1978
2024
“But you knew there would always be the spring,
as you knew the river would flow again after it was frozen.”
Ernest Hemingway
Er komt altijd lente na de winter, sprak Brenda vaak hoopvol. Ze maakte er zelfs een project van: een 6-delige kaartenset om hen die het mentaal zwaar hebben een beetje lente op te sturen. Want als geen ander wist ze hoe het is om je vergeten te voelen. En hoe groot de nood aan sprankjes hoop is, als de winter veel te lang lijkt te duren. Het besef dat er altijd weer een lente komt, uit de grond steeds weer nieuwe bloemen groeien, heeft altijd veel voor Brenda betekend.
Deze website is een liefdevolle herinnering aan Brenda Froyen. Een plek om haar leven te eren en te herdenken. We nodigen je daarom uit fijne, inspirerende, rakende, ontroerende herinneringen met of aan Brenda te delen. In beeld of taal. Voel daarnaast ook de ruimte om uiting te geven aan alle gevoelens die met haar verlies gepaard kunnen gaan.
Opdat Brenda nooit zal worden vergeten, we haar missie voort blijven zetten, en het nu voor haar maar eeuwig lente mag zijn. Ze heeft niets minder verdiend.
Wat betekende Brenda voor jou? Hoe heeft ze je geraakt, geïnspireerd, ontroerd, aan het lachen gemaakt?
Deel hier jouw foto, verhaal, herinnering, of laat een reactie achter.
Verhalen en herinneringen aan Brenda
Geen enkele ervaringsdeskundige heeft meer impact gehad en heb ik zoveel respect voor gehad dan voor u. Je hebt uit het leven uitgehaald wat er in zat voor jou en daar veel mensen mee in beweging gezet en geraakt. Het spijt me dat het voor jou zo moest lopen.
Bedankt Brenda voor de positiviteit die zo aanstekelijk was. Rust zacht
Ik weet wat ze heeft doorgemaakt ten tijde van haar psychotische momenten want heb het ook meegemaakt. Psychische kwetsbaarheid is een rode draad door het leven van een persoon. Veel respect en bewondering voor haar.. het lef dat ze had om psychoses en dergelijke uit de taboesfeer trachten te halen. Ze heeft geschiedenis geschreven, zeker weten. R.I.P. 🙏🙏 En heel veel sterkte gewenst voor haar nabestaanden, vrienden..
Liefste Brenda
2012 is het jaar waarin we allebei moeder werden én allebei zwaar onderuit gingen. Jij met een kraambedpsychose, ik met een postpartumdepressie. Jouw zoektocht naar hulp verliep helemaal niet zoals het hoort. Ik had het geluk meteen op de juiste plaats terecht te komen. Je noemde de moeder-baby in je boek ‘Kortsluiting in mijn hoofd’ eenoog in het land der blinden. Mocht je meteen op de juiste plaats terechtgekomen zijn, dan hadden we elkaar op de afdeling ontmoet waar wel een menselijke aanpak wordt geboden en mama’s worden bevestigd in hun moederschap.
Ik heb me altijd verbonden met jou gevoeld. Jij ging op jouw manier op de barricades staan om te strijden voor meer rechtvaardigheid binnen de geestelijke gezondheidszorg. Je schreef boeken, vertelde jouw verhaal, richtte Psychosenet België op,… Ik ging gezinswetenschappen studeren en schreef een bachelorproef die uitmondde in de vzw Wolk in mijn hoofd met als doel te sensibiliseren, informeren en doorverwijzen bij mentale problemen in de perinatale periode. We vochten allebei tegen het taboe, het stigma, het onbegrip.
2023 – Je ging opnieuw onderuit. De psychose en de daaropvolgende depressie waren er terug. Het raakte me diep. Het confronteerde me met mijn eigen psychische kwetsbaarheid. Ik stuurde je een berichtje en hoopte dat de tijd zijn werk deed.
2024 – Op 8 augustus postte je de quote: “You can not heal the pain, if you don’t want to feel the pain.” Zo waar! Zo herkenbaar! Je straalde op de foto’s van je gezinsvakantie, maar was eerlijk dat het hard werken bleef.
09/10/2024 – Gisteren schreeuwde ik het letterlijk uit. Van ongeloof en verdriet. En boosheid. Boosheid omdat we als maatschappij gefaald hebben.
Lieve Brenda, ik hoop dat je de rust hebt gevonden waar je naar op zoek was.
Lieve Jan, Jip, Lom en Zen, de vele berichten en reacties op het overlijden van Brenda tonen aan hoe belangrijk ze voor heel veel mensen is geweest. Ik hoop dat het voor jullie een bron van kracht is om te weten dat ze stenen in de rivier heeft verlegd.
Ik wil bij deze mijn waardering betuigen voor iemand die ondanks hele moeilijke mentale problemen , de kracht kon vinden om anderen ten alle tijde te willen blijven helpen met haar vele initiatieven
Marc.
Dag Brenda,
Ik kan nog steeds niet geloven dat je er niet meer bent. Onze herinneringen blijven voor altijd in mijn hart. Ik ga je ontzettend hard missen. Ik herinner mij nog de eerste keer dat ik jouw ontmoette, je kwam het eerste boek van Wifi voorlezen. Wifi wou niet stilzitten dus je gaf hem aan mij. Ik had nooit gedacht dat vanaf dat moment je zo belangrijk voor mij zou zijn. Ik had ook nooit gedacht dat ik in het tweede boek van Wifi zou komen, ik ben jou daar nog steeds dankbaar voor. Door de jaren heen heb je mij altijd geholpen zonder dat je dat zelf besefte. Ik ga je nooit veregeten, je blijft voor altijd in mijn hart <3 Nog veel sterkte aan de familie.
Slaapwel, lieve Brenda.
Kaat
205 reacties
Je wordt gemist!
Wist je maar hoe GEWELDIG je was!
Brenda,
het doet zo’n deugd je stem te horen, in de podcast ‘Stemmen over psychose’.
Je missie gaat door…!
Lieve familie en vrienden van Brenda,
Het overlijden van Brenda vernam ik door de nieuwsbrief van PsychoseNet Nederland. Het raakte mij enorm dit te lezen. De pijn die jullie hebben met dit verlies is niet uit te drukken in woorden. Intens verdrietig…
Zelf heb ik een verleden met psychoses en ik voel net als Brenda een missie om meer bewustzijn te brengen binnen de GGZ. Ik leerde Brenda dus zo kennen, door dit overlijdensbericht. Ik ging een filmpje van haar kijken en ik voelde direct: wat zij niet meer kan afmaken, ga ik doen. Alsof ik ineens heel sterk deze taak voelde.
In de zomer heb ik besloten om een boek te schrijven over mijn herstel en zojuist stuurt mijn moeder een artikel door van Brenda waarin ze ons de kanaries in de kolenmijn noemt. Deze metafoor heb ik in mijn inleiding eerder gezet en ik wist dus niet dat Brenda deze ook gebruikt. Deze synchroniciteit is prachtig en zie ik als een teken. Zonder elkaar te hebben gekend, toch zo gelijkgestemd. Dit gevoel van deze taak heeft ertoe geleid dat ik de impuls voelde om auteur te worden bij PsychoseNet, en dat ben ik ook geworden. Brenda is een inspiratie voor mij en haar missie draag ik diep in mijn hart.
En mijn hart gaat naar alle naasten uit. Ik wens iedereen veel kracht, zachtheid, liefde en heling toe in dit proces. Dit verlies is zo groot… Ik leef met jullie mee…
Veel liefs,
Marieke van der Wielen
Met een diep respect en dankbaarheid voor jouw werk, een geschenk aan iedereen die te maken heeft met psychoses en zoekt naar menselijkheid, open communicatie en informatie en community. Je voetstappen hebben een pad gebaand voor ons die hier nog rondlopen. We zullen je werk voortzetten, ieder op onze eigen manier.
Je kwam heel graag (het liefst met vriendinnen) in onze zadenwinkel in Dordrecht. De opwinding van al die soorten en teeltdromen gaf je energie. We verkopen dan ook graag je boek Mild Tuinieren en houden je zo nog een poosje bij ons. Voor Jan en de kinderen hopen we op troost, veerkracht en een liefdevol gedenken!
Ik heb je boek gelezen van kortsluiting in mijn hoofd onze dochter heeft dat ook al enkele keren meegemaakt ik u ben u heel dankbaar voor wat u allemaal hebt gedaan voor de zorg daar in te verbeteren en ik vind het heel erg dat het voor u allemaal te zwaar geworden is ik ga u wel missen met de verhalen waar ik moed kon uitputten rust nu maar in vrede .
Kippenvel, verdrietig, ik kende je niet, maar las je verhaal. Zo jammer dat we je op deze wereld moet missen. Veel sterkte voor jouw lieve echtgenoot en kinderen.
MA
Ik blijf je een zeer moedige vrouw vinden. Hoe je de zaken kon benoemen en aankaarten . Zo strijdbaar! Oprecht. Eerlijk. Menselijk !!!
Als een Boudica of een Jeanne d’Arc.
Voor ben je altijd een grote Dame geweest !!!
Respect ✊
Rust in vrede 🙏
Hettie
Lieve Brenda
Ik ken je niet. Ik kende je niet. Een twist van het lot heeft erover beslist dat jouw overlijden mijn pad heeft gekruist. Nog voor ik je maar heb kunnen leren kennen, bleek dat je op een steenworp van mij woonde en dat ik je zoon op schools vlak onder mijn hoede kreeg.
Je overlijden raakt me heel hard. Mentaal welzijn en de gebrekkige ondersteuning of hulp daarrond, zijn zaken die me de laatste jaren de hoogste hoogtes en de laagste laagtes van het leven hebben doen ontdekken. Je beslissing om de eeuwige rust op te zoeken, komt daarom des te harder binnen. Ik kan niet anders dan je bedanken om van dit onderwerp je levenswerk te hebben gemaakt. De vele reacties tonen alleen maar aan hoeveel mensen je hebt geraakt en vooruitgeholpen – ja, zelfs hebt gered.
Je hebt niet alleen een steen verlegd, je hebt een onderwerp dat maatschappelijk als ‘ongemakkelijk’ of ‘problematisch’ werd bestempeld uit de schaduw gehaald. Ik kan niet anders dan je daarvoor dankbaar zijn. Ik beloof om samen met de vele anderen die inspiratie putten uit jouw strijd om het gevecht verder te zetten. Het gevecht tegen mezelf, het gevecht tegen het taboe, het gevecht tegen de vooroordelen en het gevecht tegen de lacunes in het systeem. Ik beloof dit jaar zorg te dragen voor je zoon waar ik kan, moge jouw vrijgevochten en kritische geest voortleven in hem, je andere zonen, je man en iedereen die jij liefhad én iedereen die jou liefhad.
Ik hoop dat je de rust hebt gevonden waar je zo naar snakte. Bedankt voor alles.
Liefs
LS
Wat een mooie viering was het gisteren… De liefde en warmte voor deze prachtige vrouw was heel tastbaar!
Bren, zoals we haar op de GLTT noemden, was een uniek persoon die iedereen om zich heen deed opfleuren met haar stralende lach, haar aanstekelijke glimlach en haar onuitputtelijke energie. Ik zal nooit vergeten hoe we in Dublin arm in arm en uit volle borst een ode brachten aan Molly Malone:
In Dublin’s fair city
Where the girls are so pretty
I first set my eyes on sweet Molly Malone
As she wheeled her wheelbarrow
Through streets broad and narrow
Crying, “Cockles and mussels, alive, alive, oh!”
Alive, alive, oh
Alive, alive, oh
Crying, “Cockles and mussels, alive, alive, oh”
“Very much alive”, dat was jij, Brenda! Ik ben blij dat ik je heb mogen kennen en mis je nu al…
Heel veel sterkte voor je gezin en je hele familie!
Greet Devaddere