In liefdevolle herinnering aan
Brenda Froyen

1978

2024

“But you knew there would always be the spring,
as you knew the river would flow again after it was frozen.”

Ernest Hemingway

Er komt altijd lente na de winter, sprak Brenda vaak hoopvol. Ze maakte er zelfs een project van: een 6-delige kaartenset om hen die het mentaal zwaar hebben een beetje lente op te sturen. Want als geen ander wist ze hoe het is om je vergeten te voelen. En hoe groot de nood aan sprankjes hoop is, als de winter veel te lang lijkt te duren. Het besef dat er altijd weer een lente komt, uit de grond steeds weer nieuwe bloemen groeien, heeft altijd veel voor Brenda betekend.

Deze website is een liefdevolle herinnering aan Brenda Froyen. Een plek om haar leven te eren en te herdenken. We nodigen je daarom uit fijne, inspirerende, rakende, ontroerende herinneringen met of aan Brenda te delen. In beeld of taal. Voel daarnaast ook de ruimte om uiting te geven aan alle gevoelens die met haar verlies gepaard kunnen gaan.

Opdat Brenda nooit zal worden vergeten, we haar missie voort blijven zetten, en het nu voor haar maar eeuwig lente mag zijn. Ze heeft niets minder verdiend.

Wat betekende Brenda voor jou? Hoe heeft ze je geraakt, geïnspireerd, ontroerd, aan het lachen gemaakt?
Deel hier jouw foto, verhaal, herinnering, of laat een reactie achter.

Verhalen en herinneringen aan Brenda

Door: Lee

Al de hele dag ben ik hier stil van.

Een aantal jaar geleden mocht ik Brenda ontmoeten tijdens een opleiding. Het grote vuur dat jij in je droeg, was vanaf de eerste minuut zo ontzettend voelbaar. De grote menselijkheid des te meer. Ieder woord van je verhaal raakte me. Zowel professioneel als persoonlijk.

Het Grote werk (en ja, dat schrijf ik hier graag met een grote letter) dat jij de laatste jaren verzet hebt, zowel in de geestelijke gezondheidszorg als in de wereld als groter geheel, is bewonderingswaardig. Met je grote vuur en de krachtige liefde die je zo zichtbaar en voelbaar in je droeg, heb je van deze wereld een mooiere en meer menselijke plek gemaakt.

Dankjewel Brenda!
Om een boegbeeld voor velen te zijn, zelfs in de meest kwetsbare dagen.
Dankjewel om op de barricades te staan, ondanks de vele tegenwind die je soms kreeg.
Dankjewel om de moed te tonen om het onrecht te durven benoemen, zelfs al werd je soms het zwijgen opgelegd.
Dankjewel voor je impactvolle en wijze woorden.
Dankjewel voor de veranderingen die je bracht.
Dankjewel voor je zachte en krachtige vuur.
Dankjewel om wie je was!

Onze wereld heeft meer Brenda Froyens nodig.

Mijn gedachten gaan uit naar haar man en kinderen en iedereen die haar lief heeft. 🤍

Het ga je goed lieve Brenda!
🌸🌸🌸

Door: Ellen Depoortere, in naam van Linc vzw en Pluizer.be

Het nieuws van het overlijden van Brenda Froyen heeft ons team diep geraakt.
Tijdens ons eerste Voorleesfestival afgelopen juli slaagde Brenda erin om het publiek van jong tot oud mee te nemen in de avonturen van hond Wifi en de drie broers.
Haar boek ‘Dit boek is te piep voor jou’, dat onlangs verscheen, ging bij ons op kantoor van hand tot hand. Toen we haar complimenteerden met het boek, vertelde Brenda ons “dat we het zéker moesten uittesten bij de eerste lezertjes, pret verzekerd”. Dit beloven we!
Brendas enthousiasme, humor, warmte en passie voor kinderen, boeken en voorlezen hebben ons allemaal geïnspireerd en zullen we blijven koesteren.
Bedankt voor wie je was, Brenda. Je laat een onvergetelijke indruk achter. Onze gedachten gaan uit naar Jan, Jip, Lom en Zen.
Rust zacht.

Door: Hortus ter Saksen

Ook wij zijn diep geraakt om je verlies Brenda

Wij hadden het geluk dat jij Hortus ter Saksen, in het voorjaar van 2023 ontving in je prachtige, idyllische tuin. De tuin waar je letterlijk kon ‘aarden’, waar je rust vond. De tuin waar je ‘mild tuinieren’ kon en waar je toonde hoe je zonder al te groene vingers en plaats kan creëren met meer biodiversiteit. Eén van de zovele boodschappen waar jij je achter zette. Boodschappen die wij graag mee verder verkondigen.

Je energetische, enthousiasme, grappige, passionele jij kon mensen raken. Warmte en respect om wie je was. Koud om het verlies. Diep medeleven voor je man, zonen, familie en vrienden.

Geen donkere dagen meer voor jou.
Altijd lente na de winter, bloembollen planten we nu voor jou.

Door: Sabrine Desaever VZW Brein Storm

Lieve, lieve Brenda
Je gaf me het gevoel niet alleen te staan in de strijdt voor patiëntenrechten. Wij gaan verder want onbegrip is pijnlijk.
Dank je wel voor je blog, je filmpjes, je boeken. De foto’s van je tuin, je antwoorden op mijn vragen. We gaan je zo missen
Innige deelneming aan de familie, Brenda was bijzonder .

Door: Minne Van Brempt

Lieve Brenda,
Ik heb het geluk gehad om van jou les te krijgen in de hogeschool. Wat was het een plezier om jou te mogen aanhoren. Heel de aula hing aan je lippen als jij begon te vertellen. De boeken die je aan ons voorlas lees ik nu voor aan mijn twee jongens. Je was een pracht van een leerkracht, een pracht van persoon! je was een groot voorbeeld voor velen. Veel sterkte Jan, Jip, Lop, Zen en familie. Ik denk aan jullie.

Laat hier een reactie achter

205 reacties

  1. Brenda,
    het doet zo’n deugd je stem te horen, in de podcast ‘Stemmen over psychose’.
    Je missie gaat door…!

  2. Lieve familie en vrienden van Brenda,

    Het overlijden van Brenda vernam ik door de nieuwsbrief van PsychoseNet Nederland. Het raakte mij enorm dit te lezen. De pijn die jullie hebben met dit verlies is niet uit te drukken in woorden. Intens verdrietig…

    Zelf heb ik een verleden met psychoses en ik voel net als Brenda een missie om meer bewustzijn te brengen binnen de GGZ. Ik leerde Brenda dus zo kennen, door dit overlijdensbericht. Ik ging een filmpje van haar kijken en ik voelde direct: wat zij niet meer kan afmaken, ga ik doen. Alsof ik ineens heel sterk deze taak voelde.

    In de zomer heb ik besloten om een boek te schrijven over mijn herstel en zojuist stuurt mijn moeder een artikel door van Brenda waarin ze ons de kanaries in de kolenmijn noemt. Deze metafoor heb ik in mijn inleiding eerder gezet en ik wist dus niet dat Brenda deze ook gebruikt. Deze synchroniciteit is prachtig en zie ik als een teken. Zonder elkaar te hebben gekend, toch zo gelijkgestemd. Dit gevoel van deze taak heeft ertoe geleid dat ik de impuls voelde om auteur te worden bij PsychoseNet, en dat ben ik ook geworden. Brenda is een inspiratie voor mij en haar missie draag ik diep in mijn hart.

    En mijn hart gaat naar alle naasten uit. Ik wens iedereen veel kracht, zachtheid, liefde en heling toe in dit proces. Dit verlies is zo groot… Ik leef met jullie mee…

    Veel liefs,
    Marieke van der Wielen

  3. Met een diep respect en dankbaarheid voor jouw werk, een geschenk aan iedereen die te maken heeft met psychoses en zoekt naar menselijkheid, open communicatie en informatie en community. Je voetstappen hebben een pad gebaand voor ons die hier nog rondlopen. We zullen je werk voortzetten, ieder op onze eigen manier.

  4. Je kwam heel graag (het liefst met vriendinnen) in onze zadenwinkel in Dordrecht. De opwinding van al die soorten en teeltdromen gaf je energie. We verkopen dan ook graag je boek Mild Tuinieren en houden je zo nog een poosje bij ons. Voor Jan en de kinderen hopen we op troost, veerkracht en een liefdevol gedenken!

  5. Ik heb je boek gelezen van kortsluiting in mijn hoofd onze dochter heeft dat ook al enkele keren meegemaakt ik u ben u heel dankbaar voor wat u allemaal hebt gedaan voor de zorg daar in te verbeteren en ik vind het heel erg dat het voor u allemaal te zwaar geworden is ik ga u wel missen met de verhalen waar ik moed kon uitputten rust nu maar in vrede .

  6. Kippenvel, verdrietig, ik kende je niet, maar las je verhaal. Zo jammer dat we je op deze wereld moet missen. Veel sterkte voor jouw lieve echtgenoot en kinderen.
    MA

  7. Ik blijf je een zeer moedige vrouw vinden. Hoe je de zaken kon benoemen en aankaarten . Zo strijdbaar! Oprecht. Eerlijk. Menselijk !!!
    Als een Boudica of een Jeanne d’Arc.
    Voor ben je altijd een grote Dame geweest !!!
    Respect ✊
    Rust in vrede 🙏
    Hettie

  8. Lieve Brenda

    Ik ken je niet. Ik kende je niet. Een twist van het lot heeft erover beslist dat jouw overlijden mijn pad heeft gekruist. Nog voor ik je maar heb kunnen leren kennen, bleek dat je op een steenworp van mij woonde en dat ik je zoon op schools vlak onder mijn hoede kreeg.

    Je overlijden raakt me heel hard. Mentaal welzijn en de gebrekkige ondersteuning of hulp daarrond, zijn zaken die me de laatste jaren de hoogste hoogtes en de laagste laagtes van het leven hebben doen ontdekken. Je beslissing om de eeuwige rust op te zoeken, komt daarom des te harder binnen. Ik kan niet anders dan je bedanken om van dit onderwerp je levenswerk te hebben gemaakt. De vele reacties tonen alleen maar aan hoeveel mensen je hebt geraakt en vooruitgeholpen – ja, zelfs hebt gered.

    Je hebt niet alleen een steen verlegd, je hebt een onderwerp dat maatschappelijk als ‘ongemakkelijk’ of ‘problematisch’ werd bestempeld uit de schaduw gehaald. Ik kan niet anders dan je daarvoor dankbaar zijn. Ik beloof om samen met de vele anderen die inspiratie putten uit jouw strijd om het gevecht verder te zetten. Het gevecht tegen mezelf, het gevecht tegen het taboe, het gevecht tegen de vooroordelen en het gevecht tegen de lacunes in het systeem. Ik beloof dit jaar zorg te dragen voor je zoon waar ik kan, moge jouw vrijgevochten en kritische geest voortleven in hem, je andere zonen, je man en iedereen die jij liefhad én iedereen die jou liefhad.

    Ik hoop dat je de rust hebt gevonden waar je zo naar snakte. Bedankt voor alles.

    Liefs
    LS

  9. Wat een mooie viering was het gisteren… De liefde en warmte voor deze prachtige vrouw was heel tastbaar!
    Bren, zoals we haar op de GLTT noemden, was een uniek persoon die iedereen om zich heen deed opfleuren met haar stralende lach, haar aanstekelijke glimlach en haar onuitputtelijke energie. Ik zal nooit vergeten hoe we in Dublin arm in arm en uit volle borst een ode brachten aan Molly Malone:
    In Dublin’s fair city
    Where the girls are so pretty
    I first set my eyes on sweet Molly Malone
    As she wheeled her wheelbarrow
    Through streets broad and narrow
    Crying, “Cockles and mussels, alive, alive, oh!”
    Alive, alive, oh
    Alive, alive, oh
    Crying, “Cockles and mussels, alive, alive, oh”
    “Very much alive”, dat was jij, Brenda! Ik ben blij dat ik je heb mogen kennen en mis je nu al…

    Heel veel sterkte voor je gezin en je hele familie!

    Greet Devaddere

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *