1978
2024
“But you knew there would always be the spring,
as you knew the river would flow again after it was frozen.”
Ernest Hemingway
Er komt altijd lente na de winter, sprak Brenda vaak hoopvol. Ze maakte er zelfs een project van: een 6-delige kaartenset om hen die het mentaal zwaar hebben een beetje lente op te sturen. Want als geen ander wist ze hoe het is om je vergeten te voelen. En hoe groot de nood aan sprankjes hoop is, als de winter veel te lang lijkt te duren. Het besef dat er altijd weer een lente komt, uit de grond steeds weer nieuwe bloemen groeien, heeft altijd veel voor Brenda betekend.
Deze website is een liefdevolle herinnering aan Brenda Froyen. Een plek om haar leven te eren en te herdenken. We nodigen je daarom uit fijne, inspirerende, rakende, ontroerende herinneringen met of aan Brenda te delen. In beeld of taal. Voel daarnaast ook de ruimte om uiting te geven aan alle gevoelens die met haar verlies gepaard kunnen gaan.
Opdat Brenda nooit zal worden vergeten, we haar missie voort blijven zetten, en het nu voor haar maar eeuwig lente mag zijn. Ze heeft niets minder verdiend.
Wat betekende Brenda voor jou? Hoe heeft ze je geraakt, geïnspireerd, ontroerd, aan het lachen gemaakt?
Deel hier jouw foto, verhaal, herinnering, of laat een reactie achter.
Verhalen en herinneringen aan Brenda
Dag Brenda
Ik leerde je kennen in september 2014, toen ik begon met mijn nieuwe job op TKO. Jij had toen net je boek ‘Kortsluiting in mijn hoofd’ afgewerkt. We zijn met het voltallige directieteam naar je boekvoorstelling gekomen. Dat kon jij heel erg waarderen, want bij TKO had ook jij een nieuwe kans gekregen! Ik heb daarna enkele lessen bij jou gevolgd en echt … ik heb nooit een betere leerkracht gezien ❤️
Later heb je TKO verlaten om weer nieuwe horizonten te verkennen. Het was je van harte gegund, jij had immers zoveel in je mars! We zagen je nog wel eens terug op speciale momenten van ons TKO en dat weerzien was telkens weer erg fijn.
Ik bleef je vele jaren volgen op sociale en andere media, ik leefde mee met je strijd.
Tot ik er genoeg van had, ik kon een en ander niet meer aan. Wellicht gezien mijn eigen ervaringen eerder met erg nabije mensen die zelf hun leven beëindigden en de depressies die ik eraan overhield en houd, al jarenlang. Medicatie houdt mij tot overeind en ik heb er ondertussen vrede mee dat ik die pilletjes de rest van mijn leven zal moeten slikken.
Ik was en ben nog steeds stomverbaasd dat zo’n sterke vrouw als jij dan toch beslist om eruit te stappen…
Ergens begrijp ik je wel… maar toch…
Ik wens je man en je kinderen heel veel sterkte bij dit afscheid en het ondraaglijk verdriet dat zij hebben.
Ik deel in het verdriet dat jouw plotse afscheid met zich meebrengt en leef mee met iedereen die daardoor van erg nabij getroffen wordt.
1 dag heb ik Brenda van dichtbij mogen be leven tijdens een studiereis enkele jaren geleden…Ik was enorm geschrokken van het nieuws. Ik kon het bijna niet geloven…het doet me telkens opnieuw zo n pijn. Mensen die zo veel goeds doen om deze wereld iets beter te krijgen en dan die onmenselijke dingen. Ik huiver daar van,…
Aan Brenda en de naaste omgeving van haar en iedereen die haar kende. Als ik al beter de harp zou kunnen spelen, zou ik je ziel bijstaan om de overgang te maken. Ik geloof in een ziel en ik weet dat je ziel verder zal blijven werk doorzetten in een andere vorm waar je meer rust en kracht zal vinden. Een grote schok voor vele mensen maar moge het goed met je gaan. 1 dag van dichtbij maar die was kort en krachtig.
Het ga je goed,…ook voor de familie, vrienden en dierbaren heel veel kracht toegewenst…1 ding is zeker, ik zet mijn droom zelf door en de trillingen zullen ook jou/jullie bereiken…
Liefste Brenda
We ontmoeten elkaar maar een paar keer. Emily leerde me je kennen. Je inspireerde me natuur, taal en onderwijs te combineren ❤️
Was mild tuinieren maar een werkwoord waar iedereen wat milder van werd. Ik plante vandaag 100 bloembollen op onze speelplaats. Voor de glimlach op de kinderen hun snoet, maar ook voor jou! Wat een spijt dat jij er niet meer bent om ons nog meer te inspireren.
Veel sterkte voor de familie! Brengen was een sterke vrouw. Ik kende haar niet persoonlijk, maar volgde haar op Facebook. Zelf heb ik ook een periode moeten vechten tegen een enorme kwetsbaarheid en vond ik geen gehoor. Het was of ik als mens plots niets meer waard was. Mijn mening werd van tafel geveegd en plots ben je enkel nog de psychiatrische. Ik heb zelf nog stage gelopen en gewerkt binnen psychiatrie. Het is een gesloten wereld en velen voelden zich toch beter dan de patiënt er waren natuurlijk hulpverleners en dokters die de beste versie van zichzelf gaven. Het moet sneller dat de psychiatrie wijzigt en ik denk dat psychiaters echt beter gescreend moeten worden. Zij hebben ook teveel macht. Zij beslissen alles, waardoor soms door geldgewin of macht ze de slechtste versie van zichzelf worden. Ik ben er uiteindelijk doorgekrabbeld, maar je draagt deze kwetsbaarheid en het onbegrip errond met je mee! Rust zacht, Brenda
Lieve uitzonderlijk, getalenteerde Brenda,
Jij sprak je uit tegen mistoestanden in de psychiatrie. Vooral om naar een meer humane psychiatrie te evolueren. Jij stak mij een hart onder de riem.
“Ik doe het voor Rob”, zei je toen ik vertelde dat mijn zoon twee jaar geleden overleed in een psychiatrische afdeling van een ziekenhuis, na tussenkomst van de politie. Tot op heden zoek ik met alle middelen die ik heb, tevergeefs naar wat er gebeurde..
Lieve, strijdvaardige Brenda,
Jij kon als ervaringsdeskundige als geen ander het lijden, de onmacht, het verdriet en het stigma van mensen in psychose aanvoelen en verwoorden.
In “ Hoe ga je om met iemand die een psychose heeft”, geef je zeer accuraat advies aan politie en betrokkenen.
Lieve intelligente Brenda,
Met je sterk rechtvaardigheidsgevoel heb je iedere kans benut om deze harde wereld een beetje te verbeteren.
Jij bent nu bij mijn lieve zoon Rob. Ik mis hem en ik ga jou missen….
Lieve Jan, Jip, Lom en Zen,
Brenda betekende erg veel voor ons “volgers”
Hoe erg moet het gemis voor jullie dan wel zijn. Ik hoop dat jullie een beetje troost vinden in de mooie herinneringen aan haar.
Ik wens jullie heel veel warme steun bij elkaar, bij familie en vrienden.
Heel veel liefs, Rita
205 reacties
Je wordt gemist!
Wist je maar hoe GEWELDIG je was!
Brenda,
het doet zo’n deugd je stem te horen, in de podcast ‘Stemmen over psychose’.
Je missie gaat door…!
Lieve familie en vrienden van Brenda,
Het overlijden van Brenda vernam ik door de nieuwsbrief van PsychoseNet Nederland. Het raakte mij enorm dit te lezen. De pijn die jullie hebben met dit verlies is niet uit te drukken in woorden. Intens verdrietig…
Zelf heb ik een verleden met psychoses en ik voel net als Brenda een missie om meer bewustzijn te brengen binnen de GGZ. Ik leerde Brenda dus zo kennen, door dit overlijdensbericht. Ik ging een filmpje van haar kijken en ik voelde direct: wat zij niet meer kan afmaken, ga ik doen. Alsof ik ineens heel sterk deze taak voelde.
In de zomer heb ik besloten om een boek te schrijven over mijn herstel en zojuist stuurt mijn moeder een artikel door van Brenda waarin ze ons de kanaries in de kolenmijn noemt. Deze metafoor heb ik in mijn inleiding eerder gezet en ik wist dus niet dat Brenda deze ook gebruikt. Deze synchroniciteit is prachtig en zie ik als een teken. Zonder elkaar te hebben gekend, toch zo gelijkgestemd. Dit gevoel van deze taak heeft ertoe geleid dat ik de impuls voelde om auteur te worden bij PsychoseNet, en dat ben ik ook geworden. Brenda is een inspiratie voor mij en haar missie draag ik diep in mijn hart.
En mijn hart gaat naar alle naasten uit. Ik wens iedereen veel kracht, zachtheid, liefde en heling toe in dit proces. Dit verlies is zo groot… Ik leef met jullie mee…
Veel liefs,
Marieke van der Wielen
Met een diep respect en dankbaarheid voor jouw werk, een geschenk aan iedereen die te maken heeft met psychoses en zoekt naar menselijkheid, open communicatie en informatie en community. Je voetstappen hebben een pad gebaand voor ons die hier nog rondlopen. We zullen je werk voortzetten, ieder op onze eigen manier.
Je kwam heel graag (het liefst met vriendinnen) in onze zadenwinkel in Dordrecht. De opwinding van al die soorten en teeltdromen gaf je energie. We verkopen dan ook graag je boek Mild Tuinieren en houden je zo nog een poosje bij ons. Voor Jan en de kinderen hopen we op troost, veerkracht en een liefdevol gedenken!
Ik heb je boek gelezen van kortsluiting in mijn hoofd onze dochter heeft dat ook al enkele keren meegemaakt ik u ben u heel dankbaar voor wat u allemaal hebt gedaan voor de zorg daar in te verbeteren en ik vind het heel erg dat het voor u allemaal te zwaar geworden is ik ga u wel missen met de verhalen waar ik moed kon uitputten rust nu maar in vrede .
Kippenvel, verdrietig, ik kende je niet, maar las je verhaal. Zo jammer dat we je op deze wereld moet missen. Veel sterkte voor jouw lieve echtgenoot en kinderen.
MA
Ik blijf je een zeer moedige vrouw vinden. Hoe je de zaken kon benoemen en aankaarten . Zo strijdbaar! Oprecht. Eerlijk. Menselijk !!!
Als een Boudica of een Jeanne d’Arc.
Voor ben je altijd een grote Dame geweest !!!
Respect ✊
Rust in vrede 🙏
Hettie
Lieve Brenda
Ik ken je niet. Ik kende je niet. Een twist van het lot heeft erover beslist dat jouw overlijden mijn pad heeft gekruist. Nog voor ik je maar heb kunnen leren kennen, bleek dat je op een steenworp van mij woonde en dat ik je zoon op schools vlak onder mijn hoede kreeg.
Je overlijden raakt me heel hard. Mentaal welzijn en de gebrekkige ondersteuning of hulp daarrond, zijn zaken die me de laatste jaren de hoogste hoogtes en de laagste laagtes van het leven hebben doen ontdekken. Je beslissing om de eeuwige rust op te zoeken, komt daarom des te harder binnen. Ik kan niet anders dan je bedanken om van dit onderwerp je levenswerk te hebben gemaakt. De vele reacties tonen alleen maar aan hoeveel mensen je hebt geraakt en vooruitgeholpen – ja, zelfs hebt gered.
Je hebt niet alleen een steen verlegd, je hebt een onderwerp dat maatschappelijk als ‘ongemakkelijk’ of ‘problematisch’ werd bestempeld uit de schaduw gehaald. Ik kan niet anders dan je daarvoor dankbaar zijn. Ik beloof om samen met de vele anderen die inspiratie putten uit jouw strijd om het gevecht verder te zetten. Het gevecht tegen mezelf, het gevecht tegen het taboe, het gevecht tegen de vooroordelen en het gevecht tegen de lacunes in het systeem. Ik beloof dit jaar zorg te dragen voor je zoon waar ik kan, moge jouw vrijgevochten en kritische geest voortleven in hem, je andere zonen, je man en iedereen die jij liefhad én iedereen die jou liefhad.
Ik hoop dat je de rust hebt gevonden waar je zo naar snakte. Bedankt voor alles.
Liefs
LS
Wat een mooie viering was het gisteren… De liefde en warmte voor deze prachtige vrouw was heel tastbaar!
Bren, zoals we haar op de GLTT noemden, was een uniek persoon die iedereen om zich heen deed opfleuren met haar stralende lach, haar aanstekelijke glimlach en haar onuitputtelijke energie. Ik zal nooit vergeten hoe we in Dublin arm in arm en uit volle borst een ode brachten aan Molly Malone:
In Dublin’s fair city
Where the girls are so pretty
I first set my eyes on sweet Molly Malone
As she wheeled her wheelbarrow
Through streets broad and narrow
Crying, “Cockles and mussels, alive, alive, oh!”
Alive, alive, oh
Alive, alive, oh
Crying, “Cockles and mussels, alive, alive, oh”
“Very much alive”, dat was jij, Brenda! Ik ben blij dat ik je heb mogen kennen en mis je nu al…
Heel veel sterkte voor je gezin en je hele familie!
Greet Devaddere