang lijkt te duren. Het besef dat er altijd weer een lente komt, uit de grond steeds weer nieuwe bloemen groeien, heeft altijd veel voor Brenda betekend.
Deze website is een liefdevolle herinnering aan Brenda Froyen. Een plek om haar leven te eren en te herdenken. We nodigen je daarom uit fijne, inspirerende, rakende, ontroerende herinneringen met of aan Brenda te delen. In beeld of taal. Voel daarnaast ook de ruimte om uiting te geven aan alle gevoelens die met haar verlies gepaard kunnen gaan.
Opdat Brenda nooit zal worden vergeten, we haar missie voort blijven zetten, en het nu voor haar maar eeuwig lente mag zijn. Ze heeft niets minder verdiend.
Wat betekende Brenda voor jou? Hoe heeft ze je geraakt, geïnspireerd, ontroerd, aan het lachen gemaakt?
Deel hier jouw foto, verhaal, herinnering, of laat een reactie achter.
Verhalen en herinneringen aan Brenda
Lieve Brenda
Ik heb het moeilijk met het nieuws. De 3 maanden die ik met je familie heb doorgebracht waren meer dan vormend voor mijn ontwikkeling als jonge vrouw. Ik heb zeldzaam iemand gezien die zo inspirerend en sterk was. Je was een mix tussen een grote zus en tweede moeder voor mij. Door je enthousiasme en warme energie voelde ik me heel snel thuis. Ik zal nooit de maaltijden buiten vergeten zodra er een zonnestraal verscheen, het planten van bloemen voor de lente, lopen achter de geiten, het uitstapje naar Amsterdam en het toneelstuk waarbij je me de scheldwoorden moest uitleggen zodat ik de grappen kon begrijpen. Ik ben je eeuwig dankbaar. Ik hoop dat het goed met je gaat daarboven met rex en dat je de rust hebt gevonden die je al lang zocht.
Jan en mijn kleine broertjes,
Je waren ook een integraal onderdeel van mijn ontwikkeling. Je verwelkomde me als een van jullie . Jip, Lom en Zen, bedankt dat jullie mij hebben geaccepteerd als een tijdelijke grote zus. Ik kan me niet voorstellen hoe je jullie voelen , maar als ik iets weet, is het dat de banden die je tussen jullie hebben sterk genoeg zijn om deze beproeving te overwinnen.
Ik denk heel veel aan jullie en ik hoop dat we elkaar weer kunnen ontmoeten.
Bedankt om zoveel mensen zonder een stem een stem te geven.
Zij schreef lieve woorden bij mijn verhaal over mijn vader we volgden elkaar vanf die tijd via o.a. FB en spraken op Messenger
Ook over psychisch lijden over zoveel meer zij herkende waar ik in zat en had mij verhaal gehoord op YouTube ook daar spraken we over ja waar eigenlijk niet over ..
Lieve mooie ongelooflijke strijder Dank je wel dat je er was .. En dat je nu rusten mag op een liefdevolle plek ik heb die gezien dat heb ik je nog verteld zal je nóóit nóóit vergeten i💔💞💔💞
Omdat ik je nooit zal vergeten!
Lieve Brenda,
Jij deed me beseffen dat hulpverleners altijd een keus hebben.
Zie ik de psychose, of zie ik de persoon achter de psychose?
De mens die even de pedalen helemaal kwijt is, maar die met een menselijke en tegelijk zorgende aanpak veel sneller zijn pedalen terug kan vinden, en terug in het leven kan staan.
Ook deed je me beseffen dat een psychose iedereen kan overkomen, op elk moment in zijn of haar leven.
De bakker, de slager, de dokter, de fietsenmaker, de leraar…..iedereen.
En je deed me beseffen dat voor sommigen de psychose altijd ergens op de loer bleef liggen, en hen soms weer even in zijn greep kreeg.
Door jou leerde ik zien wat dat eigenlijk is, psychose, want hey de theorie uit de boekskes, laat ons eerlijk zijn…..Dat is van de jaren stillekes…We zijn nu meer mens toch? Of net niet?
Cliënten die ik bezocht aan huis, en die me in tranen vertelden over hun gedwongen opname en de bijzonder onmenselijke behandeling, leren me dat er nog steeds een lange weg te gaan is. een heel lange weg.( Het vastbinden, vaak naakt, het smeken en vragen of je van uit de isoleercel alsjeblieft naar het toilet mocht, nee mag niet, er staat een emmer…..Onmenselijk en ondraaglijk…..Angst voor weer een psychose en weer die behandeling, ik heb het te vaak gehoord )
Later kwam mijn eigen kind ook een psychose tegen. En nog een en nog een.
Maar ik blijf mijn kind zien, en niet de psychose, daar ergens zit hij, en op een dag keert de lente terug. Ik wacht dan op de bloemen van het zaadje dat is geplant.
Laat ons samen proberen kleine steentjes te verleggen….en ervoor zorgen dat welke behandeling dan ook zacht en warm en menselijk mag zijn. In jouw nagedachtenis…. Dank je Brenda
155 reacties
Hartverscheurend!
Ik heb je boeken gelezen en we hebben enkel even contact gehad via mail maar jouw antwoord op mijn verhaal over de aanpak van de psychologe ivm de psychose v mijn zoon was een echte steun in een zeer moeilijke tijd.
Rust zacht.💜💜💜
Dankjewel Brenda voor “jou”.🌷🦋
Veel liefde voor je echtgenoot Jan en je drie prachtige zonen.💙💙💙
Beste familie van Brenda
Ik heb haar niet persoonlijk gekend, maar als kind van een moeder met een psychische kwetsbaarheid en als schoondochter van een schoonmoeder die een jaar na de bevalling van ons zoontje stierf door ‘s’ treft dit nieuws mij zeer diep.
Ik volgde sinds de korte start van de opstart van mijn LinkedIn pagina Brenda toen ik haar tegenkwam. Ik vond haar erg inspirerend.
Ik ben geraakt door dit zware verlies en wens haar familie alle kracht toe om dit diepe verdriet te doorvoelen & toe te laten. Heel veel sterkte gewenst.
Ik kende Brenda niet persoonlijk, maar haar strijd, haar woorden en haar zachtheid waren/zijn zo enorm waardevol. Veel liefs.
Ik ben geschokt dit triestige nieuws te vernemen.Ik heb Brenda’s boeken gelezen .Deze hebben mij tot vele inzichten gebracht.Ik ben haar zeer dankbaar voor al het werk dat ze heeft verricht omtrent de problemen en ervaringen in de psychiatrie.Ikzelf ben meerdere malen opgenomen geweest en we hebben een paar keer gemaild.Ik voel mij zo triestig en machteloos.Woorden schieten mij tekort.Jammer dat we elkaar nooit live hebben ontmoet.Ik zal haar nooit vergeten .Ze zit nu in mijn hart.Ontzettend veel courage aan haar man Jan,de kinderen,familie,vrienden,collega’s en kennissen.Erwin⚘️⚘️⚘️🌹🌹🌹
Beste Jan en kinderen,
Ons medeleven met het overlijden van Brenda. Alle sterkte samen met je kids, want dat vertrouwen is nu in jouw handen gelegd. Velen zullen wel weten : dat komt goed, Jan doet dat.
Dirk en Christine Polfliet-Dieleman