1978
2024
“But you knew there would always be the spring,
as you knew the river would flow again after it was frozen.”
Ernest Hemingway
Er komt altijd lente na de winter, sprak Brenda vaak hoopvol. Ze maakte er zelfs een project van: een 6-delige kaartenset om hen die het mentaal zwaar hebben een beetje lente op te sturen. Want als geen ander wist ze hoe het is om je vergeten te voelen. En hoe groot de nood aan sprankjes hoop is, als de winter veel te lang lijkt te duren. Het besef dat er altijd weer een lente komt, uit de grond steeds weer nieuwe bloemen groeien, heeft altijd veel voor Brenda betekend.
Deze website is een liefdevolle herinnering aan Brenda Froyen. Een plek om haar leven te eren en te herdenken. We nodigen je daarom uit fijne, inspirerende, rakende, ontroerende herinneringen met of aan Brenda te delen. In beeld of taal. Voel daarnaast ook de ruimte om uiting te geven aan alle gevoelens die met haar verlies gepaard kunnen gaan.
Opdat Brenda nooit zal worden vergeten, we haar missie voort blijven zetten, en het nu voor haar maar eeuwig lente mag zijn. Ze heeft niets minder verdiend.
Wat betekende Brenda voor jou? Hoe heeft ze je geraakt, geïnspireerd, ontroerd, aan het lachen gemaakt?
Deel hier jouw foto, verhaal, herinnering, of laat een reactie achter.
Verhalen en herinneringen aan Brenda
Lieve Jan, Jip, Lom, Zen en Wifi,
Ik heb jullie mama niet persoonlijk gekend, maar was een trouwe volger op haar Facebook-account. Ze betekende heel veel voor mij in mijn eigen strijd tegen mijn demonen (die ondertussen al wat meer mijn vrienden zijn geworden, want dat gebeurt met demonen als je écht naar hen luistert en hen je liefdevolle aandacht geeft).
Wat vind ik het hartverscheurend dat jullie jullie partner, mama, baasje moeten missen.
Al jullie emoties mogen er zijn: ongeloof, pijn, verdriet, gemis, kwaadheid, angst, gevoelloosheid (ja, dit is ook heel normaal), hulpeloosheid, liefde…
En als de kantjes van het gemis te scherp en te rauw zijn, berg het dan even op in een mooi doosje (ééntje met bloemen op ofzo). Doe het doosje open wanneer je hier nood aan hebt/klaar voor bent. Volledig of op een kiertje. Voor een kortere of langere tijd. Dat bepaal je zelf.
Jullie partner, mama, baasje was een prachtige vrouw. Brenda is misschien niet meer op deze aarde, maar ze is niet écht weg. Brenda was een spirituele vrouw. Haar ziel leeft voort en ze zal altijd blijven waken over jullie.
Brenda was krachtig en jullie zijn krachtig. Vergeet niet hoe krachtig jullie zijn.
Alle liefdevolle warmte voor jullie. 😘
Brenda leerde ik kennen via haar boeken. We hebben elkaar een keer gesproken tijdens de social run. En we hadden af en toe contact via messenger, In periode dat ik het moeilijk had. Of zij. Of allebei. Of juist wanneer het goed ging. Ik zou op bezoek gaan, samen met een collega. Vorig jaar was ik in Brabant en hadden we bijna afgesproken. Niet van gekomen…Nu kan het niet meer…. Wat spijt me dit. Wat spijt het me vooral voor Jan en de jongens ..
Brenda. Ze inspireerde me enorm. Ook het boek: mild tuinieren! Echt mooi en bruikbaar! De boeken over de psychiatrie. Ik ga ze zeker herlezen en de tops eruit halen!
Lieve Brenda, ik ga je missen. Ik zal je altijd herinneren als een bevlogen mooi mens. Hoop dat je rust en vrede hebt gevonden. Veel liefs van Pauline
Lieve Brenda,
Zo lang vecht ik al voor een betere GGZ, maar niemand was daar zo goed in als jij!
Je wordt gemist door zoveel mensen.
Dank je wel voor jouw tomeloze inzet. Ik kan alleen maar hopen dat je ergens nog iets van alle liefde en reacties meekrijgt in je reis naar een betere wereld en dat je weet: ik heb in het leven dat ik leefde echt een steen verlegd!😚
Kon je al deze reacties en rouw om jou nog maar meelezen.
Mijn dochter herkende zich in het boek ‘kortsluiting in mijn hoofd’ en had daar steun aan, zo kon iedereen lezen hoe zij zich voelde! Brenda gaf woorden aan haar gevoel. Zo waardevol.
Daardoor ben ik Brenda gaan volgen, gezien hoe zij zich inzette voor een meer menselijke ggz… zo waardevol!
Ondanks dat mijn dochter 9 jaar geleden
overleden is, ben ik Brenda blijven volgen en heeft zij mijn hart!
Ik was vaak ontroerd door haar kwetsbare, optimistische, verdrietige, krachtige, persoonlijke en universele teksten. Zo waardevol.
Veel goeds voor die haar nabij zijn.
Lieve lieve lieve Brenda,
Toen ik het bericht ontving over je plots overlijden kreeg ik de krop in de keel en tranen in de ogen van verdriet ! Ik heb geen woorden voor het verschrikkelijk verlies.Als ik je voor mij zie op foto en éénmaal in het echt ,zie ik altijd een mooie schattige lach.Ik zag in u een hoog begaafd iemand.Je kan het zo fijn en verstaanbaar uitleggen met veel plezier.Dank je wel mooi mens voor een dierbare tijd.En voor al je goedheid.Dank u wel voor het delen voor de lol en je lach en dat weer elke dag!.Dank u wel wat je bracht en je bracht kracht!
Dank u wel voor wie je bent voor je lieve kinderen en echtgenoot en voor elke manier van zijn.Je hoeft niet sterk te zijn om iets vast te houden, maar je moet heel sterk zijn om iets los te laten.Woorden schieten te kort voor dit verlies ! Ik voel mee met heel de familie!
Marleen en Hugo.
205 reacties
Je wordt gemist!
Wist je maar hoe GEWELDIG je was!
Brenda,
het doet zo’n deugd je stem te horen, in de podcast ‘Stemmen over psychose’.
Je missie gaat door…!
Lieve familie en vrienden van Brenda,
Het overlijden van Brenda vernam ik door de nieuwsbrief van PsychoseNet Nederland. Het raakte mij enorm dit te lezen. De pijn die jullie hebben met dit verlies is niet uit te drukken in woorden. Intens verdrietig…
Zelf heb ik een verleden met psychoses en ik voel net als Brenda een missie om meer bewustzijn te brengen binnen de GGZ. Ik leerde Brenda dus zo kennen, door dit overlijdensbericht. Ik ging een filmpje van haar kijken en ik voelde direct: wat zij niet meer kan afmaken, ga ik doen. Alsof ik ineens heel sterk deze taak voelde.
In de zomer heb ik besloten om een boek te schrijven over mijn herstel en zojuist stuurt mijn moeder een artikel door van Brenda waarin ze ons de kanaries in de kolenmijn noemt. Deze metafoor heb ik in mijn inleiding eerder gezet en ik wist dus niet dat Brenda deze ook gebruikt. Deze synchroniciteit is prachtig en zie ik als een teken. Zonder elkaar te hebben gekend, toch zo gelijkgestemd. Dit gevoel van deze taak heeft ertoe geleid dat ik de impuls voelde om auteur te worden bij PsychoseNet, en dat ben ik ook geworden. Brenda is een inspiratie voor mij en haar missie draag ik diep in mijn hart.
En mijn hart gaat naar alle naasten uit. Ik wens iedereen veel kracht, zachtheid, liefde en heling toe in dit proces. Dit verlies is zo groot… Ik leef met jullie mee…
Veel liefs,
Marieke van der Wielen
Met een diep respect en dankbaarheid voor jouw werk, een geschenk aan iedereen die te maken heeft met psychoses en zoekt naar menselijkheid, open communicatie en informatie en community. Je voetstappen hebben een pad gebaand voor ons die hier nog rondlopen. We zullen je werk voortzetten, ieder op onze eigen manier.
Je kwam heel graag (het liefst met vriendinnen) in onze zadenwinkel in Dordrecht. De opwinding van al die soorten en teeltdromen gaf je energie. We verkopen dan ook graag je boek Mild Tuinieren en houden je zo nog een poosje bij ons. Voor Jan en de kinderen hopen we op troost, veerkracht en een liefdevol gedenken!
Ik heb je boek gelezen van kortsluiting in mijn hoofd onze dochter heeft dat ook al enkele keren meegemaakt ik u ben u heel dankbaar voor wat u allemaal hebt gedaan voor de zorg daar in te verbeteren en ik vind het heel erg dat het voor u allemaal te zwaar geworden is ik ga u wel missen met de verhalen waar ik moed kon uitputten rust nu maar in vrede .
Kippenvel, verdrietig, ik kende je niet, maar las je verhaal. Zo jammer dat we je op deze wereld moet missen. Veel sterkte voor jouw lieve echtgenoot en kinderen.
MA
Ik blijf je een zeer moedige vrouw vinden. Hoe je de zaken kon benoemen en aankaarten . Zo strijdbaar! Oprecht. Eerlijk. Menselijk !!!
Als een Boudica of een Jeanne d’Arc.
Voor ben je altijd een grote Dame geweest !!!
Respect ✊
Rust in vrede 🙏
Hettie
Lieve Brenda
Ik ken je niet. Ik kende je niet. Een twist van het lot heeft erover beslist dat jouw overlijden mijn pad heeft gekruist. Nog voor ik je maar heb kunnen leren kennen, bleek dat je op een steenworp van mij woonde en dat ik je zoon op schools vlak onder mijn hoede kreeg.
Je overlijden raakt me heel hard. Mentaal welzijn en de gebrekkige ondersteuning of hulp daarrond, zijn zaken die me de laatste jaren de hoogste hoogtes en de laagste laagtes van het leven hebben doen ontdekken. Je beslissing om de eeuwige rust op te zoeken, komt daarom des te harder binnen. Ik kan niet anders dan je bedanken om van dit onderwerp je levenswerk te hebben gemaakt. De vele reacties tonen alleen maar aan hoeveel mensen je hebt geraakt en vooruitgeholpen – ja, zelfs hebt gered.
Je hebt niet alleen een steen verlegd, je hebt een onderwerp dat maatschappelijk als ‘ongemakkelijk’ of ‘problematisch’ werd bestempeld uit de schaduw gehaald. Ik kan niet anders dan je daarvoor dankbaar zijn. Ik beloof om samen met de vele anderen die inspiratie putten uit jouw strijd om het gevecht verder te zetten. Het gevecht tegen mezelf, het gevecht tegen het taboe, het gevecht tegen de vooroordelen en het gevecht tegen de lacunes in het systeem. Ik beloof dit jaar zorg te dragen voor je zoon waar ik kan, moge jouw vrijgevochten en kritische geest voortleven in hem, je andere zonen, je man en iedereen die jij liefhad én iedereen die jou liefhad.
Ik hoop dat je de rust hebt gevonden waar je zo naar snakte. Bedankt voor alles.
Liefs
LS
Wat een mooie viering was het gisteren… De liefde en warmte voor deze prachtige vrouw was heel tastbaar!
Bren, zoals we haar op de GLTT noemden, was een uniek persoon die iedereen om zich heen deed opfleuren met haar stralende lach, haar aanstekelijke glimlach en haar onuitputtelijke energie. Ik zal nooit vergeten hoe we in Dublin arm in arm en uit volle borst een ode brachten aan Molly Malone:
In Dublin’s fair city
Where the girls are so pretty
I first set my eyes on sweet Molly Malone
As she wheeled her wheelbarrow
Through streets broad and narrow
Crying, “Cockles and mussels, alive, alive, oh!”
Alive, alive, oh
Alive, alive, oh
Crying, “Cockles and mussels, alive, alive, oh”
“Very much alive”, dat was jij, Brenda! Ik ben blij dat ik je heb mogen kennen en mis je nu al…
Heel veel sterkte voor je gezin en je hele familie!
Greet Devaddere