Jouw boek Mild Tuinieren raakte me. Want waar het over tuinieren lijkt te gaan, gaat het over veel meer dan dat en vooral hoe je de wereld en jezelf wel wat milder mag benaderen. Dat jij mijn Insta account als inspiratie gebruikte vind ik nog altijd een vreemd idee want het is juist jouw visie op tuinieren die mij inspireert, nog steeds. Ik gaf jouw boek door omdat ik iedereen jouw visie op tuinieren en mildheid gun. En vandaag kocht ik het opnieuw voor mezelf maar vooral voor jou en de inspiratie die je was voor velen. Ik wens je mannen heel veel sterkte Brenda. Rust zacht x

Voor jou lieve Brenda..

VAAR-WEL

Je heerlijke lach, je weidse gebaren
Je doorzettingsvermogen om door het leven te varen

Je enthousiasme, je kritische vragen
Je vermogen om anderen mee te dragen

Je scherpe blik, je gedurfde stem
Menig dokter en politicus zette je klem

Je groene vingers, je tuin vol geuren
Een speelparadijs voor de jongens om in te kleuren

Je reislustige zelve, je nieuwsgierige ogen
Niets leek buiten jou vermogen

Je had ambitie om van de wereld een mooiere plek te maken, om zij die het moeilijk hadden ook met liefde te raken.

Je streed met zoveel moed
Je straalde op een podium een gouden gloed

Je bedwong bergen van verlangens, dook diep in jezelf, je vocht tegen orkanen van vragen, tegen onrecht en geweld

Je leerde surfen op de golven van onmacht, liefde en verdriet
Je werd wijs, verliefd, geliefd

Je had een zee aan creatievermogen
Je schrijftalent, je heerlijk accent

Je speelde met vuur, je bluste het water
Je leefde intens, niet wachtend op later

Je kolkende energie, je vurige passie
Ze spraken boekdelen
Je inspireerde velen

De storm is nu gaan liggen, de golven uitgespeeld, laat je nu maar meedrijven door de zachtheid van onze liefde en onze dankbaarheid

Je had moed, zoveel moed
Lieve Brenda het gaat je goed

Ik hoop dat mijn leerlingen even hard naar me opkijken zoals ik ook naar jou opkeek. Rust zacht.

Lieve Brenda,

Ik kreeg les van je in de lerarenopleiding kleuter op KDG Antwerpen. Je leerde ons interactief voorlezen en vertellen. Over een mol die wou weten wie er op zijn kop gepoept had, over een koe die een ei legde, over alle verhalen van kikker en pad… deze verhalen vertel ik nu nog heel erg vaak in mijn eigen klasje en telkens denk ik aan jou en je enthousiasme en mimiek…
Het laatste jaar gingen we op Brink en koos ik de workshop stemmen in het donker. Een heerlijk avondje samen zingen in het donkere bos. Memories for life! Je was en blijft een top leerkracht. Mede door jou heb ik mijn passie voor het onderwijs en voorlezen gevonden. Een dikke dankjewel.
Rust nu maar zacht.
Heel veel sterkte voor je gezin en familie ❤️

EERBETON aan BRENDA FROYEN, een ENGEL, een MARTELAAR

Door Ph.D. luc.de.bry@skynet.be

Een Engel wordt als persoon beschouwd omdat ze over emotionele intelligentie en vrije wil beschikt. De goede Engelen dienen Mensen en vooral zieke Mensen, geven hen hoop, waarde en Liefde, fungeren als hun boodschappers en beschermen hen die lijden. Brenda was een uitstekende Engel. Het werd haar missie.

Een Martelaar is iemand die standvastig getuigt van zijn of haar geloof en daarvoor gemarteld en ter dood gebracht is, door de institutionele pZiek-iatrie, in haar geval.

We ontmoetten elkaar tien jaar geleden, op 8 oktober 2014, bij de openbare presentatie van haar eerste boek, ‘Kortsluiting in mijn hoofd: over het beest dat psychose heet’. De zaal zat bomvol, met ± 200 aanwezigen. – Zie 1ste foto in bijlage.

Na de twee lezingen van Brenda en Stijn zorgde het panelgesprek ervoor dat het publiek de gelegenheid had om vragen te stellen en opmerkingen te maken.

Het panelgesprek en het publiek vroegen hoe we het anders konden doen, hoe we het beter konden doen dan de institutionele pZiek-iatrie, en niemand had ideeën, want de hele zaal, op twee mensen na (mijn zoon en ik), geloofde nog in het “dogma” van pZiek-iaters die beweren dat zogenaamde geestelijke ziekten ongeneeslijk zijn.

Toen ik merkte dat de zaal ontmoedigd raakte omdat er geen oplossing was voor de martelingen van de institutionele pZiek-iatrie tegen de lijders en hun families, stond ik op en informeerde de zaal over het bestaan van de “Open Dialogue Therapie”, ontwikkeld in de provincie West-Lapland, Noord-Finland, en over het succes ervan in het genezen van bijna alle mensen die aan psychoses leden, waardoor de psychiatrische ziekenhuisbedden leeg raakten. Voor de belastingbetalers van West Lapland bespaart het resultaat veel geld.

Alle ogen gingen naar Professor Stijn Van Heule, en Brenda vroeg hem of hij wel eens van “Open Dialogue” had gehoord. Stijn was eerlijk en openhartig: hij gaf toe dat hij er nog nooit van gehoord had, maar dat hij het zou uitzoeken.

Na de discussie signeerde Brenda haar boek voor alle deelnemers die mee wilden doen. Terwijl ze haar boek voor mij signeerde, straalden Brenda’s ogen van de hoop dat de “Open Dialogue Therapy” snel in België gevestigd zou worden. In haar lijdend hart, was de hoop terug. – Zie 2de foto in bijlage.

Sindsdien zijn Brenda en ik betrokken geweest bij een aantal evenementen die tot doel hadden de pZiek-iatrie ten goede te veranderen en het lijden te helen.

Maar eerst, en dat is zijn verdienste, was Stijn in april 2016 de moderator van de allereerste “Open Dialogue” congress georganiseerd in België, in Beernem.

In oktober 2017, op de 2e “Open Dialogue” congress, in Oostkamp, was hij opnieuw de moderator, maar bovenal kon Brenda deelnemen en kennismaken met Jaakko Seikkula, de projectleider van de ontwikkeling van “Open Dialogue” in West-Lapland. – Zie 3e foto in bijlage (ik stond op de links van de foto).

Daarna ontmoetten we elkaar regelmatig, bijvoorbeeld op een ondersteuningsavond bij haar uitgever in Antwerpen, en meer recent toen ze persoonlijk een opendeurdag organiseerde om haar tuin in Moerbeke te bezoeken. We hebben ook de vertaling en verkoop van haar boek in het Engels, “Psychotic Mom”, gevierd.

Zo’n acht jaar nadat zij afgebouwd was met psych-drugs, is het psychotische beest teruggekeerd in haar hoofd. In antwoord op mijn bemoedigende e-mails en in haar dankwoord beschreef ze hoe deze nieuwe psychose haar meer leed berokkende dan haar eerste en dat ze niet wist hoe ze er deze keer doorheen moest komen.

Vandaag weten we het. – Zie 4de foto.

Zoals André Leysen, CEO van Agfa Gevaert in de jaren 1980-1990, zei: “Om creatief te blijven, moet je om de 8 tot 12 jaar van activiteit veranderen”.

Na 12 jaar in de psychiatrie veranderde Brenda radicaal van activiteit. Ze nam op elegante wijze afscheid van de institutionele pZiek-iatrie.

Op de een of andere manier moest ze twee belangrijke dingen hebben geweten:

1) Als een martelaar die stierf vanwege de traumatische pZiek-iatrie, werd ze nog gevaarlijker voor de institutionele pZiek-iatrie. Vandaag de dag waart haar geest nog steeds door de gangen van pZiek-iatrische centra, maar pZiek-iaters die incompetent zijn in het genezen van hun patiënten hebben de macht verloren om haar in een isoleercel te stoppen en haar op 4 of 5 punten vast te zetten, haar achterlatend om in haar eigen urine te baden als straf voor het feit dat ze het lef had om zich tegen hun mishandeling en marteling te verdedigen. – Zie 5de foto, een publiek scan van een aquarel door Pamela Spiro Wagner.

2) Iedereen heeft een goede sociale kring nodig, geen toxische kring zoals de institutionele pZiek-iatrie, en een Engel is best omringd door andere Engelen, hé?

Brenda geloofde in de paradigmaverschuiving van institutionele pZiek-iatrie, die incompetent is in het genezen van patiënten, naar innovatieve en competente sociale psychiatrie, die onderwijst in en gebruik maakt van genezende therapieën voor geestelijke ziekten om patiënten te helpen genezen.

Na 12 jaar pZiek-iatrische marteling, de ene nog traumatischer dan de andere, heeft Brenda ervoor gekozen om de Engelen terug te vinden die ze heeft ontmoet en die voor haar naar het hiernamaals zijn vertrokken.

En ik denk vooral aan onze jonge vriendin Clarisse, die na haar jaren van adolescentie, 13 tot 19 j.o., gemarteld door de pZiek-iatrie, geëuthanaseerd werd, in koelen bloede vermoord, op 19-jarige leeftijd, op 21 december 2023, door twee huur-mordenaars-psychiaters – betaald door ons, belastingbetalers (…) – en die incompetent zijn om hun patiënten te genezen.

En samen met Clarisse’s moeder twijfel ik er niet aan dat Clarisse een van de allereerste Engelen uit de hemel was om Brenda te verwelkomen.

Het woord euthanasie is dus een eufemisme dat gebruikt wordt om te verbergen dat medische-doktoren-pZiek-iaters incompetent zijn om hun patiënten te genezen.

Heriner altijd dat het woord “geneeskunde” “de kunst van het genezen” betekent, niet de kunst om patiënten te martelen en voortijdig te laten sterven.

Dag Brenda, veel plezier daarboven, ver weg van de martelingen van de institutionele pZiek-iatrie, en

Hartelijk dank voor je inspiratie, die ons steunt in het voortzetten van de strijd voor een sociale, in plaats van een institutionele, psychiatrie die competent is om haar patiënten te genezen.

Zonder haast, kijk ik ernaar uit om je weer te zien, als het mijn beurt zal zijn om naar de hemel te gaan.

————-

Meer informatie op de website van Brenda Froyen, inbegrepen referenties naar haar boeken:

Welkom!