1978
2024
“But you knew there would always be the spring,
as you knew the river would flow again after it was frozen.”
Ernest Hemingway
Er komt altijd lente na de winter, sprak Brenda vaak hoopvol. Ze maakte er zelfs een project van: een 6-delige kaartenset om hen die het mentaal zwaar hebben een beetje lente op te sturen. Want als geen ander wist ze hoe het is om je vergeten te voelen. En hoe groot de nood aan sprankjes hoop is, als de winter veel te lang lijkt te duren. Het besef dat er altijd weer een lente komt, uit de grond steeds weer nieuwe bloemen groeien, heeft altijd veel voor Brenda betekend.
Deze website is een liefdevolle herinnering aan Brenda Froyen. Een plek om haar leven te eren en te herdenken. We nodigen je daarom uit fijne, inspirerende, rakende, ontroerende herinneringen met of aan Brenda te delen. In beeld of taal. Voel daarnaast ook de ruimte om uiting te geven aan alle gevoelens die met haar verlies gepaard kunnen gaan.
Opdat Brenda nooit zal worden vergeten, we haar missie voort blijven zetten, en het nu voor haar maar eeuwig lente mag zijn. Ze heeft niets minder verdiend.
Wat betekende Brenda voor jou? Hoe heeft ze je geraakt, geïnspireerd, ontroerd, aan het lachen gemaakt?
Deel hier jouw foto, verhaal, herinnering, of laat een reactie achter.
Verhalen en herinneringen aan Brenda
Hoewel ik Brenda nooit persoonlijk heb ontmoet, voelde het contact dat we hadden bijzonder en alsof ik haar echt kende. Haar openheid en veerkracht raakten me diep, en haar overlijden doet me dan ook meer dan ik had verwacht. Al de hele dag denk ik aan haar, en hoe ze voor zovelen een lichtpunt was, ondanks alles wat ze zelf heeft doorgemaakt. Haar lijf lied “This is My Fight Song” blijft door mijn hoofd spelen – dat nummer belichaamde haar strijdlust.
Brenda heeft me enorm gesteund in een moeilijke periode, toen ik als hulpverlener zelf worstelde met de gebeurtenissen in de ggz. Ze klaagde de wantoestanden in de ggz aan, maar het was nooit een strijd tegen alle hulpverleners. Nooit was het wij vs zij. Ze was veel genuanceerder dan dat, en begreep de complexiteit van de situatie. Ik ben zo trots dat ze een klein stukje uit één van mijn berichten aan haar heeft opgenomen in haar boek. Dat zal ik altijd koesteren.
Het mooiste compliment dat ik ooit van haar kreeg, was toen ze me haar Lena noemde. Dat blijft me voor altijd bij.
En ik zal altijd proberen om een hulpverlener als ‘Lena’ te zijn.
Heel veel warmte, kracht, licht en vooral zachtheid toegewenst.
In de eerste plaats aan haar drie prachtige zonen en aan haar man Jan die haar onvoorwaardelijk steunde en liefhad, haar familie en vrienden en aan iedereen die Brenda op de één of andere manier wist te beroeren.
Altijd lente na de winter… hoopvol, zoals Brenda ook zelf was. Maar God, wat voelt dit als een verdomd koude en harde winter!
Ik wou een foto delen met jullie van de boeken Kortsluiting en Lena. Ik leerde Brenda kennen via Uilenspiegel, lang voor ze haar eerste boek Kortsluiting in mijn hoofd schreef. Ze heeft een diepe indruk op mij nagelaten. Ze zong zo mooi, haar verhaal raakte het mijne.
Later mocht ik mijn gedichten voordragen als voorprogramma van haar voorstelling over de geschiedenis van de psychiatrie in Lede. Dat zal 5 a 6 jaar geleden zijn. De jaren daarna enkel nog wat faceboekberichten. Toen ik in die jaren haar boek Lena kocht, leek het alsof ze mijn verhaal vertelde. We hadden gelijkaardige psychoses gehad en ik heb, na de verpleegsterschool, ook jaren alleen in Antwerpen gewoond. Alhoewel we niet zoveel contact hadden voel ik een diepe band met haar. Aan familie, vrienden, collega’s en zovele meelevende lotgenoten, mijn innigste deelneming.
Lieve Brenda,
Wat komt dit nieuws binnen. Ik ontmoette je bij CM. We deden samen een project rond taboedoorbreking in de ggz en je kwam lezingen geven rond milt tuinieren. Ik heb zoveel van je geleerd, zowel persoonlijk als voor onze organisatie. Je hebt een steen verlegd op gebied van patientenrechten, taboedoorbreking en organisatie van geestelijke gezondheidszorg. Jouw passie, rechtvaardigheid en gedrevenheid om oprecht de wereld mooier te maken en mensen hierin te activeren was prachtig. Je zal gemist worden.
Veel liefs.
Lieve Brenda
Ik vond in jou een zielsgenoot, op fb en instagram. Je bent moeder met een psychische kwetsbaarheid, net als ik. Ongeveer van dezelfde leeftijd met gelijksoortige traumatische ervaringen binnen de psychiatrie.
Ik zag je als een medestrijder, altijd in overlevingsstand.
Ook hield je van de natuur, je genoot altijd van al die prachtige bloemen in je tuin. Ik haal daar zelf ook altijd hoop uit, elke lente weer..
Lieve Brenda,
Ik wil je bedanken voor wie je was en voor alles wat je betekend hebt voor je medemens en ook voor mij.
Je bent nu op een plek waar het altijd voorjaar is 🌷
Rust zacht!
Nathalie
Shine on, you crazy diamond!
Forever in my ❤
205 reacties
Je wordt gemist!
Wist je maar hoe GEWELDIG je was!
Brenda,
het doet zo’n deugd je stem te horen, in de podcast ‘Stemmen over psychose’.
Je missie gaat door…!
Lieve familie en vrienden van Brenda,
Het overlijden van Brenda vernam ik door de nieuwsbrief van PsychoseNet Nederland. Het raakte mij enorm dit te lezen. De pijn die jullie hebben met dit verlies is niet uit te drukken in woorden. Intens verdrietig…
Zelf heb ik een verleden met psychoses en ik voel net als Brenda een missie om meer bewustzijn te brengen binnen de GGZ. Ik leerde Brenda dus zo kennen, door dit overlijdensbericht. Ik ging een filmpje van haar kijken en ik voelde direct: wat zij niet meer kan afmaken, ga ik doen. Alsof ik ineens heel sterk deze taak voelde.
In de zomer heb ik besloten om een boek te schrijven over mijn herstel en zojuist stuurt mijn moeder een artikel door van Brenda waarin ze ons de kanaries in de kolenmijn noemt. Deze metafoor heb ik in mijn inleiding eerder gezet en ik wist dus niet dat Brenda deze ook gebruikt. Deze synchroniciteit is prachtig en zie ik als een teken. Zonder elkaar te hebben gekend, toch zo gelijkgestemd. Dit gevoel van deze taak heeft ertoe geleid dat ik de impuls voelde om auteur te worden bij PsychoseNet, en dat ben ik ook geworden. Brenda is een inspiratie voor mij en haar missie draag ik diep in mijn hart.
En mijn hart gaat naar alle naasten uit. Ik wens iedereen veel kracht, zachtheid, liefde en heling toe in dit proces. Dit verlies is zo groot… Ik leef met jullie mee…
Veel liefs,
Marieke van der Wielen
Met een diep respect en dankbaarheid voor jouw werk, een geschenk aan iedereen die te maken heeft met psychoses en zoekt naar menselijkheid, open communicatie en informatie en community. Je voetstappen hebben een pad gebaand voor ons die hier nog rondlopen. We zullen je werk voortzetten, ieder op onze eigen manier.
Je kwam heel graag (het liefst met vriendinnen) in onze zadenwinkel in Dordrecht. De opwinding van al die soorten en teeltdromen gaf je energie. We verkopen dan ook graag je boek Mild Tuinieren en houden je zo nog een poosje bij ons. Voor Jan en de kinderen hopen we op troost, veerkracht en een liefdevol gedenken!
Ik heb je boek gelezen van kortsluiting in mijn hoofd onze dochter heeft dat ook al enkele keren meegemaakt ik u ben u heel dankbaar voor wat u allemaal hebt gedaan voor de zorg daar in te verbeteren en ik vind het heel erg dat het voor u allemaal te zwaar geworden is ik ga u wel missen met de verhalen waar ik moed kon uitputten rust nu maar in vrede .
Kippenvel, verdrietig, ik kende je niet, maar las je verhaal. Zo jammer dat we je op deze wereld moet missen. Veel sterkte voor jouw lieve echtgenoot en kinderen.
MA
Ik blijf je een zeer moedige vrouw vinden. Hoe je de zaken kon benoemen en aankaarten . Zo strijdbaar! Oprecht. Eerlijk. Menselijk !!!
Als een Boudica of een Jeanne d’Arc.
Voor ben je altijd een grote Dame geweest !!!
Respect ✊
Rust in vrede 🙏
Hettie
Lieve Brenda
Ik ken je niet. Ik kende je niet. Een twist van het lot heeft erover beslist dat jouw overlijden mijn pad heeft gekruist. Nog voor ik je maar heb kunnen leren kennen, bleek dat je op een steenworp van mij woonde en dat ik je zoon op schools vlak onder mijn hoede kreeg.
Je overlijden raakt me heel hard. Mentaal welzijn en de gebrekkige ondersteuning of hulp daarrond, zijn zaken die me de laatste jaren de hoogste hoogtes en de laagste laagtes van het leven hebben doen ontdekken. Je beslissing om de eeuwige rust op te zoeken, komt daarom des te harder binnen. Ik kan niet anders dan je bedanken om van dit onderwerp je levenswerk te hebben gemaakt. De vele reacties tonen alleen maar aan hoeveel mensen je hebt geraakt en vooruitgeholpen – ja, zelfs hebt gered.
Je hebt niet alleen een steen verlegd, je hebt een onderwerp dat maatschappelijk als ‘ongemakkelijk’ of ‘problematisch’ werd bestempeld uit de schaduw gehaald. Ik kan niet anders dan je daarvoor dankbaar zijn. Ik beloof om samen met de vele anderen die inspiratie putten uit jouw strijd om het gevecht verder te zetten. Het gevecht tegen mezelf, het gevecht tegen het taboe, het gevecht tegen de vooroordelen en het gevecht tegen de lacunes in het systeem. Ik beloof dit jaar zorg te dragen voor je zoon waar ik kan, moge jouw vrijgevochten en kritische geest voortleven in hem, je andere zonen, je man en iedereen die jij liefhad én iedereen die jou liefhad.
Ik hoop dat je de rust hebt gevonden waar je zo naar snakte. Bedankt voor alles.
Liefs
LS
Wat een mooie viering was het gisteren… De liefde en warmte voor deze prachtige vrouw was heel tastbaar!
Bren, zoals we haar op de GLTT noemden, was een uniek persoon die iedereen om zich heen deed opfleuren met haar stralende lach, haar aanstekelijke glimlach en haar onuitputtelijke energie. Ik zal nooit vergeten hoe we in Dublin arm in arm en uit volle borst een ode brachten aan Molly Malone:
In Dublin’s fair city
Where the girls are so pretty
I first set my eyes on sweet Molly Malone
As she wheeled her wheelbarrow
Through streets broad and narrow
Crying, “Cockles and mussels, alive, alive, oh!”
Alive, alive, oh
Alive, alive, oh
Crying, “Cockles and mussels, alive, alive, oh”
“Very much alive”, dat was jij, Brenda! Ik ben blij dat ik je heb mogen kennen en mis je nu al…
Heel veel sterkte voor je gezin en je hele familie!
Greet Devaddere