1978
Je kunt de plechtigheid via een livestream volgen om 11.00 uur.
Gebruik de streamcode: BrendaF78
2024
“But you knew there would always be the spring,
as you knew the river would flow again after it was frozen.”
Ernest Hemingway
Er komt altijd lente na de winter, sprak Brenda vaak hoopvol. Ze maakte er zelfs een project van: een 6-delige kaartenset om hen die het mentaal zwaar hebben een beetje lente op te sturen. Want als geen ander wist ze hoe het is om je vergeten te voelen. En hoe groot de nood aan sprankjes hoop is, als de winter veel te lang lijkt te duren. Het besef dat er altijd weer een lente komt, uit de grond steeds weer nieuwe bloemen groeien, heeft altijd veel voor Brenda betekend.
Deze website is een liefdevolle herinnering aan Brenda Froyen. Een plek om haar leven te eren en te herdenken. We nodigen je daarom uit fijne, inspirerende, rakende, ontroerende herinneringen met of aan Brenda te delen. In beeld of taal. Voel daarnaast ook de ruimte om uiting te geven aan alle gevoelens die met haar verlies gepaard kunnen gaan.
Opdat Brenda nooit zal worden vergeten, we haar missie voort blijven zetten, en het nu voor haar maar eeuwig lente mag zijn. Ze heeft niets minder verdiend.
Wat betekende Brenda voor jou? Hoe heeft ze je geraakt, geïnspireerd, ontroerd, aan het lachen gemaakt?
Deel hier jouw foto, verhaal, herinnering, of laat een reactie achter.
Verhalen en herinneringen aan Brenda
Ik heb je helaas nooit persoonlijk leren kennen maar volgde jou op de socials in je strijd. Toch voelt het als een zuster, een strijder en een koorddanser doe, net als ik probeert de dans van het leven met een bi polaire kwetsbaarheid te walsen, balanceren. Lieve achterblijvers alle sterkte en kracht met dit grote verdriet.
Liefste Brenda,
Ik ben 40 jaar. Ik kan me niet herinneren dat iemand in mijn jonge leven als individu zo heeft gestreden. Ik voel me verdrietig, ik voel moedeloosheid, ik voel de nood aan verbinding nu jij er niet meer bent om te strijden. Te vechten voor ons, voor mij, alles opgegeven tot je eigen leven… Ik heb vragen die vertragen in mijn hoofd, ik blokkeer, jouw triestige heengaan kan niemand nog keren en ik ben bang voor de volgenden die zich zouden ontnemen van het leven.
Ik heb geluk, sinds enkele jaren een goed netwerk, een partner aan mijn zijde. Ze volgde de emails die ik met je deelde en ach, je was authentiek, steeds antwoorde je in medeleven en nu leef jij niet meer en dat doet zeer…
Is het waar dat er nu andere leiders komen? Of zal het verder rotten in delen van psychiatrie land? Ik kan maar hopen dat de fakkel doorgegeven wordt. Echter kan niemand vervangen, verzetten wat jij hebt gedaan in jouw bestaan. Tranen op mijn wangen, ik wil verlangen naar verbinding…
Céline.
Lieve lieve Brenda…
Ik kan het nog steeds niet geloven dat je er niet meer bent. Ik kan je niet meer eindeloos lang bellen, ik kan je niet meer knuffelen, we kunnen niet meer samen bloemen gaan kopen in Beervelde of gekke playbackshows organiseren op oudjaar. Samen eten en ik dan vooral koken en jij proeven. Onze jongens samen zien opgroeien, samen leuke uitstapjes en reisjes maken… dit alles kan niet meer. Ik ben heel blij dat ik je negen jaar geleden leerde kennen, hoogzwanger van Pia aan de schoolpoort. Miel en Zen hadden een klik en wij ook. Nog uren stonden we te praten aan de deur van de klas. Onze ontmoeting groeide uit tot een fantastische vriendschap. Ook onze kinderen en mannen konden het zo goed met elkaar vinden dat we tijdens corona bubbelvriendjes waren. Gezellige pizza-avondjes, frisse duiken in jullie vijver… bij jullie was het ook voor ons thuis komen. We zijn je altijd blijven steunen in je moeiljke periodes , ik ben je altijd graag blijven zien. En dat graag zien zal nooit meer weg gaan. Want jij zit voor altijd in mijn hart. Dat hart van mij is nu gebroken, het zal wel even duren voor het terug aan elkaar groeit. In elke bloem zal ik jou zien, tijdens elk leuk prentenboek dat ik voorlees , zal ik aan jou denken. Want jij was in mijn ogen een inspiratie, mijn luisterend oor, mijn steun en toeverlaat. Bij jou kwam ik thuis, kon ik altijd terecht. Ik koester ons, ik koester onze mooie herinneringen en alle lieve dingen die je zei. Ik koester je Brenda, voor altijd 🌸💔
Lieve Brenda, strijders als jij maken ze niet veel. Ik volgde je en vind het bewonderenswaardig hoe je streed en lief had. Misschien moeten we allemaal een stukje van jouw strijd proberen verder zetten. Ik beloof alvast dat ik zal blijven proberen om psychische kwetsbaarheid bespreekbaar te maken en een stem te geven. R I P Brenda. En heel veel warme armen voor Jan en de kinderen.
Ik heb het geluk gehad les te mogen krijgen van Brenda. Dertien jaar kleuterjuf later denk ik nog steeds met een grote glimlach terug hoe ze me goesting deed krijgen om met taal aan de slag te gaan.
158 reacties
Brenda, ik heb je niet persoonlijk gekend, maar jouw dood raakt me tot in de diepste vezels. Als psychisch kwetsbare volgde ik je doen en laten, voelde ik me gesteund en begrepen doorheen je boeken, doorheen je inzet en verzet. Aan jouw strijd is een abrupt einde gekomen en wij gaan verder… Je gaf zoveel om te herinneren, waardoor het onmogelijk wordt om jou te vergeten. Ik hoop dat die warme herinneringen veel troost brengen bij al wie jou heel nabij was…
Lieve Brenda
Schone vrouw
Het bericht van uw man deze namiddag op uw FBpagina raakte mij diep.
Ik volgde u al een aantal jaren. Wat bewonderde ik uw ‘nimmer aflatend ijveren voor betere systemen en warmere hulpverlening’ (medische diensten, geestelijke gezondheidszorg, politiediensten, onderwijs, enz…). U nam het op voor mensen die op een bepaald moment in hun leven heel kwetsbaar zijn. U vroeg zich af in hoeverre (ervaren) onrecht binnen die systemen überhaupt te nuanceren valt.
U was bovenal lieve mama van tienerzonen en echtgenote, bezield docent o.a. in de lerarenopleiding en schrijfster van meerdere boeken. U had een bijzondere passie voor schoonheid, vooral die van bloemen en de natuur tout court. U heeft mij zo vaak geïnspireerd op al onze parallel lopende levensgebieden.
Ook al kende ik u niet persoonlijk, vanavond voel ik hoe warm u mijn hart heeft geraakt en hoe verbonden ik mij met u voelde. Ik zal u nog in zoveel kleins en groots ontmoeten. Bedankt voor zoveel betekenis…
We blijven verder ijveren voor hartelijkheid en tegen onrecht in de wereld. We staan gesterkt door uw stem verder op de barricades waar nodig want natuurlijk valt onrecht nooit te nuanceren.
Bedankt voor alles, Brenda. Wat een gemis. Veel troost en warmte en mijn diepste medeleven aan uw prachtig gezin en al wie u dierbaar was.
Virginie
PS Vanmorgen hield ik supervisie met een groepje studenten Ba Toegepaste psychologie die in ‘de systemen’ stage lopen en er later waarschijnlijk tewerkgesteld zullen worden. Ik plukte voor aanvang van de les een boeketje (van u geleerd ;-)), er waren koekjes en vitamientjes. We voelden doorheen de verhalen menselijke warmte en verbinding met elkaar en onze eigen ‘binnenkant’.
Ik zal onze studenten ook uw verhaal blijven vertellen, over jouw moed en kwetsbare kracht… opdat het nooit voor niets is geweest… en
ik zal heerlijke boeketjes plukken, zonen knuffelen, bloembollen planten, uitkijken naar lente, studenten enthousiasmeren, tekstjes van mij afschrijven en
Het leven vieren: uitbundig, kleurrijk & intens! Want zo leefde ook jij het liefst!
Ik ben heel geschrokken van dit verdrietige nieuws. Ik kende haar niet persoonlijk. Ik las haar boeken en volgde haar op Facebook. Haar laatste strijd tegen isolatie,fixatie en medicatie vind ik bewonderingswaardig en ik heb haar gesteund. Ze was een echte pionier, een voorvechtster in de strijd rond meer menselijkheid in de psychiatrie. Een mensenrechtenactiviste zoal ze zelf zei.Rust nu zacht lieve Brenda. Je strijd wordt voortgezet. Veel sterkte aan haar man, kinderen en familie. Ze zal gemist worden.steun elkaar.
Hartverscheurend!
Ik heb je boeken gelezen en we hebben enkel even contact gehad via mail maar jouw antwoord op mijn verhaal over de aanpak van de psychologe ivm de psychose v mijn zoon was een echte steun in een zeer moeilijke tijd.
Rust zacht.💜💜💜
Dankjewel Brenda voor “jou”.🌷🦋
Veel liefde voor je echtgenoot Jan en je drie prachtige zonen.💙💙💙
Beste familie van Brenda
Ik heb haar niet persoonlijk gekend, maar als kind van een moeder met een psychische kwetsbaarheid en als schoondochter van een schoonmoeder die een jaar na de bevalling van ons zoontje stierf door ‘s’ treft dit nieuws mij zeer diep.
Ik volgde sinds de korte start van de opstart van mijn LinkedIn pagina Brenda toen ik haar tegenkwam. Ik vond haar erg inspirerend.
Ik ben geraakt door dit zware verlies en wens haar familie alle kracht toe om dit diepe verdriet te doorvoelen & toe te laten. Heel veel sterkte gewenst.
Ik kende Brenda niet persoonlijk, maar haar strijd, haar woorden en haar zachtheid waren/zijn zo enorm waardevol. Veel liefs.
Ik ben geschokt dit triestige nieuws te vernemen.Ik heb Brenda’s boeken gelezen .Deze hebben mij tot vele inzichten gebracht.Ik ben haar zeer dankbaar voor al het werk dat ze heeft verricht omtrent de problemen en ervaringen in de psychiatrie.Ikzelf ben meerdere malen opgenomen geweest en we hebben een paar keer gemaild.Ik voel mij zo triestig en machteloos.Woorden schieten mij tekort.Jammer dat we elkaar nooit live hebben ontmoet.Ik zal haar nooit vergeten .Ze zit nu in mijn hart.Ontzettend veel courage aan haar man Jan,de kinderen,familie,vrienden,collega’s en kennissen.Erwin⚘️⚘️⚘️🌹🌹🌹
Beste Jan en kinderen,
Ons medeleven met het overlijden van Brenda. Alle sterkte samen met je kids, want dat vertrouwen is nu in jouw handen gelegd. Velen zullen wel weten : dat komt goed, Jan doet dat.
Dirk en Christine Polfliet-Dieleman