In liefdevolle herinnering aan
Brenda Froyen

1978

Op dinsdag 15 oktober nemen we afscheid van Brenda.
Je kunt de plechtigheid via een livestream volgen om 11.00 uur.

Gebruik de streamcode: BrendaF78

2024

“But you knew there would always be the spring,
as you knew the river would flow again after it was frozen.”

Ernest Hemingway

Er komt altijd lente na de winter, sprak Brenda vaak hoopvol. Ze maakte er zelfs een project van: een 6-delige kaartenset om hen die het mentaal zwaar hebben een beetje lente op te sturen. Want als geen ander wist ze hoe het is om je vergeten te voelen. En hoe groot de nood aan sprankjes hoop is, als de winter veel te lang lijkt te duren. Het besef dat er altijd weer een lente komt, uit de grond steeds weer nieuwe bloemen groeien, heeft altijd veel voor Brenda betekend.

Deze website is een liefdevolle herinnering aan Brenda Froyen. Een plek om haar leven te eren en te herdenken. We nodigen je daarom uit fijne, inspirerende, rakende, ontroerende herinneringen met of aan Brenda te delen. In beeld of taal. Voel daarnaast ook de ruimte om uiting te geven aan alle gevoelens die met haar verlies gepaard kunnen gaan.

Opdat Brenda nooit zal worden vergeten, we haar missie voort blijven zetten, en het nu voor haar maar eeuwig lente mag zijn. Ze heeft niets minder verdiend.

Wat betekende Brenda voor jou? Hoe heeft ze je geraakt, geïnspireerd, ontroerd, aan het lachen gemaakt?
Deel hier jouw foto, verhaal, herinnering, of laat een reactie achter.

Verhalen en herinneringen aan Brenda

Door: Elien

Brenda was mijn docente Nederlands tijdens de opleiding tot kleuterleidster een 15-tal jaren geleden. Na 3 jaar les van haar te krijgen werd ze mijn mentor voor zelfstandige stage en mijn eindwerk rond verteltassen in Zuid Afrika. Brenda’s menselijke, eerlijke en oprechte manier van begeleiden maakte van mij een betere juf, en een betere persoon. Ik volgde haar lessen altijd met veel enthousiasme en vol bewondering. Ik keek als het ware op naar haar manier van lesgeven, haar passie, haar vuur. De vonken en pretlichtjes in haar ogen blonken elke keer ze voor een groep studenten stond. Enkele jaren later, afgestudeerd, getrouwd en enkele kids verder bleef ik haar weg op afstand volgen. Brenda’s avonturen met haar drie jongens, de reizen die ze maakte, de moeilijker periode’s waar ze doorging… inmiddels had ik ook 3 kleine jongens rondlopen, en de gelijkenissen in ons leven vond ik troostend op vele vlakken. ik vond altijd kracht in het feit dat Brenda zo eerlijk over haar struggles kon praten. Dus durfde ik dat ook meer te doen. Ik stuurde Brenda soms, voor raad of gewoon omdat ik wist dat ze me begreep. Brenda, je blijft voor mij altijd degene die het vuurtje in mij hebt wakker gemaakt op leerkracht-vlak.
Wat ga ik je missen, ook al was het contact de afgelopen jaren op afstand. Je betekende enorm veel!

Door: Dominique Coopman

Rust zacht, lieve Brenda

Ik vernam deze middag, via de media, het overlijden van Brenda Froyen.
Brenda heb ik een paar keer geïnterviewd.
De eerste keer voor OKRA-magazine (2019), een jaar in volle coronatijd voor Femma 100 (2020). Ik woonde ook lezingen bij, over wat doen als het potje overkookt (bv), en over de psychiatrie en omgaan met een psychose.
En tussenin – zo gaat dat soms met sommige interviewees en sprekers – had ik regelmatig contact. Soms nam Brenda contact op, soms ik. Ook tijdens haar laatste moeilijke periode, de periode van haar tweede psychose en depressie… Tot enkele weken terug nog.
En ze postte veel op Facebook en Instagram en andere sociale media, zodat iedereen die dat wou, haar kon volgen. Niet tegen te houden, nee. Maar dat hoefde ook niet. Want o zo sterk altijd, en o zo bemoedigend, en o zo wijs, wat Brenda schreef, voor ieder van ons, en in het bijzonder voor al wie het psychisch moeilijk heeft, en die hen met een groot hart proberen ondersteunen.
Haar dood, doet me wat. Haar dood, raakt me diep. Ik vloek. Verdomme. En denk en veeg tegelijk de gedachte weg – als wou ik dat het niet waar was – dat Brenda rust heeft gevonden. Maar wat een worsteling. Wat een moeilijke strijd.
Mijn gedachten gaan naar Jan, de man van Brenda, die ze steevast de beste man van de wereld noemde. Mijn gedachten gaan naar haar drie zonen, haar die geweldige gasten, bv. Jip – die namens alle drie – deze zomer nog een fantastisch warm interview weggaf, over zijn moeder.
En ondertussen bekijk en lees ik
– als reactie op de brief van Brenda’s man Jan op Fb, honderden warme reacties
– de beelden en verhalen op de pas geopende website: www.altijdlentenadewinter.be-
– het ‘in memoriam Brenda Froyen’ dat Sara Vandekerckhove in De Morgen, met de gepaste titel: ‘Brenda Froyen (1978-2024): ‘Ze toonde hoe burgerzin en verontwaardiging tot zoveel moois
kunnen leiden’
– hoe psychosenet.be- haar stichtster en bezielster eert en herdenkt
– het interview dat ik met Brenda had, voor OKRA-magazine en voor Femma 100 (verhaal 91 van de 100) in 2019-2020 https://www.femma.be/nl/artikels/persoonlijk-verhaal/ben-ik-dan-nu-weer-normaal

Bedankt lieve Brenda, voor al wat je voor mij en voor zovelen hebt betekend.

PS. Eén van de grote boodschappen van Brenda was: ‘Zit je vast, of heb je het moeilijk met iets, praat er dan over.’ Bv. met iemand uit je omgeving.’ Of bv. met Tele-Onthaal, tel. 106 (gratis) of via www.tele-onthaal.be(chat)

Door: Isha Min

De lessen taal zullen mij voor altijd bijblijven. Jij en Eva, wat een duo. Hopelijk heb je nu de rust gevonden die je zocht.
Het gaat je goed. 💫

Door: Ann

Ik wens je geen rust in vrede Brenda want dat zou je vreselijk gevonden hebben. We hebben meer gebotst dan iets anders maar toch zal ik de herinneringen koesteren. Je was op en top een fantastisch mens

Door: Ilse

Lieve Brenda
Ik wou me inschrijven in een cursus als postpartum consulent bij Liv in februari 2019, jij zou hierin ook een stukje opnemen. De situatie voor mij op dat moment was niet ideaal, uiteindelijk schreef ik me toch niet in. Ik bleef je wel volgen! Als lotgenoot na een psychotische postpartumdepressie schreef ik je ook soms prive. Het onrecht dat je ervaarde was soms ook dat van mij en raakte me enorm. Graag stond ik in gesprekken met anderen mee op de barricade. Ik verspreidde jouw woord, dat ook het mijne was. Ik kon het niet verdragen als ik ergens wat kritiek over je opving en ging dan graag in de verdediging. Brenda, je gaf ook mij een stem. Ik zit hier nu, vol ongeloof, vol verdriet en toch erg dankbaar.
Ik houd ook in herinnering dat je 3 kinderen en je man er onvoorwaardelijk voor jou waren en ook omgekeerd, ik leef erg met hen mee.
Geen vaarwel Brenda, maar tot ziens. Rust zacht.

Laat hier een reactie achter

158 reacties

  1. Brenda, ik heb je niet persoonlijk gekend, maar jouw dood raakt me tot in de diepste vezels. Als psychisch kwetsbare volgde ik je doen en laten, voelde ik me gesteund en begrepen doorheen je boeken, doorheen je inzet en verzet. Aan jouw strijd is een abrupt einde gekomen en wij gaan verder… Je gaf zoveel om te herinneren, waardoor het onmogelijk wordt om jou te vergeten. Ik hoop dat die warme herinneringen veel troost brengen bij al wie jou heel nabij was…

  2. Lieve Brenda
    Schone vrouw

    Het bericht van uw man deze namiddag op uw FBpagina raakte mij diep.

    Ik volgde u al een aantal jaren. Wat bewonderde ik uw ‘nimmer aflatend ijveren voor betere systemen en warmere hulpverlening’ (medische diensten, geestelijke gezondheidszorg, politiediensten, onderwijs, enz…). U nam het op voor mensen die op een bepaald moment in hun leven heel kwetsbaar zijn. U vroeg zich af in hoeverre (ervaren) onrecht binnen die systemen überhaupt te nuanceren valt.
    U was bovenal lieve mama van tienerzonen en echtgenote, bezield docent o.a. in de lerarenopleiding en schrijfster van meerdere boeken. U had een bijzondere passie voor schoonheid, vooral die van bloemen en de natuur tout court. U heeft mij zo vaak geïnspireerd op al onze parallel lopende levensgebieden.

    Ook al kende ik u niet persoonlijk, vanavond voel ik hoe warm u mijn hart heeft geraakt en hoe verbonden ik mij met u voelde. Ik zal u nog in zoveel kleins en groots ontmoeten. Bedankt voor zoveel betekenis…
    We blijven verder ijveren voor hartelijkheid en tegen onrecht in de wereld. We staan gesterkt door uw stem verder op de barricades waar nodig want natuurlijk valt onrecht nooit te nuanceren.

    Bedankt voor alles, Brenda. Wat een gemis. Veel troost en warmte en mijn diepste medeleven aan uw prachtig gezin en al wie u dierbaar was.

    Virginie

    PS Vanmorgen hield ik supervisie met een groepje studenten Ba Toegepaste psychologie die in ‘de systemen’ stage lopen en er later waarschijnlijk tewerkgesteld zullen worden. Ik plukte voor aanvang van de les een boeketje (van u geleerd ;-)), er waren koekjes en vitamientjes. We voelden doorheen de verhalen menselijke warmte en verbinding met elkaar en onze eigen ‘binnenkant’.
    Ik zal onze studenten ook uw verhaal blijven vertellen, over jouw moed en kwetsbare kracht… opdat het nooit voor niets is geweest… en
    ik zal heerlijke boeketjes plukken, zonen knuffelen, bloembollen planten, uitkijken naar lente, studenten enthousiasmeren, tekstjes van mij afschrijven en
    Het leven vieren: uitbundig, kleurrijk & intens! Want zo leefde ook jij het liefst!

  3. Ik ben heel geschrokken van dit verdrietige nieuws. Ik kende haar niet persoonlijk. Ik las haar boeken en volgde haar op Facebook. Haar laatste strijd tegen isolatie,fixatie en medicatie vind ik bewonderingswaardig en ik heb haar gesteund. Ze was een echte pionier, een voorvechtster in de strijd rond meer menselijkheid in de psychiatrie. Een mensenrechtenactiviste zoal ze zelf zei.Rust nu zacht lieve Brenda. Je strijd wordt voortgezet. Veel sterkte aan haar man, kinderen en familie. Ze zal gemist worden.steun elkaar.

  4. Hartverscheurend!
    Ik heb je boeken gelezen en we hebben enkel even contact gehad via mail maar jouw antwoord op mijn verhaal over de aanpak van de psychologe ivm de psychose v mijn zoon was een echte steun in een zeer moeilijke tijd.
    Rust zacht.💜💜💜
    Dankjewel Brenda voor “jou”.🌷🦋
    Veel liefde voor je echtgenoot Jan en je drie prachtige zonen.💙💙💙

  5. Beste familie van Brenda

    Ik heb haar niet persoonlijk gekend, maar als kind van een moeder met een psychische kwetsbaarheid en als schoondochter van een schoonmoeder die een jaar na de bevalling van ons zoontje stierf door ‘s’ treft dit nieuws mij zeer diep.

    Ik volgde sinds de korte start van de opstart van mijn LinkedIn pagina Brenda toen ik haar tegenkwam. Ik vond haar erg inspirerend.

    Ik ben geraakt door dit zware verlies en wens haar familie alle kracht toe om dit diepe verdriet te doorvoelen & toe te laten. Heel veel sterkte gewenst.

  6. Ik kende Brenda niet persoonlijk, maar haar strijd, haar woorden en haar zachtheid waren/zijn zo enorm waardevol. Veel liefs.

  7. Ik ben geschokt dit triestige nieuws te vernemen.Ik heb Brenda’s boeken gelezen .Deze hebben mij tot vele inzichten gebracht.Ik ben haar zeer dankbaar voor al het werk dat ze heeft verricht omtrent de problemen en ervaringen in de psychiatrie.Ikzelf ben meerdere malen opgenomen geweest en we hebben een paar keer gemaild.Ik voel mij zo triestig en machteloos.Woorden schieten mij tekort.Jammer dat we elkaar nooit live hebben ontmoet.Ik zal haar nooit vergeten .Ze zit nu in mijn hart.Ontzettend veel courage aan haar man Jan,de kinderen,familie,vrienden,collega’s en kennissen.Erwin⚘️⚘️⚘️🌹🌹🌹

  8. Beste Jan en kinderen,
    Ons medeleven met het overlijden van Brenda. Alle sterkte samen met je kids, want dat vertrouwen is nu in jouw handen gelegd. Velen zullen wel weten : dat komt goed, Jan doet dat.
    Dirk en Christine Polfliet-Dieleman

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *